اتصال محرکهای آپوپتوتیک به رسپتورهای سطحی سلول باعث فعال شدن کاسپازهای آغازگر 8و10 می گردد. در مطالعات قبلی ثابت شد که ترکیب icd-85(پپتید مشتق ازسموم جانوری) به عنوان یک ترکیب ضد سرطانی در شرایط in vitro بر روی سلولهای سرطانیhl-60 و mda-mb231 اثرسیتوتوکسیک دارد. دراین تحقیق، ما مکانیسم القاء آپوپتوز توسط ترکیب icd-85 بر روی سلولهای سرطانی hela را با فعالیت کاسپاز8 به عنوان فاکتور فعال کننده مسیر خارجی آپوپتوز بررسی نمودیم. همچنین تاثیر ترکیباتicd-85 وکمپتوتسین بر رشد سلولهای سرطانی hela و سلولهای نرمالmrc-5 و lk با سنجش mtt در زمانهای مختلف (24 ، 48 و72 ساعت) بررسی گردید و تغییرات مورفولوژی سلولها توسط میکروسکوپ اینورت مقایسه شد. آزمایش mtt نشان داد که اثر سیتوتوکسیک ترکیب icd-85 بر روی سلولهایhela در زمانهای 24،48 و72 ساعت به ترتیب با ic50=26.2µg/ml, 27.3µg/ml, 28.3µg/ml وابسته به غلظت دارو است و از نظر آماری زمان در آن تاثیر معناداری ندارد و همچنین اثر آن بر روی سلولهای سرطانی hela برگشت ناپذیر می باشد. نتایج ثابت نمود که یکی از مکانیسم های القاء آپوپتوز توسط ترکیباتicd-85 وکمپتوتسین بر روی سلولهای hela فعال شدن کاسپاز8 است. مشاهدات نشان داد که فعالیت کاسپاز8 توسط ترکیب icd-85 بر روی سلولهای hela حدود 2-1.5 برابر بیشتر از فعالیت آن در سلولهای کنترل می باشد،درحالیکه فعالیت آن در مقایسه سلولهای نرمال با سلولهای کنترل به حد صفرمی رسد. بنابراین یکی ازمکانیسم های القاء آپوپتوز توسط ترکیب icd-85 فعال شدن کاسپاز8 است و با توجه به حداقل بودن اثر نکروتیک آن بر روی سلولهای نرمال، ممکن است از ترکیبicd-85 به عنوان یک ترکیب ضد سرطانی در جلوگیری از رشد سلولهای سرطانی استفاده شود.

توسعه روز افزون علم نانو باعث پیشرفت گسترده و کاربرد آن در تمامی زمینه های علمی بویژه علوم پایه و پزشکی گردیده است. هدف از این پژوهش، طراحی و ساخت نانو ذرات کیتوزان و بررسی عوامل موثر بر ظرفیت بارگیری و درصد انکپسوله شدن سم مار افعی زنجانی و بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی ساختار نانو ذرات بود. از آنجائیکه کیتوزان پلیمری با خواص منحصر به فردی مانند زیست سازگاری، غیرسمی بودن و زیست تخریب پذیری در محیط های بیولوژیک می باشد، بطور وسیعی در تحقیقات و صنایع داروسازی بعنوان حامل های دارویی کاربرد دارد. خصوصیات ظاهری نانو ذرات کیتوزان که بر اساس روش ژله ای شدن یونی و واکنش بین پلیمر کیتوزان و سدیم تری پلی فسفات تشکیل شد، توسط دستگاه میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفت، که نتایج نشان دهنده سطحی صاف و کروی با قطری در محدوده 150 نانومتر بود. توزیع اندازه ذرات و پتانسیل سطحی بدست آمده از دستگاه پراش نورپویا به ترتیب حدود 340 نانومتر و 32 میلی ولت بود. ذرات تهیه شده با غلظت بهینه سم مار µg/ml 400 دارای ظرفیت بارگیری %85 و درصد انکپسوله شدن % 95 بودند. همچنین طیف سنجی مادون قرمز برقراری پیوندهای فیزیکی و شیمیایی بین سم و نانو ذرات را ضمن حفظ ساختار اولیه سم مورد تایید قرار می دهد. پس از بدست آمدن شرایط بهینه تهیه نانو ذرات و غلظت بهینه بارگیری سم مار طی زمان های مشخص اقدام به بررسی میزان رهایش سم از نانو ذرات گردید و مشاهده شد که در 36 ساعت اولیه میزان رهایش به بیشترین مقدار ممکن می رسد و پس از این زمان میزان سم آزاد شده ثابت و در نهایت کاهش می یابد، ضمن اینکه بررسی های ما نشان داد که، پروفایل آزادسازی سم از نانو ذرات از مدل کینتیکی هیگوشی تبعیت می کند، با توجه به توانایی رهایش آهسته آنتی ژن بوسیله کیتوزان و همینطور ماهیت ذره ای نانو ذرات، به نظر می رسد این سیستم بتواند به منظور آنتی ژن رسانی در صنعت تولید پادزهر مورد استفاده قرار گیرد.

