هدف از پژوهش حاضر بررسی وضع موجود نظام ارزشیابی عملکرد دبیران مدارس متوسطه ی استان کردستان و اینکه این نظام چقدر پایایی و روایی لازم را داراست. همچنین طراحی یک مدل ارزشیابی عملکرد و تعیین ویژگی های مدل ارزشیابی مناسب با شرایط جامعه ی معلمان ایران است. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه ی مدیران و معلمان ومدارس متوسطه ی استان کردستان در سال تحصیلی 88-87 است که با توجه به محاسبات آماری و هدف پژوهش 300 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از 5 منطقه ی جغرافیایی استان کردستان انتخاب شد. ابزار این پژوهش پرسش نامه ای 59 سوالی است که که شامل شش خرده مقیاس است. پایایی این آزمون با آلفای کرانباخ 835/0 به دست آمد. ضریب آلفای کرونباخ برای مقیاس های شاخص عملکردی(67/0)، معیار رفتار شغلی (642/0)، شاخص های رفتار اخلاقی(719/0)، چگونگی اجرای ارزشیابی(583/0)، رضایت حرفه ای(509/0)، عملکرد حرفه ای(739/0) مشاهده شد. جهت بررسی ساختار عاملی پرسش نامه از روش تحلیل عاملی استفاده شد. برای اطمینان نسبت به کفایت نمونه برداری و صفر نبودن همبستگی داده ها، آزمون kmo محاسبه شد که برابر با 65/0 و آزمون بارتلت نیز معنادار شد.با توجه به معناداری آزمون بارتلت، ماتریس همبستگی داده ها و با توجه به کفایت نمونه برداری حداقل شرایط لازم برای اجرای تحلیل عاملی مناسب دیده شد. در مجموع 9 عامل به دست آمد. سوالات روی عامل پنجم بار عاملی داشتند و به دلیل داشتن اختلاف از نظر محتوایی حذف شدند.عامل های 9 و8 و1 به دلیلاینکه کمتر از 3 سوال را به خود اختصاص داده بودند نیز حذف شدند.در نهایت پرسشنامه با 31 سوال تدوین گردید. مولفه ها بعد از نام گذاری به این صورت در آمدند: مهارتهای شغلی، انگیزه ی کاری، وجدان کاری، مدیریت کلاس داری، اخلاق شغلی. به منظور تعیین رابطه ی هریک از عوامل با ارزشیابی تجزیه و تحلیل رگرسیون چند متغیری با استفاده از روش قدم به قدم مورد استفاده قرار گرفت و با توجه به نتایج حاصله معادله رگرسیون به صورت ذیل در آمد: y= a+b1(x1)+b2(x2)+b3(x3) (رفتار اخلاقی)(155/0) + (عملکرد حرفه ای)(138/0)+ (رفتار شغلی)(337/0) +135/18 = عملکرد پس رفتار شغلی پیش بینی کننده ی بهتری نسبت به عملکرد حرفه ای و رفتار اخلاقی در پیش بینی عملکرد دبیران و معلمان است.

چکیده : سرزمین مصر در اولین سال های قرن اول هجری که دوره ی گسترش قلمرو اسلامی بود، در زمان خلافت عمربن الخطاب و بدست عمرو عاص در سال 21 هجری فتح گردید. مصر در زمان خلافت امویان و عباسیان توسط والیان منصوب از سوی دستگاه خلافت، اداره می شد تا این که درسال 254 هجری قمری اولین سلسله مستقل توسط غلامی به نام احمد بن طولون در زمان مأمون در مصر تشکیل گردید. با انقراض حکومت طولونیان توسط عباسیان در سال 259 هجری قمری، سلسله آل اخشید که تابع خلافت عباسی بودند بر مصر حکومت کردند و سرانجام در سال 358 هجری قمری مصر در تحت حاکمیت خلفای فاطمی قرار گرفت. در این دوره مقام وزارت بوجود آمد. آخرین خلیفه فاطمی العاضد بود که فردی بی اراده و امور مملکت در دست اطرافیانش بود، در این دوران اسدالدین شیرکوه به وزارت وی رسید ولی پس از کمی درگذشت و برادرزاده اش صلاح الدین به مقام وزارت رسید که باعث نارضایتی فاطمیان و حتی قیام علیه او شدند، ولی با درایت و دور اندیشی صلاح الدین توانست نام العاضد خلیفه فاطمی را از خطبه نماز جمعه بردارد و زمینه را برای سقوط آنان فراهم کند. در دوره حاکمیت وی بر مصر توانست در برابر صلیبیان مقاومت کند و در جنگ هایش با آنان موفقیت های شایانی را بدست آورد که جنگ حطین مهمترین آنهاست که نتیجه اش فتح بیت المقدس بود. از مهمترین نتایج این تحقیق این است که دولت ایوبیان در دوران حکومتشان 569-650هـ.ق/1174- 1252م که بر مصر وسایر نواحی مانند شام، عراق، یمن وغیره، و بر اساس سیاستهای مشخص یعنی عباسیان و سلجوقیان بود، می رفت که تجربه تاریخی دیگری را کسب کند، اما از آنجا که محیط سیاسی و اجتماعی مصر، اساسابا محیط سیاسی و اجتماعی ایران و عراق متفاوت بود، در نگاه اول وجود و تهدید دعوت اسماعیلی در ایران و عراق عهد سلجوقی و وجود حکومت اسماعیلی فاطمیان در مصر و شام عهد ایوبی یکی از دلایل تفاوت است و دیگر تفاوت نیز خطر هجوم مسیحیت وصلیبی ها که تهدید جدی در کنار مرزهای مصر بود. در چنین شرایطی جریانی سیاسی و خود جوش در میان مسلمانان و سیاستمداران مصر شکل گرفت که پاسخی واضح به این تهدیدات بود. که محور اصلی این جریان صلاح الدین ایوبی است که در خنثی کردن این تهدیدات مقابله اساسی نمود. بقدرت رسیدن صلاح الدین در مصر و استفاده از نیروهای مصری برای کسب قدرت در منطقه، نماینده ی تجدید حیات مصر به عنوان یک نیروی سیاسی و پایگاه قدرت مسلمانان در خاور نزدیک بود.. تلاش صلاح الدین و جانشینانش این بود تا با اتحاد جهان اسلام بتوانند در برابر تجاوزات صلیبیان مقاومت کنند که این کار در دوران صلاح الدینبوجود آمد هر چند که جانشینانش نتوانستند آن اتحاد را حفظ نمایند. از لحاظ اقتصادی نیز دوره ایوبیان دوره رشد و شکوفایی نسبت به دولت های قبل از خود بود. در این تحقیق سعی شده است که اوضاع سیاسی و اجتماعی مصر در دوره ی ایوبیان با استفاده از روش کتابخانه ای در رویکردی توصیفی – تحلیلی مورد بررسی قرار گیرد.