نویسند گان قرن نوزدهم، نوعی تجسم و یادآوری دقیق و مشخص را در رمان نشان می دهند به این منظور، تا آن جایی که وظیفه دارند، حقیقت دنیایی را نمایان می سازند که در آن زندگی می کنند. در اثر سهم سگان شکاری، زولا با طرح یک تصویر دوگانه از پاریس در نظر دارد کلیه جذابیت ها و کشش های عمیقی را توصیف کند که در یک پاریس حقیقی و نازیبا واز آن طرف یک پاریس آرمانی و زیبا شده وجود دارد. پاریس شهری است که همه جاه طلبیها و بلندپروازیهای بشری را به سوی خود جذب می کند. پاریس مرکز سیاست و مرکز همه جدالهاست. قهرمان های مجموعه داستانی روگن ماکار نیز فریفته پیشرفت های اجتماعی ، ثروت، لذت ها، آرزوها و خواسته ها می شوند اما در ورای این تصاویر مدرن و به ظاهر آرمانی و بهشتی پاریس، نویسنده می کوشد زوال و انحطاط جامعه و بدبختی تازه به دوران رسیدگان و جهنمی بودن پاریس را به نمایش گذارد. رمان سهم سگان شکاری دنیایی وحشتناک و دوزخی از پاریس را به تصویر می کشد که در آن زندگی توسط حکمفرمایی های مطلق، محاسبات و منفعت های بشری نفی می شود و اینچنین است که در این اثر، زولا پاریس را همچون جهنمی مشاهده می کند که آتش سوزان و ورطه هولناک دوزخ را به اذهان القا می سازد . این تحقیق سه بخش اساسی را در بر می گیرد. فصل نخست بیانگر رابطه میان هنر و ادبیات و تاتیر مکتب امپرسیونیست بر زولا و بر رمان وی می باشد. فصل دوم مطالعه ی دقیقی در مورد توسعه اقتصادی و پیشرفت در زمینه شهرسازی در پاریس و فعالیت های انجام گرفته توسط دستگاه های دولتی می باشد. وبالاخره فصل سوم به مطالعه و بررسی عینیت و حقیقتی از شهر می پردازد که زولا در رمانش به آن دست یافته است