این تحقیق چگونگی رابطه بین کیفیت حسابداری با کارایی مخارج سرمایه ای شرکت ها را بررسی می کند. فرضیه نخست تحقیق بیان می کند که کیفیت بالاتر اطلاعات حسابداری، از طریق کاهش مسائل نمایندگی، کارایی مخارج سرمایه ای شرکت ها را افزایش می دهد. فرضیه دوم تحقیق بیان می کند که این تاثیر در شرکت هایی که بیشتر از طریق حقوق صاحبان سهام (انتشار سهام در بازار سرمایه) تامین مالی نموده اند، بیشتر است. نتایج حاصل از آزمون های مختلف فرضیات تحقیق را تایید می کند. این نتایج با توجه متغیرهای کنترلی مانند qتوبین (برای کنترل فرصت های رشد) و بازده شرکت ها، کماکان پایدار می ماند. به عبارت دیگر کیفیت اطلاعات حسابداری دارای تاثیرات واقعی بر تصمیمات داخلی شرکت ها دارد که توسط مدیران اتخاذ می شود. نتایج این تحقیق بینش های جدیدی در رابطه با پیامدهای اقتصادی اطلاعات حسابداری فراهم می آورد و بر نقش حسابداری برای کاهش تناقضات در بازار سرمایه تاکید می کند.