در این تحقیق با توجه به مطالعات انجام شده بر روی دپوی باطله های زغالسنگ سنگرود، بررسی محیطی و نمونه برداری از دپوی باطله معادن شماره یک، دو، سه، پنج و باطله های باقیمانده از کارخانه زغالشویی قدیم ، بامحوریت کار بر روی مطالعات زیست محیطی معدنکاری زغالسنگ انجام شد. و با توجه به ویژگی های تجزیه عنصری باطله ها و جدایش زغالسنگ خالص (10 درصد) قابل جدایش از آنها، معین گردید که از میان مصالح ساختمانی، بهترین محصول تولیدی از ترکیب همگن باطله ها فقط می تواند آجر باشد. با مطالعه شرایط خاص تولید آجر پس از جداسازی زغالسنگ های خالص به روش سنگ جوری و سیستمی و افزودن بنتونیت به همان نسبت وزنی زغالسنگ خالص (10 درصد) به منظور افزایش استحکام و مقاومت لازم، آجر اولیه پخته شده. تحقیقات با تکرار شرایط آماده سازی(ترکیب و دانه بندی) و پخت تا رسیدن به آجری که تست های خواص فیزیکی و مقاومتی را مطابق با استانداردهای موجود، با موفقیت سپری کرده باشد ادامه یافت ومعین گردید بهترین ترکیب مواد اولیه تولید آجر می تواند دارای 6 درصد زغالسنگ و 10 درصد بنتونیت(جایگزین 10 درصد زغالسنگ خالص جدا شده) با دانه بندی مناسب و با d80 102 میکرون (حدود 140 مش) وافزودن رطوبت حدود 18 درصد تحت دمای پخت 1050 درجه سلسیوس باشد. با تحلیل اقتصادی سرمایه گذاری اضافی که در آن هزینه های ناشی از صدمات زیست محیطی دیده شد؛ تراز اقتصادی بودن استفاده از باطله ها ی زغالسنگ به عنوان مواد اولیه تولید آجر با ظرفیت سالانه تولید 80 هزار تن آجر با نرخ بازگشت سرمایه گذاری اضافی برابر 20 % و eua ? طرح معادل 3100 ریال می باشد.

ارزیابی عملکرد و انتخاب روشهای مناسب مقاوم سازی برای سازه ها از موضوعات مورد تحقیق دهه های اخیر در سطح جهان می باشد که نتیجه مطالعات انجام شده در غالب روشها و آیین نامه ها بهسازی لرزه ای تدوین و در اختیار جامعه مهندسی قرار گرفته است. یکی از روشهای مناسب جهت مقاوم سازی بسیاری از ساختمانهای موجود استفاده از سازه های مکمل می باشد سازه های مکمل بیرونی به سیستمهای اتلاق می گردد که در فضای پیرامونی سازه موجود تعبیه می شوند و با اتصال مناسب در مسیرهای انتقال نیروهای جانبی به عنوان بخشی از سیستم مقاوم در برابر زلزله عمل می کند در این پایان نامه ضمن تعیین پارامترهای موثر جهت انتخاب نوع نحوه قرارگیری و اتصال سازه مکمل الحاقی در مجاورت سازه اولیه تاثیر نوع رفتار غیر الاستیک قابهای مهاربندی شده به عنوان سازه الحاقی بر عملکرد اعضا غیر اصلی سازه موچود مورد ارزیابی قرار گرفته است بر مبنای نتایج بدست آمده در استفاده از قابهای مهاربندی شده به عنوان سازه مکمل می توان با انتخاب نحوه مناسب قرارگیری اعضا ضمن کنترل تغییرات سختی در رفتار غیر الاستیک سازه انتظار عملکرد مناسب تری از عناصر غیر اصلی سازه اولیه در تحمل تعغییر مکانهای جانبی داشت.

در این پایان نامه، روش هم مکانی بر اساس توابع پایه ی شعاعی برای حل عددی معادله ی kdv بررسی شده است. بررسی و پیاده سازی سه روش متفاوت گسسته سازی این مسأله، رهنمون ما در حل عددی معادلات مهمی چون mkdv و kdv-mkdv شد.

پساب واحدهای استحصال روغن از زیتون (omw) با استفاده از فرآیند اکسیداسیون پیشرفته فنتن و قارچ فنروکارئت کرایزسپریوم تثبیت یافته بر لوفا تیمار شد. تاثیر تعدادی از متغیرهای عملیاتی انتخابی در حذف ترکیبات آلاینده با استفاده از طراحی آزمایش مرکب مرکزی و روش رویه پاسخ ارزیابی گردید. تاثیر متغیرهای قابل کنترل بر حذف ترکیبات آلاینده با استفاده از رگرسیون مدل چند جمله ی درجه دو تعیین شده و شرایط بهینه هر یک از فرآیندهای تیمار مشخص گردید. توانایی قارچ فنروکارئت کرایزسپریوم تثبیت یافته بر لوفا در شکست ترکیبات فنلی و روند کاهش اکسیژن شیمیایی مورد نیاز پساب omw تعیین گردید و بدین ترتیب رفتار سنتیکی قارچ تثبیت یافته با معادله رشد مونود مطالعه شد. همچنین ترکیب فرآیند پیش تیمار اکسیداسیون فنتن و تصفیه زیستی با استفاده از فنروکارئت کرایزسپریوم تثبیت یافته بر لوفا بررسی گردید. در فرایند پیش تیمار مقادیر کمی از ترکیبات آلاینده حذف شده در حالیکه در فرایند تصفیه زیستی پساب پیش تیمار شده مقادیر بیشتری حذف گردید. بازدهی فرایند ترکیب شده با افزایش غلظت پراکسید هیدروژن در فرآیند پیش تیمار فنتن کاهش می یابد. فرایندهای اکسیداسیون فنتن و فتوفنتن تیمار پساب سنتزی حاوی اسیدهای فنلی پاراهیدروکسی بنزوئیک و پاراکوماریک که در پساب omw وجود دارد، مطالعه شد. حذف ترکیبات آلاینده به صورت کاهش کل کربن آلی و تجزیه پذیری زیستی پساب تیمار شده به شکل نسبت اکسیژن مورد نیاز زیستی به کل کربن آلی بر اساس روشهای طراحی آزمایش مرکب مرکزی و روش رویه پاسخ تحلیل شد. حذف ترکیبات آلاینده و افزایش تجزیه پذیری زیستی هر دو فرایند اکسیداسیون قابل توجه بوده است. هرچند که روند تغییرات آنها در هر دو فرایند متفاوت است مثلاً با افزایش غلظت مواد اکسید کننده حذف ترکیبات آلاینده بیشتر شده در حالیکه تجزیه پذیری زیستی محلول تیمار شده کاهش می یابد. تغییرات میزان حذف ترکیبات فنلی و دگرگونی ویژگیهای ترکیبات میانی در پساب سنتزی مطالعه شد. نتایج نشان داد که ارتباطی بین تجزیه پذیری زیستی پساب تیمار شده و جز ترکیبات میانی آبدوست و آب گریز وجود دارد. همچنین این شاخص به تشکیل فرمالدئید و استالدئید و غلظت آنها ارتباط دارد.

چکیده ندارد.