بالطبع بهینه سازی کشت شرایط کشت بساک بعنوان یکی از روش های بیوتکنولوژیکی مهم برای تولید گیاهان هاپلوئید جهت به نژادی دارای اهمیت زیادی است. در این تحقیق تاثیر ژنوتیپ، پیش تیمار سرمایی و محیط کشت القا بر روی پاسخ دهی کشت بساک جو بررسی شد. در این خصوص، به منظور تعیین مدت زمان بهینه پیش تیمار سرمایی، قبل از کشت بساک ها سنبله ها با دوره های یک هفته، دو هفته، سه هفته و چهار هفته در دمای 4 درجه سانتی گراد نگه داری شدند. کال زایی در محیط کشت fhg حاوی سطوح مختلف 2,4-d(1،2 و 3 میلی گرم بر لیتر) با ترکیب با کینیتین (1/0 میلی گرم بر لیتر) صورت گرفت. بسته به دو ژنوتیپ مورد بررسی، پس از حدود 6-4 هفته بساک هااقدام به تولید کالوس نمودند. کالوس ها سپس به محیط باززایی ms حاوی 2,4-d 1 میلی گرم بر لیتر و bap، 5 میلی گرم بر لیتر منتقل شدند. جنین ها حدود 45-35 روز از بساک ها تولید گشتند. سپس، صفات درصد کالوس القاء شده، درصد کل گیاهچه‏های باززایی شده (باززایی کل)، درصد گیاهچه‏های سبز باززایی شده و درصد گیاهچه‏های آلبینو باززایی شده، تعیین شدند. با رشد گیاهان سبز، به طول حدود 3 - 2 سانتی-متر امکان انتقال به لوله‏های آزمایش با همان محیط باززایی قبلی و حذف تمامی هورمون‏ها فراهم گشت. سپس هنگامی که ارتفاع گیاهچه‏ها حدود 10 سانتی متر رسید، به گلدان های کوچک با خاک استریل منتقل گردیدند. کلیه آزمایشات انجام شده به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار برای هر نمونه صورت گرفت. بررسی نتایج حاصله نشانگر وجود اختلاف معنی داری بین سطوح عوامل مورد بررسی (ژنوتیپ، پیش تیمار سرمایی و غلظت های مختلف2,4-d ) با تمامی پارامترهای آندروژنیک ( کالوس زایی، گیاه سبز، گیاه آلبینو و باززایی کل) بود. مقایسه دو ژنوتیپ مورد بررسی ژنوتیپ پاسخ آندروژنز بهتری را از خود نشان داد. همچنین از بین پیش تیمارهای سرمایی مورد استفاده در این تحقیق پیش تیمار سرمایی 14 روز مناسب ترین پیش تیمار برای پاسخ به آندروژنز تشخیص داده شد. همچنین کالوس زایی مطلوب در غلظت 2,4-d l mg/3 و باززایی بهینه گیاه سبز در 2,4- d l mg/ 1 مشاهده گردید. بنابراین استفاده از ژنوتیپ g1 با پیش تیمار سرمایی 14 روز و استفاده از محیط کشت القا fhg حاوی 2,4-d 1 میلی گرم بر لیتر باعث بیشترین میزان باززایی گیاه سبز می شود.