این آزمایش به مدت شش هفته با استفاده از 192 قطعه جوجه گوشتی نژاد راس 308 در شرایط پرورشی استاندارد از نظر دما، نور، رطوبت، در قالب آزمایش فاکتوریل 3×2 با طرح پایه کاملاً تصادفی با 6 تیمار، 4 تکرار و 8 قطعه جوجه گوشتی در هر تکرار انجام گردید. گروه های آزمایشی شامل 1- جیره شاهد حاوی 4%روغن سویا(o)؛ 2- جیره حاوی 4% روغن سویا + 1% لسیتین(ol)؛ 3- جیره حاوی 4% روغن سویا + 5/0 درصد نمک صفراوی((ob؛ 4- جیره حاوی4% ضایعات اسید چرب(s)؛ 5- جیره حاوی 4%ضایعات اسید چرب+ 1% لسیتین(sl)؛ 6- جیره حاوی 4%ضایعات اسید چرب + 5/0 درصد نمک صفراوی(sb) بودند. قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی، درصد لاشه، درصد چربی بطنی، وزن نسبی کبد، قلب و کیسه صفرا، وزن نسبی بورس و طحال، پاسخ ایمنی اولیه و ثانویه ، طول روده باریک، نسبت طول به عرض در دودنوم، ژژونوم و ایلئوم، نسبت طول به عمق در ژژونوم و ایلئوم تحت تاثیر نوع چربی و نوع امولسیفایر قرار نگرفتند. افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل، کلسترول، تری گلیسیرید،hdl سرم، طول پرز و عرض پرز در دودنوم و ژژونوم، عمق کریپت در دودنوم تحت تاثیر نوع چربی قرار نگرفتند. خوراک مصرفی کل دوره و عمق کریپت در ژژونوم تحت تاثیر نوع امولسیفایر قرار نگرفت. افزودن اسید چرب سویا به جیره نسبت به روغن سویا خوراک مصرفی، عمق کریپت در ژژونوم، عرض پرز در ایلئوم را بطور معنی داری افزایش داد(05/0>p). افزودن نمک صفرا و لسیتین نسبت به گروه های شاهد افزایش وزن روزانه و انرژی قابل متابولیسم ظاهری افزایش و ضریب تبدیل را بطور معنی داری کاهش داد. افزودن لسیتین میزان کلسترول، تری-گلیسرید را بطور معنی داری کاهش و hdl سرم را افزایش داد.