مار کبرای ایران (naja naja oxiana) از مارهای خانواده الاپیده بوده که در مناطق وسیعی از شمال شرقی ایران به فراوانی یافت می شود. این مار از مارهای بسیار خطرناک محسوب شده و زهر آن حاوی فاکتورهای توکسیک عصب گرا با وزن مولکولی نسبتا پایین می باشد. در این مطالعه ابتدا فراکسیون های توکسیک زهر مار کبری با استفاده از ستون کروماتوگرافی ژل فیلتراسیون (سفادکس g50) و سپس بوسیله hplc جداسازی و خالص گردید. زهر خام مار کبری بوسیله ستون ژل کروماتوگرافی سفادکس g50 با ابعاد ( cm3×150)، وبا استفاده از بافراستات آمونیوم 0.1m و ph=7 جداسازی گردید. سمیت فراکسیون های حاصل روی موش های 20-18 گرمی آلبینو تعیین شد. فراکسیون های حاصل بوسیله روش کجلدال تعیین پروتئین شده و وزن مولکولی آنها با استفاده از الکتروفورز sds page تعیین گردید. سپس فراکسیون های سمی nno3 و nno4 بوسیله hplc فازمعکوس روی ستونc18 جداسازی شدند. از 200 میلی گرم پروتئین زهر خام مار کبری که روی ستون سفادکسg50 برده شد 185 میلی گرم پروتئین در 5 فراکسیون بدست آمد. در آزمایش توکسیسیتی بعمل آمده مشخص گردید که فراکسیون های nno3 وnno4 از خود اثرات سمی نشان میدهند. ld50 (lethal dose 50) آنها به ترتیب 3 و 1/0میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن موش بدست آمد. فراکسیون nno3 بوسیله hplc فاز معکوس به 7 زیرفراکسیون تفکیک شد که با بررسی سمیت آنها برروی موش، مشخص گردید که زیرفراکسیون nno37 از خود سمیت نشان داد. ترکیب حاصل 45/22 درصد از کل فراکسیون nno3 را تشکیل میدهد. ld50 این توکسین 90/1 میلی گرم بر کیلوگرم وزن موش بدست آمد. فراکسیون nno4 هم بوسیله hplc فاز معکوس به 5 زیرفراکسیون تفکیک شد که با بررسی سمیت آنها برروی موش ها، مشخص گردید که زیرفراکسیون های nno41 و nno42 دارای اثرات سمی بودند. میزان این دو توکسین به ترتیب 77/53 و 30/6 در صد از فراکسیون nno4 بدست آمد. ld50 توکسین nno41 و nno42 به ترتیب 05/0 و 02/0 میلی گرم بر کیلوگرم وزن موش بدست آمد. وزن مولکولی توکسین های nno37، nno41 و nno42 با استفاده از الکتروفورز به ترتیب حدود 6127، 8765 و 8639 دالتون بدست آمد. از مقایسه نتایج مطالعه حاضر با مطالعات متعدد گذشته روی زهر مارهای خانواده الاپیده، می توان این توکسین ها را از دسته نوروتوکسین ها دانست.

زهر مار مخلوط پیچیده ایی از پروتئین ها می باشد ، که دارای فعالیت های بیولوژیک هستند. تعدادی از پروتئین های زهر مار با مکانیسم های مختلف بر روی عملکرد انعقاد خون و پلاکت اثر می گذارند. ازجمله مار های متعلق به خانواده کروتالید و ویپرید ، سبب تحریک و ممانعت از تجمع پلاکت می شوند. .مار افعی جعفری ازجمله مارهای خطرناک برای انسان می باشد وسم آن دارای ضد انعقادی و کاردیوتوکسیته می باشد. هدف از مطالعه این پروژه خالص سازی وجداسازی فاکتور ضد انعقاد از مار افعی جعفری می باشد. در این مطالعه با استفاده از ژل کروماتوگرافی سفادکس g-75 ، سه فراکسیون جداسازی شد . فراکسیون دوم به عنوان عامل ضد انعقاد با توجه به تست pt انتخاب شد . فراکسیون دوم بر روی hplc با ستون c18 ، تزریق شد و بر روی فراکسیون های بدست آمده از hplc ، تست pt و tt انجام شد. وزن مولکولی فاکتور ضد انعقادی بدست آمده توسط sds-page تخمین زده شد که معادل تقریباً 30 کیلودالتون بود . وزن مولکولی پپتید به دست آمده شبیه وزن مولکولی echicetin بود. با توجه به نتایج بدست آمده ، سم مار افعی جعفری دارای حداقل یک پپتید با وزن مولکولی 30 کیلو دالتون است که خصوصیت ضد انعقادی داشته و بر روی تجمع پلاکت ها اثر می گذارد و از این طریق مانع انعقاد و لخته شدن خون می گردد.

