اقامت و پذیرایی یکی از بخش های بزرگ صنعت گردشگری محسوب می شود که شامل پذیرایی و عرضه ی مواد غذایی به میهمانان و مسافران بوده و از نظر اشتغال زایی و درآمد، بخش بزرگی را تشکیل می دهد. این تأسیسات یکی از نیازهای ثانویه بخش گردشگری است که هر شهر بزرگ و توریستی به آن نیاز دارد و به عنوان مبدأ و مقصد گردش های روزانه در شهر از اهمیت بسیار برخوردار است. این تأسیسات هسته اصلی فعالیت های گردشگر را تشکیل می دهد و با در نظر گرفتن میزان خدمات واحدهای اقامتی مانند درجه و کیفیت مراکز، خدمات بهداشتی و استاندارد، نزدیکی به محل و مقصد مورد نظر که هدف نهایی سفرگردشگر است، نقش مهمی در افزایش ماندگاری گردشگر در شهر دارند. شیراز مرکز استان فارس یکی از کلان شهرهای ایران و یکی از مهمترین شهرهای توریستی ایران است. این شهر از لحاظ گردشگری و جذب توریست از مهمترین شهرهای کشور است با توجه به اینکه شهر شیراز دارای توان های بسیار زیاد و متنوع و حجم زیاد گردشگر می باشد، آن چنان که باید و شاید نتوانسته است از این صنعت به عنوان یک منبع درآمد استفاده کند. عوامل گوناگونی در این مسئله دخیل هستند که به نظر ضعف و نارسایی امکانات اقامتی یکی از عوامل مهم است. در این مطالعه سعی شده است که مسایل کمی و کیفی مراکز اقامتی واقع در شهر شیراز مورد بررسی قرار گیرد. نوع تحقیق کاربردی- توسعه ای و روش بررسی آن توصیفی- تحلیلی می باشد. مسایل کمی با استفاده از آمارهای موجود و مسایل کیفی با استفاده از مدل سروایمپرف مورد تحلیل قرار گرفت. ابزار جمع آوری داده های کیفی پرسشنامه می باشد. با استفاده از فرمول کوکران 367 نفر به عنوان حجم نمونه آماری محاسبه گردید. به روش تصادفی 293پرسشنامه بین گردشگران داخلی و 74 پرسشنامه بین گردشگران خارجی توزیع گردید. واحدهای اقامتی جهت توزیع پرسشنامه با استفاده از نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردید. تحلیل آماری یافته های پرسشنامه با استفاده از spss و با روش های آماری مناسب انجام شد. بر اساس نتایج تحقیق: - تعداد واحدهای اقامتی در بعضی فصول و ماه ها با تعداد گردشگر متناسب و در بعضی دیگر این تناسب وجود ندارد. - کیفیت مراکز اقامتی در شهر شیراز در همه ابعاد به خصوص کارکنان و سیستم اداری و پذیرش پایین بوده و کمتر از انتظار گردشگران می باشد و این مسئله یک چالش در صنعت گردشگری شیراز می باشد. - با توسعه کیفی مراکز اقامتی می توان جذب گردشگر را افزایش داده سپس به توسعه کمی(افزایش تعداد) مراکز پرداخت.

شکی نیست که امام علی (ع) تأثیر به سزایی بر تمامی انسان ها داشته اند، حتی اگر مسلمان نباشند. شخصیت منحصر به فرد ایشان به شکل چشم گیری نظر نویسندگان وشاعران را از صدر اسلام تاکنون به خود معطوف داشته است. موضوع جالب توجه این است که شاعران مسیحی ـ گذشته از شاعران مسلمان بویژه شیعیان ـ توجه خاصی به این شخصیت دینی واسلامی، مبذول داشته اند و مهمترین اشعار معاصر خود را صحنه ی ظهور ایشان قرار داده دلاوری ها و روحیه ایثار و جهاد و شهادت طلبی و . . . ایشان را نقل نموده اند. از برجسته ترین این شاعران مسیحی می توان از «عبدالمسیح انطاکی»(1874ـ1923م) نام برد که شعر حماسی او با عنوان «حماسه ی امام علی علیه السلام»، فضایل این امام همام را بر می شمارد. این شاعر با درپیش گرفتن متد تاریخی، فضایل ومناقب امام را مجسم می سازد بدون آن که به تحریف یا بازسازی موضوع یا واقعه ای بپردازد. اما اولویت بخشیدن به جانب نقل وقایع شاعر را از پرداختن به خیال شعری در سرودن واقعیت ها وحوادث تاریخی دور ساخته است و باعث شده است تا از تکنیک های ادبی در این اشعار چشم بپوشد. از این رو این تحقیق با متد وصفی ـ تحلیلی به سروده ی حماسی این شاعر پرداخته است و سعی دارد تا پاره ای مسائل تاریخی وادبی که این سروده در بردارد را بررسی کند. کلمات کلیدی: امام علی (ع)، عبد المسیح انطاکی، ملحمه امام علی (ع)، فضائل امام علی(ع)، تحلیل محتوایی .