با توجه به این که فعالیت های فضایی ذاتا پرمخاطره هستند، موضوع مسئولیّت برای خسارت وارد شده توسط اشیاء فضایی پرتاب شده، یکی از موضوعات اساسی در حقوق بین الملل فضایی می باشد که این موضوع از همان ابتدا - با پرتاب اسپوتنیک 1 - مورد توجه قرارگرفت. بنابراین، حقوق بین الملل فضایی دارای نظام مسئولیت بین المللی مستقلی است که کنوانسیون مسئولیت مصوب 1972 به تبیین مسئولیّت بین المللی برای خسارت وارد شده توسط اشیاء فضایی پرداخته است. کنوانسیون مذکور، مسئولیّت جبران خسارت وارد شده از سوی اشیاء فضایی پرتاب شده را بر عهده دولت(های) پرتاب کننده نهاده است و مسئولیت مطلق و مسئولیت مبتنی بر تقصیر را پیش بینی نموده است. از این رو "دولت پرتاب کننده" محور مسئولیّت در حقوق بین الملل فضایی قلمداد می شود. اخیرا، موقعیت های جدیدی از قبیل پروژه sea launch و انتقال مالکیّت و اجاره اشیاء فضایی موجود در مدار، مفهوم دولت پرتاب کننده و به دنبال آن نظام مسئولیّت بین المللی بابت جبران خسارت در حقوق بین الملل فضایی را به چالش کشیده است. این نوشتار در تلاش است تا ضمن تبیین نظام حقوقی حاکم بر مسئولیت بین المللی برای خسارت وارد شده توسط اشیاء فضایی، به بررسی تحولات اخیر نیز بپردازد.