اثر وضعیت هیدراسیون بر برخی شاخصهای اکوکاردیوگرافی کشتی گیران فرنگی کار به دنبال اجرای یک کارسنج دستی بررسی های نشان دهنده تاثیر منفی آبزدایی بر اجرای ورزشی و همینطور سیستم ایمنی افراد است. در حالیکه در رابطه با اثرات سطوح آبگیری بر روی متغیرهای اکوکاردیگرافی مطالعات اندکی انجام شده است. هدف این پژوهش بررسی اثر وضعیت هیدراسیون بر برخی متغیرهای اکوکاردیوگرافی نظیر برونده قلبی ، حجم پایان سیستولی و حجم پایان دیاستولی به عنوان شاخصهای مهم برای افزایش بهبود عملکرد در کشتی گیران فرنگی کار بوده است. در این پژوهش 14 کشتی گیر فرنگی کار در دامنه وزنی و سنی مشخص به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. سپس هر یک از آزمودنی ها تمرین تناوبی چرخ کارسنج دستی را اجرا کردند و به دنبال آن متغیرهای اکوکاردیوگرافی هر نفر محاسبه شد، آنگاه آزمودنیها 5 درصد از وزن بدن خود را در سونای خشک از دست دادند و مجددا قرارداد تمرینی کارسنج دستی . اندازه گیری شاخص های اکوکاردیوگرافی به صورت کاملا مشابه با مرحله قبل انجام گردید برای کنترل اثر گرمای سونا بر شاخصهای اکوکاردیوگرافی گروه کنترل نیز در معرض سونا قرار گرفتند با این تفاوت که برای جلوگیری از آبزدایی آب نوشیدند. آنگاه آزمودنیها به مدت تقریبا 20ساعت با استفاده از آب معدنی های مشخص و متناسب با میزان آب از دست رفته مجددا آبگیری شدند و برای سومین بار اجرای قرارداد تمرینی کارسنج دستی و محاسبه شاخصهای اکوکاردیوگرافی با شرایط کاملا مشابه با مرحله قبلی اجرا شد نتایج پژوهش حاکی از آن بود که اگرچه کاهش 5 درصدی وزن بدن از طریق آبزدایی باعث تغییر بعضی از شاخصهای اکوکاردیوگرام افراد می گردد، آبگیری مجدد در طی این مدت باعث بازیافت کامل این شاخص ها در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل نشده است.

مقدمه، سرطان پروستات شایع ترین سرطان موجود در مردان می باشد. استفاده از آنتی بادی در درمانهای انتخابی سرطان بسیار مورد توجه است. مهمترین فاکتور در درمان یا تشخیص، یافتن آنتی ژن های اختصاصی سرطان می باشد. آنتی ژن psma با توجه به افزایش آن در سرطان پروستات، گزینه مناسبی جهت آنتی بادی درمانی می باشد. نوع خاصی از آنتی بادی های شتری که vhh نام دارد، با توجه به کوچکی اندازه، دارای مزایای بسیار زیادی در کاربرد های کلینیکی می باشد. پس از تهیه کتابخانه های فاژی حاوی نانو بادی توسط تکنیک نمایش فاژی و غربالگری آنها، نانوبادی اختصاصی با افینیتی بالا بر علیه آنتی ژن مورد نظر به دست می-آید. هدف از این مطالعه طراحی و تولید یک اپی توپ از آنتی ژن psma، تهیه کتابخانه فاژی ایمن حاوی نانوبادی های شتری، غربالگری کتابخانه فاژی بر علیه آنتی ژن psma و در نهایت تولید نانوبادی (vhh) مونوکلونال اختصاصی بر علیه آنتی ژن psma می باشد. روش، آنتی ژن psma پس از کلون و بیان، به شتر تزریق شد. پس از تخلیص لنفوسیت های شتری و جداسازی rna، cdna ساخته شد. با