با توجه به اطلاعات اندک در مورد میزان ذخایر ماهی یال اسبی سربزرگ (trichiurus lepturus)و صید ضمنی حاصل از تورهای ترال این گونه، این مطالعه با هدف برآورد ذخایر و تعیین میزان و ترکیب گونه ای صید ضمنی به دست آمده در صیدگاه های ماهی یال اسبی در سال 1389 طی فصل بهار و تابستان در استان بوشهر و فصل پاییز در استان هرمزگان صورت پذیرفت. عملیات نمونه برداری توسط کشتی های ترالر کیش به طول 47 متر و عرض 3/7 متر در فصول صید و طی 85 بار توراندازی انجام شد. تور مورد استفاده تور ترال یال اسبی با طناب فوقانی به طول 41 متر، اندازه چشمه در کیسه تور و شماره نخ به ترتیب 75 (کشیده) و 4 میلی متر بود. میزان بیومس و میانگین cpua ماهی یال اسبی در منطقه مطاف 67/7861 تن و(kg.nm-2) 27/914 ± 04/6624، صیدگاه تنب 3/3939 تن و (kg.nm-2) 5/2674 ± 20/11201 و در منطقه هنگام 2/840 (kg.nm-2) 397 ± 93/1731 برآورد گردید. بیشترین فراوانی طولی ماهی یال اسبی صید شده برای فصل بهار و تابستان در دامنه طولی 31-21 سانتی متری و کم ترین فراوانی طولی برای فصل بهار و تابستان در دامنه طولی 53-43 سانتی متری بود. توزیع فراوانی طولی ماهی یال اسبی بین دو فصل بهار و تابستان دارای اختلاف معنی داری در سطح بود. در میان 45 گونه از 38 خانواده شناسایی شده در این مطالعه در استان بوشهر 34 گونه متعلق به ماهیان استخوانی، 8 گونه غضروفی و 3 گونه بی مهره بود. از 8/732 تن صید ضمنی برآورد شده در این استان، ماهیان استخوانی 9/83 درصد ( 8/614 تن)، ماهیان غضروفی 4/12 درصد (9/90 تن) و نرم تنان کمتر از 7/3 درصد (27 تن) از کل صید را به خود اختصاص دادند. در صیدگاه های استان هرمزگان 45 گونه آبزی متعلق به 31 خانواده شناسایی شد، که به تفکیک شامل 37 گونه ماهی استخوانی متعلق به 24 خانواده، 9 گونه ماهی غضروفی متعلق به 5 خانواده و 2 گونه بی مهره از 2 خانواده بودند. از 9/652 تن صید ضمنی برآورد شده، ماهیان استخوانی 90 درصد ( 6/587 تن)، ماهیان غضروفی 91/9 درصد (7/64تن) و نرم تنان کمتر از 1/0 درصد (65/0 تن) از کل صید را به خود اختصاص دادند. همچنین فراوانی نسبی گونه هدف 75/67 درصد، گونه های تجاری 81/17درصد، گونه های آبزی کوچک دورریز 58/10درصد و گونه های درشت دورریز 84/3 درصد بود. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که تغییرات عمقی، فصلی و مکانی بر روی میزان و ترکیب صید ضمنی تاثیرگذار است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان دهنده فشار بالای حاصل از تولید صید ضمنی توسط ترال یال اسبی در صیدگاه های ماهی یال اسبی در استان هرمزگان و بوشهر می باشد.

