در این تحقیق از پلی استایرن کلرومتیله به عنوان بستر برای تثبیت کاتالیزور استفاده شده است. از واکنش این رزین با لیگاندهای باز شیف بیس(استیل استون)اتیلن دی ایمین و بیس( 2- هیدروکسی آنیل)استیل استون، درحلال dmf و در حضور nai، پلی استایرن عامل دار شده حاصل شد. برای تثبیت کاتالیزور روی پلیمر، این رزین های عامل دار شده با کمپلکس moo2(acac)2 در حلال dmf واکنش داده شده اند، بدین صورت کمپلکس های باز شیف مولیبدن(iv) بر روی پلی استایرن قرار گرفتند. رزین های عامل دار شده و هم چنین کاتالیزورها توسط آنالیز عنصری (chn) و طیف های ft-ir شناسایی شدند. درصد مولیبدن قرار گرفته بر روی پلیمر توسط آنالیز فعال سازی نوترونی(nna) تعیین شد. فعالیت کاتالیزوری کاتالیزورهای مولیبدنی تثبیت شده روی بستر پلیمری از طریق لیگاندهای ذکر شده در اپوکسایش آلکن ها در حضور اکسنده ترشیوبوتیل هیدروپراکساید(tbhp) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که این کاتالیزورها انتخابگری و فعالیت بالایی دارند. هم چنین قابلیت بازیافت این کاتالیزورهای ناهمگن در اپوکسایش سیکلواکتن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از قابلیت بازیافت بالای این کاتالیزورها بود به طوری که تا ده بار استفاده مجدد، هم چنان فعالیت کاتالیزوری خود را داراهستند