در این پایاننامه جریان پایا و دوبعدی تراکم ناپذیر سیال نیوتنی بین دو استوانه ی غیر هم مرکز چرخان بررسی شده است. معادلات ناویراستوکس دوبعدی به صورت ناپایا به کار رفته و با روش تراکم پذیری مصنوعی کورین معادلات مومنتوم و پیوستگی به یکدیگر کوپل شده است. معادلات اساسی با روش حجم محدود گسسته سازی شده است و برای حل معادلات گسسته ی حاصل برنامه ای به زبان fortran نوشته شد. به منظور گسسته سازی معادلات، جملات جابجایی با دو روش میانگین گیری شار جیمسون و بالادست رو محاسبه شده برای گسسته سازی زمانی، روش رانگ کوتا به کار رفت. این نوع گسسته سازی زمانی حدود پایداری را بهبود بخشید و همگرایی نتایج با سرعت بیشتری بدست آمد. همچنین بدلیل صریح بودن معادلات سرعت حل معادلات بیشتر می باشد و میزان حافظه ی مورد نیاز و cpu نسبت به روش های ضمنی کمتر است. از مزایای دیگر روش به کار رفته می توان به محاسبه ی مستقیم فشار (بدلیل استفاده از تراکم پذیری مصنوعی) نسبت به روش های فشار مبنا اشاره نمود.

پمپ ها بر مبنای پمپاژ آب طراحی، تولید و تست می شوند اما در صنایعی مانند نفت و پتروشیمی برای جابه جایی سیالات مختلفی با لزجت های بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. لذا کارکرد پمپ نسبت به منحنی ارائه شده انحرافاتی خواهد داشت که به دلایلی از قبیل عدم تطبیق جریان با پروفیل پره، افزایش تلفات لزجی می باشد. هدف از این رساله بررسی عملکرد پمپ گریز از مرکز با استفاده از پره های جداکننده می باشد و بخصوص پمپاژ سیال ویسکوز نیز مد نظر قرار گرفته است. بدین منظور پره های جداکننده به هندسه پروانه اضافه گردید و با پروانه هایی با طول پره ی جدا کننده مختلف تولید شده و به شکل تجربی مورد تست قرار گرفته است. پره های جداکننده همانند پره های اصلی پمپ سه بعدی بوده و پروفیل مشابهی دارند. به طور همزمان نیز کل مجموعه پمپ مورد تحلیل عددی قرار گرفته است که شبیه سازی توسط نرم افزارcfx انجام گردیده است. نتایج تجربی و عددی که همخوانی قابل قبولی را داشتند حاکی از افزایش هد تولیدی پمپ به واسطه اضافه کردن پره های جدا کننده است. افزایش هد توسط پره های جداکننده برای آب و روغن بدست آمده است. برای پمپاژ آب پروانه با پره های جداکننده به طول 66% پره های اصلی مناسب بوده است. اما برای پمپاژ روغن پره های جداکننده با طول 33% پره های اصلی مناسب تر است. از طرفی این افزایش هد همزمان با افزایش توان انتقالی به سیال و توان مصرفی پمپ می باشد که نتایج حاکی از تغییرات قابل چشم پوشی راندمان بوده و به عبارتی در راندمان تقریباً ثابت، افزایش هد حاصل شده است که می توان عنوان نمود مربوط به عدم تاثیر قابل توجه پره های جداکننده در اتلافات هیدرولیکی است.