پژوهش حاضر تلاشی است در جهت آگاهی از وضعیت موجود دینداری و عوامل مرتبط با آن در بین دانش آموزان دبیرستانهای دخترانه ناحیه دو شهر کرمان در سال تحصیلی 1387-1388، لذا میزان دینداری (دانش، نگرش و رفتار دینی) دانش آموزان تعیین و نیز برخی از عوامل مرتبط با آن شناسایی گردید. عوامل مورد بررسی در این پژوهش پنج متغیر (سن- پایه تحصیلی- معدل- نوع مدرسه و میزان درآمد ماهیانه خانواده) بوده که ارتباط آنها با دینداری موردبررسی قرار گرفته است. جامعه آماری موردمطالعه را دانش آموزان دبیرستانهای دخترانه ناحیه دو شهر کرمان تشکیل داده و حجم نمونه شامل 485 نفر دانش آموز بوده که به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب گردیده اند. ابزار مورداستفاده در پژوهش پرسشنامه می باشد که از دو بخش تشکیل شده است. بخش اول شامل پنج سوال که مربوط به اندازه گیری متغیرهای فردی و بخش دوم پرسشنامه ای شامل سه قسمت برای سنجش دانش دینی، نگرش دینی و رفتار دینی دانش آموزان است. داده ها با استفاده از نرم افزار کامپیوتری spss تحلیل شده و در تحلیل داده ها از توزیع فراوانی، جدول یک بعدی و توافقی، نمودار، میانه سطری، میانگین، انحراف معیار، تحلیل واریانس و آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است. براساس یافته های حاصل از پرسشنامه، میزان دینداری دانش آموزان از متوسط بالاتر یا در حد بالایی طبقه بندی می شود. بین سن و دانش دینی دانش آموزان رابطه معنادار و معکوس بدست آمده است. بین معدل دانش آموزان و دانش دینی آنها رابطه معنادار و مستقیم وجود دارد. بین پایه های تحصیلی مختلف و دانش دینی دانش آموزان رابطه معناداری وجود د ارد. بدین معنی که با بالارفتن پایه تحصیلی از اول به دوم دانش دینی زیاد و از دوم به سوم دانش دینی آزمودنیها کم شده است. بین نوع مدرسه ودرآمد ماهیانه خانواده با دانش دینی دانش آموزان رابطه معناداری وجود ندارد. بین سن و معدل دانش آموزان با نگرش آنها نسبت به دین رابطه معناداری وجود ندارد. بین پایه های مختلف تحصیلی و نگرش دینی دانش آموزان رابطه معنادار و معکوسی بدست آمده است. بین نوع مدرسه با نگرش و رفتار دینی دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد. بین درآمد ماهیانه خانواده نگرش و رفتار دینی دانش آموزان رابطه معنادار و معکوس بدست آمده است، بدین صورت که با افزایش سطح درآمد خانواده، سطح نگرش و رفتار دینی آزمودنیها کاهش یافته است. بین سن و معدل دانش آموزان با رفتار دینی آنها رابطه معناداری وجود ندارد. بین پایه های مختلف تحصیلی و رفتار دینی دانش آموزان رابطه معنادار و معکوس است . در پایان محدودیتهای پژوهش و پیشنهادات ذکر شدند