مطالعه حاضر در چهار مرحله به بررسی مفهوم دانش تدریس مدرسان تربیت معلم زبان انگلیسی پرداخت. در مرحله نخست، مصاحبه هایی با سه گروه از افراد دست اندرکار در آموزش زبان انگلیسی (معلمان، مدرسان تربیت معلم و اساتید دانشگاه) انجام پذیرفت. هدف از این مصاحبه ها، طراحی یک چارچوب مفهومی برای دانش تدریس مدرسان تربیت معلم زبان انگلیسی بود. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده نشان داد که بر اساس نظر دست اندرکاران، دانش تدریس مدرسان تربیت معلم زبان انگلیسی را می توان در قالب هشت گروه کلان بررسی نمود. همچنین در هیچ یک از این هشت گروه تفاوت معناداری بین نظرات ارائه شده توسط معلمان، مدرسان تربیت معلم و اساتید دانشگاه ملاحظه نشد. در مرحله دوم، پرسشنامه ای طراحی و در بین 436 نفر از افراد دست¬اندرکار آموزش زبان توزیع شد. نتایج حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که دانش تدریس مدرسان تربیت معلم زبان انگلیسی را می توان در قالب یک مدل یازده عاملی بررسی نمود. در این مدل، دانش روابط اجتماعی و دانش پژوهش به ترتیب پراهمیت ترین و کم اهمیت ترین عوامل به حساب می آیند. در مرحله بعد، با استفاده از این مدل و نیز اطلاعات جمع آوری شده از ادبیات موضوع و یک سری مصاحبه ی دیگر، ابزاری طراحی شد که هدف از آن سنجش دانش تدریس مدرسان تربیت معلم زبان انگلیسی بود. این ابزار توسط 109 مدرس تربیت معلم زبان انگلیسی تکمیل شد. نتایج حاصل از تحلیل عاملی تأییدی نشان دهنده اعتبار ساختاری مدل یازده عاملی دانش تدریس مدرسان تربیت معلم زبان انگلیسی بود. به علاوه، نتایج آزمونهای t مستقل، حاکی از این مطلب بود که دانش تدریس مدرسان تربیت معلمی که دارای مدرک مرتبط با آموزش زبان انگلیسی بودند به صورت معناداری غنی تر از دانش تدریس شرکت کنندگانی بود که دارای مدارک غیر مرتبط بودند. اما در مقایسه دانش تدریس مدرسان تربیت معلمی که دارای مدرک کارشناسی در زمینه آموزش زبان انگلیسی بودند با آنهایی که مدارک بالاتر داشتند، تفاوتهای معنادار چندانی یافت نشد. در مرحله پایانی، رابطه بین دانش تدریس مدرسان تربیت معلم زبان انگلیسی و واحدهای اندیشه تدریس/عملکرد کلاسی آنها مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که تعداد واحدهای اندیشه تدریس مدرسان تربیت معلم با دانش تدریس غنی تر، حدود دو برابر بیشتر از همکارانشان با دانش تدریس ضعیف تر بود. همچنین نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری خی دو نشان داد که در برخی از واحدهای اندیشه تدریس تفاوتهای معناداری در بین این دو گروه وجود دارد. از طرف دیگر، مدرسان تربیت معلم با دانش تدریس غنی تر دارای عملکرد کلاسی بهتری بودند. هرچند از لحاظ آماری تفاوت معناداری بین دو گروه از این منظر نبود.

حس خودکارآمدی معلمان را می توان بصورت اعتقاد آن ها به تواناییشان در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تعریف کرد. این حس جنبه های مختلفی از رفتار معلمان را تحت تاثیر قرار می دهد. از سوی دیگر تحقیقات نشان می دهد که مدرک تحصیلی معلمان بر روی توانایی و روش تدریس آن ها اثر گذاشته و در نهایت منجر به پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می شود. در نتیجه تحقیق حاضر به بررسی سوالات زیر پرداخت:1) آیا تفاوت معناداری بین حس خودکارآمدی معلمان انگلیسی کم تجربه با مدارک تحصیلی گوناگون وجود دارد؟ 2) آیا رابطه ای بین مدرک تحصیلی معلمان زبان و پیشرفت تحصیلی زبان آموزان وجود دارد؟ 3) آبا رابطه ای بین حس خود کارآمدی معلمان زبان کم تجربه و پیشرفت تحصیلی زبان آموزان وجود دارد؟4) آیا تعامل بین مدرک تحصیلی و حس خودکارآمدی معلمان زبان کم تجربه رابطه ای با پیشرفت تحصیلی زبان آموزان دارد؟ 103معلم انگلیسی کم تجربه در این تحقیق مشارکت نمودند. تحلیل داده ها نشان داد که حس خودکارآمدی در بین معلمان با مدارک تحصیلی مختلف تفاوت معناداری ندارد. در مقابل تعامل بین مدرک تحصیلی و خودکارآمدی معلمان رابطه ی معناداری با پیشرفت تحصیلی زبان آموزان داشت. به نظر می رسد با افزایش حس خودکارآمدی معلمان دارای مدرک کارشناسی ارشد مرتبط، پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بهبود چشمگیری دارد. بنابراین می توان گفت خودکارآمدی یک پدیده ی روانشناختی است که در بین معلم هایی که مدرک تحصیلی بالاتر و مرتبط دارند نمود بیشتری دارد.