مقدمه: pyy، پپتید روده ای است که نقش اساسی در تنظیم دریافت غذا و هوموستاز انرژی دارد. با این حال تغییرات pyy و رابطه آن با احساس سیری پس از سازگاری با تمرینات هوازی در مردان ناشناخته است. هدف این پژوهش بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر احساس سیری و میزان pyy پلاسمای زمان استراحت و ناشی از ورزش وامانده ساز در مردان دانشجو بود. مواد و روش ها: 23 مرد (میانگین سنی12/2 ± 58/19 سال، شاخص توده بدنی 7/2 ± 63/21 کیلوگرم بر متر مربع، وزن 46/6 ± 86/64 کیلوگرم) به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. آزمودنی های گروه تجربی تمرینات هوازی را با شدت 85-60% حداکثر ضربان قلب به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه انجام دادند. 72 ساعت قبل و پس از هشت هفته تمرینات هوازی، جلسه ورزش وامانده ساز انجام شد. چهار مرحله خونگیری در حالت غیر ناشتا، قبل و پس از ورزش وامانده ساز برای اندازه گیری pyy، کورتیزول و لاکتات پلاسما انجام شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که تمرینات هوازی بر مقادیر pyy پلاسما (71/0=p) و احساس سیری زمان استراحت و ناشی از ورزش وامانده ساز (55/0=p) اثر معناداری نداشت و باعث کاهش معنادار مقادیر لاکتات ناشی از ورزش وامانده ساز (03/0=p) و افزایش معنادار کورتیزول زمان استراحت و ناشی از ورزش وامانده ساز (001/0=p) شد. نتیجه گیری: عدم تغییر وزن بدن و عدم ایجاد تعادل منفی چشمگیر، از دلایل احتمالی عدم تغییر pyy و احساس سیری در اثر تمــرینات هــــوازی می باشد. به نظر می رسد برای تغییر احساس سیری و pyy حجم و شدت تمرینات بایستی زیاد باشد و این دو شاخص ثبات زیادی دارند.