انجام دو واکنش pcr متوالی، ژنهای vhh جدا گردید. ژنهای نانوبادی وارد وکتور فاژمیدی شد و پس از قرار دادن در میزبان مناسب، توسط فاژ کمکی آلوده گردید. بدین ترتیب کتابخانه فاژی حاوی نانوبادی ایجاد شد. این کتابخانه جهت به دست آوردن نانوبادی با افینیتی بالا، 5 مرحله غربالگری شد. پس از انجام فاژ الایزا، چند کلونی انتخاب و نانو بادی به صورت محلول تولید شد. جهت افزایش تولید نانوبادی، ژن vhh وارد وکتور بیانی pet28a شد. در نهایت میزان تمایل و اختصاصیت نانوبادی اندازه گیری شد. نتیجه و بحث، بیان آنتی ژن psma توسط الکتروفورز و وسترن بلات، و ایمن شدن شترها توسط الایزا تایید شد. تکثیر ژنهای vhh توسط الکتروفورز تایید شد. همچنین تایید کتابخانه ژنی توسط واکنش کلونی pcr انجام شد. وجود فاژهای نمایش دهنده نانوبادی نیز توسط الایزا بر علیه psma به تایید رسید. تولید نانوبادی نوترکیب نیز توسط الکتروفورز و وسترن بلات به تایید رسید. میزان تمایل نانوبادی بر علیه psma نوترکیب 8-10 × 7/5 محاسبه گردید. در نهایت با توجه به افینیتی و اختصاصیت بالای نانوبادی تولیدی، میتوان به این محصول به عنوان یک ابزار تشخیصی در سرطان پروستات امیدوار بود.

این مطالعه به منظور تعیین اثرات عصاره سیر بر شاخص های رشد و بقاء پست لارو میگوی وانامی با میانگین وزنی gr 01/0±1/0 و تحمل استرس های شوری و ph انجام گرفت. آزمایش براساس طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار غذایی شامل مقادیر صفر (جیره کنترل)، 1(تیمار 1)، 2(تیمار 2)، 4 (تیمار 3)و cc8 (تیمار 4) به ازای هر 100 گرم غذا در 3 تکرار اجرا گردید و 1500 میگو به طور تصادفی در 15 تانک (100 میگو در هر تانک) معرفی شدند. میگوها سه وعده در روز بر اساس وزن بدن به مدت 7 هفته در دمای c 085/0 ±31 تغذیه شدند. در پایان دوره، شاخص های رشد و تغذیه مانند افزایش وزن (wg)، نرخ رشد ویژه (sgr)، نرخ بازده پروتئینی (per)، ضریب تبدیل غذا (fcr)، متوسط افزایش وزن روزانه (adg)، درصد افزایش وزن بدن (bwi) و بقاء میگوهای تغذیه شده با جیره های آزمایشی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که استفاده از 4 و 8 cc عصاره سیر به ازای 100 گرم غذا در جیره غذایی پست لارو میگوی وانامی باعث بهبود شاخص های رشد و افزایش تحمل استرس های شوری و ph در میگوهای تغذیه شده نسبت به تیمار کنترل گردید (05/0?p). تفاوت معنی داری در طول کل در بین تیمارهای آزمایشی و تیمار کنترل مشاهده نشد(05/0?p). در تیمار 3 و تیمار 4 میزان تلفات در تنش شوری و ph دیرتر از سایر تیمارها مشاهده شد و با تیمار کنترل اختلاف معنی داری نشان داد(05/0?p). نتایج این مطالعه نشان می دهد که استفاده از جیره حاوی cc4 عصاره سیر به ازای 100 گرم غذا به دلیل صرفه اقتصادی و کاهش هزینه غذا می تواند در ساخت جیره های غذایی برای پست لارو میگو وانامی در نظر گرفته شود. کلمات کلیدی: میگوی وانامی، عصاره سیر، شاخص های رشد، تنش شوری، تنش ph