خاقانی از بزرگ ترین قصیده سرایان قرن ششم و از شعرای نامدار فارسی است که به علت دشواری اشعارش چنان که شایسته ی مقام اوست نزد همگان شناخته شده نیست. خاقانی، ترکیبات تازه و بدیع ساخته و موضوعاتی تازه در شعر آورده که پیش از او در شعر نیامده بود. قصیده های او از تعبیرات کنایی بسیار ظریفی برخوردار است. همچنین او با بسیاری از علوم زمان خود آشنا بوده و اصطلاحات آن ها را در اشعارش به کار برده است. تمام این عوامل سبب شده است که اشعار خاقانی یکی از پیچیده ترین و دشوارترین شعرهای فارسی باشد که لزوم شرح و توضیح آن نیز بیشتر احساس شود و همواره کتبی در زمینه ی شرح قصاید اوتألیف شود. ما نیز در این پایان نامه به منظور حل برخی از مشکلات قصاید خاقانی، به شرح هشت قصیده ی بلند و شرح نشده ی او پرداختیم. این پایان نامه در چهار فصل تنظیم شده است: فصل نخست: با عنوان مقدمه و کلیات، دربردارنده ی اهداف، اهمیت تحقیق، پیشینه ی و روش تحقیق و جمع آوری اطلاعات است. فصل دوم: در این فصل سبک شعر فارسی در قرن ششم و روش شاعری خاقانی بررسی شده است. فصل سوم: این فصل شرح هشت قصیده ی بلند خاقانی را در بر دارد. فصل چهارم: این فصل به نتیجه گیری اختصاص دارد.