این پایان نامه به بررسی تطبیقی میان عناصر ادبی و نمایشی داستان و فیلم مزرعه حیوانات می پردازد.در ابتدا داستان به صورت فصل به فصل بررسی و تحلیل می شود.سپس عناصر ادبی داستان مورد ارزیابی قرار می گیرد.پس از معرفی نویسنده داستان و شرایط سیاسی و اجتماعی زمان حیات او، درباره اقتباس و نحوه اقتباس صحبت می شود.بعد از آن به اقتباسهای مختلف انجام شده از آثار ارول از جمله مزرعه حیوانات پرداخته می شود.فصل بعد به تجزیه و تحلیل فیلم و عناصر ادبی و نمایشی آن اختصاص دارد و در انتها بررسی تطبیقی بین فیلم و داستان صورت گرفته است.

چکیده همان‏گونه که روشن است رسانه ملی جمهوری اسلامی ایران، یکی از مهم‏ترین اهداف خود را انتقال مفاهیم دینی و رشد جامعه به واسطه این مفاهیم قرار داده است. یکی از ابزارهای انتقال پیام در رسانه‎ای همچون تلویزیون، تصویر می‎باشد و تلویزیون در کنار ابزاری مثل گفتار، از طریق تصویر و مولفه‎های آن نیز می‎تواند به مخاطب خود مفهومی را انتقال دهد. از سوی دیگر، یکی از شقوق پر بسامد بصری در تلویزیون و علی‏الخصوص رسانه ملی جمهوری اسلامی ایران، دکورهای تلویزیونی می‎باشند و صحنه‎آرایی تلویزیونی، بواسطه نیاز برنامه‎هایی همچون برنامه‎های گفتگو‎محور، که بخش قابل توجهی از برنامه‎ها را به خود اختصاص می‎دهد، بسیار پرکار هستند. بررسی صحنه‎آرایی‎های شبکه قرآن نشان می‎دهد که در انتقال مفاهیم دینی کارآمد نمی‎باشند و خلأ دکوری که بتواند در راستای اهداف این شبکه عمل کند؛ احساس می شود. در این رساله با بررسی شرایط موجود هنر اسلامی از یک سو و مبانی نظری تصویر دینی از سویی دیگر الگویی از تصویر ارائه گردید که بتوان از مسیر آن مفاهیم دینی- قرآنی را به بیننده منتقل کرد. و شبکه قرآن که فلسفه وجودی آن انتقال مفاهیم دینی- قرانی می‎باشد به عنوان مورد مصداقی و مطالعاتی در این پژوهش برگزیده شده است.

در فرم برنامه های تلویزیونی عناصری چون اجزای صحنه، لباس و حالات شخصیت ها، رنگ، فضا وارتباط آنها با یکدیگر ومتنی که بر اساس آن پدید آمده اند تحت عنوان «میزانسن» قابل بررسی می باشند. این تحقیق ذیل مباحث «مطالعات تلویزیونی» و در زیر مجموعه مبحث «زیبایی شناسی تلویزیون» قرار دارد. این پژوهش با روشی توصیفی، اکتشافی و با مطالعات اسنادی منابع و پیمایش نگاره هایی از کمال الدین بهزاد، با تاکید بر «فرم»، به واکاوی مبادی سواد بصری و ریشه های تصویری در هنر ایرانی- اسلامی می پردازد به گونه ای که قابل بازنمایی در مدیوم های امروزین یعنی تلویزیون باشند. این پژوهش منجر به مطالعه عناصر میزانسن از جمله اجزای صحنه، لباس و حالات شخصیت ها، رنگ و فضا در نگاره های کمال الدین بهزاد شد. نگارنده پس از بررسی های به عمل آمده به این نتیجه رسید که شیوه های بیان تصویری در نگاره های کمال الدین بهزاد می توانند در میزانسن برنامه های نمایشی تلویزیون استفاده شوند. ارتباط بصری عناصر دراماتیک مرتبط ،تضاد بصری در خدمت روایت ،ترکیب بندی روایی ،اخلاق گرایی بصری ،نوع پوشش منتج از متون اسلامی ،پیوستگی فضا و شخصیت به عنوان وجه الهی با حفظ مراتب ،ایجاد بار بیانی با محرک رنگی در فضای خنثی ،ایجاد حس انتظار وپیشگویی نمای بعدی از جمله مواردی است که می تواند بخشی از الگوی میزانسن برنامه های نمایشی تلویزیون را تشکیل دهد .

رساله حاضر به چگونگی طراحی و کاربرد عناصر تصویری در برنامه¬های تلویزیونی با توجه به ویژگی-های روانشناختی، ادراکی و علایق زیبایی¬شناسانه کودکان زیر 7 سال و استفاده از این عناصر، در برنامه-های آموزشی ویژه مخاطب کودک می¬پردازد. هدف از این رساله ارتقا و بهبود کیفیت برنامه¬های تلویزیونی کودک، با رویکرد آموزشی از طریق شناخت بهتر و به کارگیری صحیح عناصر تصویری در این برنامه¬هاست. این رساله طی 5 فصل به روش کتابخانه¬ای به موضوع مذکور پرداخته است. در نتایج بدست آمده از این پژوهش، چگونگی استفاده صحیح و به جای عناصرتصویری نظیر: فضا، خط، شکل، رنگ، رنگمایه، حرکت و ریتم در یادگیری بهتر و بیشتر کودکان از برنامه¬های آموزشی کودک نشان داده شده است. در پژوهش حاضر با بررسی و مقایسه به کارگیری عناصر تصویری در دو برنامه تلویزیونی ردپای آبی و خاله شادونه، درمی¬یابیم که عناصر تصویری در برنامه ردپای آبی بر اساس اصول علمی و زیبایی شناسانه به کار گرفته شده¬اند و در برنامه خاله شادونه در بیشتر نماها عناصر تصویری به صورت نادرست و غیر علمی به کار رفته¬اند.

شخصیت پردازی در گونه ی «مستند دفاع مقدس» از آن جهت حائز اهمیت است که «فیلم مستند» بر «واقعیت» استوار است و شاخص ترین وجه «دفاع مقدس» نیز شخصیت ها و رزمندگانی هستند که در آن حضور دارند. این تحقیق که به روش توصیفی و بنیادی صورت گرفته است به بررسی تحولات در شخصیت پردازی مستندهای دفاع مقدس از ابتدا تاکنون می پردازد و نتیجه گیری نهایی که با استفاده از اطلاعات بدست آمده از روش اسنادی-کتابخانه ای و مشاهده ی مستندهای تلویزیونی شاخص در حوزه ی دفاع مقدس حاصل گردیده است، نشان می دهد که شخصیت پردازی در این گونه ی مستند، با گذشت زمان و همراه با تحولات جامعه، در ساختار و محتوا دچار تحولات اساسی شده و شخصیت پردازی از درون گرا به برون گرا، از قهرمان جمعی به قهرمان فردی و از الگوپردازی به سمت قهرمان پردازی سیر نموده است. فیلمسازان نیز بیش از آنکه همچون گذشته، توجه خود را به «واقعیت» معطوف کنند، به «خلاقیت» توجه دارند و بر وجوه اعتقادی و مذهبی شخصیت ها نیز دیگر تاکید نمی ورزند.