امروز بخش بندی بازار همگام با بسیاری از علوم دیگر به سوی برآوردن نیازهای منحصر به فرد انسانها در حرکت است. در بازار سلامت نیز شیوه های تشخیصی و درمانی شخصی بیش از پیش به کار گرفته می شود. این امر در حالی است که یکی از ارکان اصلی این بازار یعنی بازار دارو هنوز در زمینه بخش بندی بازار نسبت به کالاها و خدمات دیگر چندان پیشرفته نیست. با توجه به پیچیدگی این بازار ضروری است با بهره گیری از ابزاری متناسب که قدرت غلبه بر این پیچیدگی را داشته باشد نسبت به بخش بندی بازار دارو اقدام شود. هدف این تحقیق طراحی مدلی مبتنی بر شبکه های عصبی است که براساس معیارهای چندگانه به گونه ای اثربخش به بخش بندی بازار دارو در ایران بپردازد و تمایزات موجود در بخش های مختلف را مشخص نماید. برای این منظور با توجه به بافت داده ها بسیاری از معماری های ممکن برای شبکه som به آزمون گذاشته شده و مدلی که با بالاترین کیفیت قادر به بخش بندی بازار بوده به عنوان مدل بخش بندی بازار دارو برگزیده شده است. مدل مزبور 6 بخش در میان مصرف کنندگان بازار دارو شناسایی نموده که از حیث عوامل اصلی بخش بندی این بازار با یکدیگر متفاوتند. همچنین عملکرد مدل طراحی شده از طریق مقایسه نتایج آن با نتایج حاصل از بخش بندی داده ها با یک روش خوشه بندی کلاسیک (k-میانگین) مورد سنجش قرار گرفته است.

یکی از چالش های تصمیم گیری استراتژیک این است که از یک سو موفقیت مستلزم تعهد به تصمیمات و استراتژی ها است، و از سوی دیگر به دلیل غیرقابل پیش بینی بودن آینده، امکان شناسایی تعهدات صحیح وجود ندارد. در این پژوهش، به منظور حل پارادوکس مزبور، انعطاف پذیری و آینده نگری استراتژیک به عنوان نقاط مرجع استراتژیک در سازمان معرفی شده و تعامل آنها در سطوح مختلف عدم اطمینان محیطی در قالب نوعی گونه شناسی از تصمیمات استراتژیک و استراتژی های برخاسته از آنها، نظریه پردازی شده است.