زمینه : رگزایی پروسه ای است که بوسیله سلولهای اندوتلیال انجام می پذیرد. این فرایند شامل هضم و تنزل ماتریکس خارج سلولی، تکثیر سلولهای اندوتلیال و مهاجرت آنهاست که با بکارگیری و چسبیدن پری سیت ها و یا سولهای ماهیچه ای صاف پایان می پذیرد. از زمانی که نقش حیاتی آنژبوژنز در رشد تومور و متاستاز مطرح شد، توجهات فزاینده محقق ها به این درمان جلب گردید و ترکیبات مختلفی که ممکن است رگزایی را مهار کنند، مورد آزمایش قرار گرقتند. از اینرو این تحقیق برای روشن شدن اثرات ضدرگزایی icd-85 (پپتید مشتق شده از سم مار و عقرب ) برنامه ریزی گردید. روشها : در این تحقیق برای روشن شدن اثرات ضد رگزایی icd-85 از مدل های in vivo (تست غشا کوریوآلانتوییک) و in vitro (تست کلاژن-سایتودکس) استفاده شد و تست mtt برای محاسبه ic50 انجام شد. مشاهدات : کمترین غلظت استفاده شده icd-85 در تست cam، (0/075 میکروگرم در هر دیسک) سایز و تعداد عروق خونی را کاهش داد، در حالیکه در غلظت های بالاتر (15/0 میکروگرم در هر دیسک و بیشتر) مهار قابل توجهی مشاهده شد و رگها از بین رفتند. همچنین غلظت مهاری 50%, icd-85 بر روی سلولهای اندوتلیال بند ناف انسان 12 میکروگرم در میلی لیتر محاسبه شد و اثر مهاری ترکیب در تست کلاژن سایتودکس به روشنی در غلظت 18 میکروگرم در میلی لیتر مشاهده شد و در این غلظت از تشکیل لوله کاملا جلوگیری به عمل آمد. نتیجه گیری : بر اساس این مشاهدات icd-85 دارای فعالیت ضد رگزایی به صورت وابسته به دوز می باشد.

مقدمه: پتانسیل درمانی سموم مارها در کنترل درد، قبلاً اثبات شده است. در مطالع? حاضر، اثرات ضد دردی سم naja naja oxiana در مقایسه با مرفین و پریلوکائین توسط آزمون فرمالین و هات پلیت ارزیابی شد. روش ها: در این مطالعه 6 گروه موش سوری ماده انتخاب شد (در هر گروه n=6): نرمال سالین 9/0% ، پریلوکائین با دوزmg/kg9 ، مرفین با دوزmg/kg5 (گروه 3) و سم در دوزهایg/mice µ1،3،5/4 به صورت داخل صفاقی تزریق شدند. در آزمون فرمالین، مرفین، سم و پریلوکائین 20 دقیقه قبل از تزریق فرمالین تزریق و سپس 20 میکرولیتر فرمالین 5/2% به کف پای راست موش تزریق شد و حرکات حیوان در دو فاز حاد و مزمن بررسی و نمره دهی شدند. در تست هات پلیت، زمان تحمل حیوانات در طی زمان های مختلف پس از تزریق ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون student t-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: تزریق سم خام naja naja oxiana در تست هات پلیت پاسخ دو فازی تولید می کند. اثر ضددردی 15 دقیقه پس از تزریق آغاز می شود و سپس کاهش می یابد و مجدداً 2 ساعت بعد افزایش می یابد. اثر ضددردی مرفین در زمان 15 دقیقه ظاهر می شود و تا 60 دقیقه افزایش می یابد و سپس این اثر کاهش می یابد. اثر ضددردی پریلوکائین 15دقیقه پس از تزریق ظاهر شده و سپس کاهش می یابد. در آزمون فرمالین سم خام و مرفین می توانند در فازحاد و مزمن بی دردی ایجاد کنند. پریلوکائین می تواند تنها در فاز مزمن آزمون فرمالین، بی دردی ایجاد کند. نتیجه گیری: مطالع? حاضر اثبات کرد که تزریق داخل صفاقی سم naja naja oxiana اثر ضد دردی قوی و طولانی ایجاد می کند که احتمالاً توسط مکانیسم های مرکزی میانجگیری می شود؛ با این حال بررسی دقیق تر مکانیسم های درگیر باید صورت پذیرد.

چکیده ندارد.