این تحقیق در طول دوره شش ماهه از اواسط تیر تا اواخر آذر ماه سال 1390 با یک فاصله منظم دو هفته ای در تالاب بین المللی آلماگل انجام شد. در هر نمونه برداری میزان اکسیژن، دما، هدایت الکتریکی(ec)، پی اچ، tds، عمق سشی دیسک و عمق در هر ایستگاه در محل و میزان نیترات، نیتریت، آمونیاک، سیلیس، قلیائیت کل، فسفات، سولفات، سختی و کلروفیل آ در آزمایشگاه اندازه گیری شد و همچنین فیتوپلانکتون های نمونه های گرفته شده از هر ایستگاه به صورت کمی و کیفی بررسی شدند. بیشترین بیومس فیتوپلانکتون در79/46 میلی گرم بر لیتر در 17 تیر و کمترین بیومس 89/4 میلی گرم بر لیتر در 18 آذر مشاهده شد. بیشترین تعداد 186128640 در هر لیتر آب در 8 مهر ماه و کمترین تعداد 42508800 در 18 آذر مشاهده شد. نتایج حاصل از این تحقیق، ارتباط منفی و معنی داری بین کلروفیل آ و عمق سشی دیسک و همچنین ارتباط منفی و معنی داری بین عمق سشی دیسک و کدورت نشان داد (01/0p?) اما ارتباط معنی-داری بین کلروفیل آ با کدورت (05/0<p) مشاهده نشد. با توجه به نتایج ارتباط منفی و معنی داری بین کلروفیل آ و لگاریتم کلروفیل آ با نیترات، نیتریت )01/0(p< و آمونیاک نشان داد )05/0(p< اما ارتباط بین کلروفیل آ و لگاریتم کلروفیل آ با فسفات، سیلیس، قلیائیت کل و سولفات معنی دار نبود. بیومس رده سیانوفیسه ارتباط نزدیکی با کدورت، دما، ec، tds، سختی و فسفر محلول داشت. بیومس رده باسیلاریوفیسه ارتباط نزدیکی با قلیائیت کل، سیلیس، دما، پی اچ، سولفات و اکسیژن داشت. بیومس رده های اوگلنوفیسه، کریزوفیسه، کونجوگاتوفیسه و کلروفیسه ارتباط نزدیکی با فسفر محلول، ec، tds، سختی و کدورت نشان دادند. بیومس رده کریپتوفیسه ارتباط نزدیکی با دما، کدورت و قلیائیت و بیومس رده داینوفیسه ارتباط نزدیکی با ec، tds، سختی، کدورت، فسفر محلول و دما نشان داد. تعداد فیتوپلانکتون های رده سیانوفیسه ارتباط نزدیکی با پی اچ، دما، کدورت و فسفر محلول داشت. تعداد رده باسیلاریوفیسه ارتباط نزدیکی با اکسیژن، سیلیس، سولفات و پی اچ داشت. تعداد فیتوپلانکتون های رده های اوگلنوفیسه و کلروفیسه ارتباط نزدیکی با ec، tds، کدورت، دما، آمونیوم، آمونیاک و سختی نشان دادند. تعداد فیتوپلانکتون های رده کریپتوفیسه و کریزوفیسه ارتباط نزدیکی با ec، tds، سختی، آمونیوم، آمونیاک، نیترات و قلیائیت و تعداد فیتوپلانکتون های رده داینوفیسه و کونجوگاتوفیسه ارتباط نزدیکی با قلیائیت، نیتریت، نیترات، آمونیاک، سیلیس و سولفات نشان دادند.

مواد معدنی دارای وظایف بیولوژیکی زیادی در بدن می باشند و تأمین بهینه آنها برای تندرستی و عملکرد مناسب موجودات زنده ضروری می باشد. لذا در این آزمایش اثرات مکمل معدنی بر رشد، تاثیر سطوح مختلف مکمل معدنی روی شاخص های رشد و بقاء و برخی فاکتورهای خونی در بچه ماهیان کپورمعمولی cyprinus carpio)) مورد آزمایش قرار گرفت. بدین منظور مکمل معدنی به جیره غذایی بچه-ماهیان کپور معمولی با میانگین وزنی 05/0±4/6 در سطوح 0 (شاهد)، 1، 2، 3 و 4 درصد جیره اضافه و به میزان 3-5 درصد وزن بدن به مدت 8 هفته تغذیه شدند. آزمایش درون 15 تانک فایبرگلاس 500 لیتری با حجم میانگین آبگیری 200 لیتر انجام گرفت. تعداد 10 قطعه بچه ماهی کپورمعمولی پرورشی به طور تصادفی درون هر تانک ذخیره سازی شد. در شروع آزمایش و هر 15 روز یکبار ماهیان بیومتری (شامل طول کل و وزن کل) شدند و در انتهای دوره پرورش برای تعیین پارامترهای خونی نمونه های خون پس از قطع ساقه دمی 3 ماهی که بطور تصادفی از هر تکرار انتخاب شده بود، گرفته شد. نتایج بدست آمده نشان داد که شاخص های رشد و تغذیه بچه ماهیان کپور معمولی، نرخ رشدویژه، درصد افزایش وزن بدن، بازماندگی و ضریب تبدیل غذایی در تیمارهای مورد مطالعه دارای اختلاف معنی دار بود (05/0>p). میزان کلسیم، هماتوکریت، هموگلوبین، پروتئین کل، گلبول سفید، گلبول قرمز، mcv ، mch، mchc، نوتروفیل و لنفوسیت در تیمارهای مورد مطالعه دارای اختلاف معنی-داری بود (05/0>p). یافته های آنالیز لاشه نشان داد که هیچ یک از تیمارها بر ترکیب شیمیایی بدن بچه-ماهیان کپور معمولی تأثیر معنی داری نگذاشتند (05/0<p).