نظر به اینکه زبان انگلیسی یک زبان بین المللی می باشد، آموزش و فراگیری این زبان از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. یادگیری یک زبان دوم مستلزم مهارتهای گوناگون از جمله مهارت نوشتن است، که در حال حاضر با پیدایش شیوه های جدید ارتباط جهانی نظیر اینترنت به مهارت خاصی در تمام سطوح آموزش تبدیل شده است. مهارت نوشتاری همواره به عنوان یک تکلیف دشوار برای زبان آموزان مطرح بوده و همچنین معلمان را در تصحیح آن با مشکل مواجه کرده است. چندی است که نقش با لقوه بازخوردهای تصحیحی در فراگیری و آموزش مهارت نوشتاری زبان دوم مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به تحقیقات انجام شده در رابطه با چگونگی تاثیر بازخوردهای تصحیحی در پیشرفت مهارت نوشتاری، نتایج مشخص و ثابتی به دست نیامده است. پژوهش حاضر به بررسی تفاوتهای احتمالی بین تاثیر بازخوردهای تصحیحی معلم و همدرسان بر پیشرفت دانش دستوری و کیفیت نگارش زبان آموزان در دو سطح ابتدایی و پیشرفته پرداخته است. جهت انجام مراحل مختلف تحقیق از137 زبان آموز مستقر در آموزشگاه زبانهای خارجی در یزد تست نلسون به عمل آمد، که بر طبق نمرات کسب شده، میانگین و احراف معیار، آنها در دو سطح ابتدایی و پیشرفته قرار گرفتند. سپس با توجه به دو نوع بازخورد تصحیحی (معلم در مقایسه با همدرسان) به چهار گروه آزمایش تقسیم شدند. یک موضوع به عنوان پیش امتحان به آنها معرفی شد تا در باره آن بنویسند. در طول دوره آزمایش زبان آموزان در چهار گروه آزمایش بازخورد تصحیحی مناسب را دریافت کردند و همچنین موظف به نوشتن شش انشاء روایتی در طول ترم شدند. در مرحله بعد ( پایان ترم آموزشی ) یک موضوع به عنوان پس امتحان به زبان آموزان در چهار گروه مختلف معرفی شد تا راجع به آن بنویسند. بررسی نهایی یافته ها نشان داد که از نظر دانش دستوری، تفاوتهای معناداری بین پیش آزمون و پس آزمون در گروههای آزمایشی وجود داشت و بازخورد از جانب معلم، خصوصا برای زبان آموزان در سطح ابتدایی موثرتر بود.اما از حیث پیشرفت کیفیت کلی نگارشی تفاوت معناداری بین گروههای آزمایشی وجود نداشت وبازخوردهای اصلاحی از سوی معلم و همدرسان هر دو در بالا بردن کیفیت نگارشی زبان اموزان تاثیر مثبت داشتند. یافته های این تحقیق می تواند مورد استفاده دست اندرکاران آموزش زبان و مدرسین نگارش زبان انگلیسی قرار گیرد.