در این پروژه ابتدا به طراحی و ساخت یک نمونه دستگاه لایه نشانی چرخشی جهت تهیه لایه های نازک و یکنواخت پلیمری پرداخته می شود. سپس لایه نازک ترکیب آلی (pani+pvc) به روش لایه نشانی چرخشی با سرعتهای چرخش مختلف و غلظت های مختلف تهیه شد. طیف اپتیکی لایه ها در ناحیه نور مرئی مورد مطالعه قرار گرفت. ضخامت لایه ها طبق پیک طیف جذبی نزدیک به nm 386 تخمین زده شد. پیک های جذب متناسب با سرعت چرخش و غلظت محلول مورد بررسی قرار گرفت. رابطه بین ضخامت فیلم(h) و سرعت زاویه ای دوران( ) از رابطه پیروی می کند که با تئوری مکانیسم لایه نشانی چرخشی سازگار است. با افزایش غلظت محلول لایه ضخیمتری به دست آمد که این احتمالاً به دلیل افزایش ویسکوزیته سیال می باشد. و در نهایت یک نمونه دیود شاتکی تهیه شده از ترکیبات پلی آنیلین و پی وی سی و پلی آنیلین و دی اکسید تیتانیوم، با اتصال اهمی طلا و اتصال شاتکی آلومینیوم مورد بررسی قرار گرفت و اثر پارامترهای لایه نشانی چرخشی را بر روی مشخصه های این نوع دیودها بررسی می کنیم . منحنی مشخصه i-v و c-v دیودهای شاتکی پلیمری تهیه شده یک نوع رفتار یکسوکنندگی را از خود نشان دادند. از روی منحنی مشخصه ها، پارامترهای پیوندگاه از قبیل فاکتور ایده ال، ارتفاع سد، چگالی جریان اشباع معکوس و نسبت یکسوسازی با استفاده از تئوری گسیل گرمایونی محاسبه شد. نتایج نشان داد، وجود لایه مرزی بین پلیمر نیم رسانا و فلز در اندازه ارتفاع سد و فاکتور ایده ال تأثیر بسیاری دارد. همچنین گاف انرژی پلیمرها با استفاده از طیف سنجی uv-vis و طبق نظریه جذب اپتیکی اندازه گیری شد. مشاهده شد که نوع پلیمر و درصد ناخالصی تاثیر بسزایی بر روی گاف انرژی و رسانندگی پلیمر دارد.

دیودهای شاتکی پلیمری، بر پایه پلی آنیلین آلائیده با نانوذرات سولفیدروی و با اتصال اهمی طلا و اتصال شاتکی آلومینیم که با استفاده از لایه نشانی تبخیر در خلأ بر روی نمونه ها لایه نشانی شدند، مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت.منحنی مشخصه i-v و c-v دیودهای شاتکی پلیمری تهیه شده یک نوع رفتار یکسوکنندگی را از خود نشان دادند. از روی منحنی مشخصه ها، پارامترهای پیوندگاهاز قبیل فاکتور ایده آل، ارتفاع سد پتانسیل، چگالی جریان اشباع معکوس و نسبت یکسوسازی با استفاده از تئوری گسیل گرمایونی محاسبه شد. تئوری گسیل پوله- فرنکل و مکانیزم بارهای محدود شده در ناحیه بار- فضا نیز مورد مطالعه قرار گرفت.با اندازه گیری مشخصه ظرفیت- ولتاژ این دیودها غلظت حامل های بار نیمه رسانای پلیمری، پتانسیل اتصال این پیوندگاه به دست آمد.همچنین گاف انرژی، ضریب شکست و ضریب خاموشی این ماتریس پلیمری پلی آنیلین آلائیده با نانوذرات سولفید روی با استفاده از طیفuv-vis و طبق نظریه جذب اپتیکی اندازه گیری شد. مشاهده شد که درصدهای مختلف سولفید روی در این ماتریس پلیمری تأثیر بسزایی بر روی گاف انرژی، ضریب شکست و ضریب خاموشی و رسانندگی دارد .

در این پروژه ابتدا محلول پلی وینیل الکل تهیه و نانو ذرات سولفید روی با مواد اولیه سنتز شد. سپس درصد های مختلف نانوذرات (سولفید روی و سولفید قلع) و ذرات معدنی بر روی خواص اپتیکی، مکانیکی، رسانندگی الکتریکی، جذب رطوبت و بلورینگی پلی وینیل الکل مورد بررسی قرار گرفت. بررسی های به عمل آمده مشخص کرد که با افزایش درصد وزنی نانوذرات سولفید روی، گاف انرژی پلی وینیل الکل کاهش و ضریب شکست و ضریب خاموشی، رسانندگی الکتریکی و سایز ذرات آن افزایش می یابد. همچنین با افزایش درصد وزنی سولفید قلع گاف انرژی پلی وینیل الکل کاهش، اما رسانندگی الکتریکی و سایز ذرات آن افزایش می یابد. افزودن 4% دی اکسید تیتانیوم و دی اکسید سیلیسیم به پلی وینیل الکل جذب رطوبت آن را کاهش می دهند. همچنین افزودن این ذرات نسبت به دیگر ذرات رطوبت کمتری را جذب می کنند. با افزایش درصد های مختلف آمونیوم پرسولفات به پلی وینیل الکل، بلورینگی آن را افزایش می دهد در حالی ذرات و نانوذرات دیگر اثری بر بلورینگی آن ندارند. همچنین بررسی ها نشان داد که افزودن 8% آمونیوم پرسولفات به پلی وینیل الکل ازدیاد طول آن را افزایش اما استحکام کششی و مدول یانگ آن را به شدت کاهش می د هد.