هدف اصلی این پایان نامه معرفی شار ریچی همیلتون است. شار ریچی یک معادله دیفرانسیل پاره ای است که در آن تانسور متریک در یک منیفلد ریمانی تحول می یابد. شار ریچی اخیرا برای اثبات دو قضیه بسیار مهم در توپولوژی با نام های هندسی سازی و حدس پوانکاره مورد استفاده قرار گرفته است. ما ابتدا به مطالعه هندسه دیفرانسیل مورد نیاز شار ریچی می پردازیم. در آخر شار ریچی را معرفی کرده و حل آن را در حالت خاص می بینیم.

سفید بالک گلخانه میزبان های متعددی را مورد حمله قرار می دهد. استفاده فراوان از حشره کش های مصنوعی سبب ایجاد مقاومت و طغیان جمعیت آفت شده است .به همین منظور استفاده از شیوه های جایگزین در مدیریت آفات مانند استفاده از ترکیبات طبیعی در کنترل آفت و کاهش خطرات ناشی از آنها موثر می باشد. آزمایشاتی جهت تعیین تاثیر برخی از عصاره های گیاهی روی سفید بالک گلخانه و مقایسه کارایی آن ها با برخی ازآفت کش های رایج صورت گرفت. در تحقیقات آزمایشگاهی دوایری از برگ لوبیا دارای تخم (7 روزه)، حداکثر تعداد پوره های ظاهر شده (90 درصد) و پوپاریوم تازه تفریخ شده به طور مجزا روی سطح آگار ژل 0.7 درصد در داخل پتری دیش هایی به قطر 5 سانتی متر قرار گرفت. سپس با عصاره ی متانولی زیتون تلخ و اسفند (80 میلی گرم بر میلی لیتر) و آفت کش های متداول (حدکثر غلظت توصیه شده) تیمار شدند. در تیمار شاهد از آب مقطر استفاده شد. در تحقیقات گلخانه ایی عصاره های گیاهی و آفت کش های متداول که در بالا اشاره گردید روی گیاهان خیار دارای تخم (7-5 روزه)، حداکثر تعداد پوره های ظاهر شده (90 درصد) و پوپاریوم های تازه تفریخ شده به طور مجزا اسپری شد. در هر آزمایش به طور جداگانه تعداد پوره ها، پوپاریوم ها و پوسته های خالی شفیرگی مورد شمارش قرار گرفت. همچنین در آزمایشات دیگر، گیاهان خیار با اسانس های گیاهی شامل آویشن، رازیانه، زیره سبز، پرتقال و بومادران ( غلظت40 میکرولیتر بر میلی لیتر) یا عصاره ی آبی حاصل شده از هریک از آن ها تیمار شدند. چهار بوته خیار تیمار و چهار بوته خیار شاهد در داخل یک قفس به صورت تصادفی قرار گرفت. در داخل هر قفس تقریبا 250 حشره کامل رها شد. جهت ارزیابی فعالیت ضد تخمریزی و دور کنندگی سفید بالک گلخانه، بلافاصله، سه روز و پانزده روز پس از تیمار کردن گیاهان، رها سازی حشرات کامل انجام گرفت. سپس سه و شش روز پس از رها سازی حشرات بالغ، تعداد تخم ها وحشرات کامل در سطح برگ گیاه میزبان شمارش گردید. نتایج نشان داد که بالاترین درصد تلفات پورگی (82.18 درصد) و تلفات پوپاریومی (73.90 درصد) توسط عصاره ی متانولی زیتون تلخ ایجاد شد. همچنین در میان تیمارهای مختلف، عصاره ی اسفند (6.58 درصد) و آبامکتین (13.08 درصد) بیشترین تاثیر را روی درصد افزایش طول دوران پورگی سفید بالک گلخانه در شرایط آزمایشگاهی نشان داد. در تحقیقات گلخانه ایی، دو عصاره ی گیاهی تاثیر قابل ملاحظه ایی روی درصد کاهش جمعیت پوپاریوم و حشرات کامل سفید بالک گلخانه ایجاد کردند. علاوه بر این، اسانس گیاهی بومادران، رازیانه و اسانس محلول در آب زیره سبز و آویشن بالاترین فعالیت ضد تخمریزی و دور کنندگی را روی سفید بالک گلخانه نشان دادند. در حالیکه فعالیت ضد تخمریزی و دور کنندگی اسانس های گیاهی بومادران و آویشن، سه و پانزده روز بعد از تیمار کردن گیاهان خیار کاهش یافت. این نتایج نشان می دهد که عصاره و اسانس های گیاهی از پتانسیل لازم در برنامه مدیریت آفات برخوردار می باشد. علاوه بر این، ترکیبات گیاهی در حد آفت کش های رایج یا حتی بیشتر از آن ها در کاهش جمعیت سفید بالک گلخانه می توانند موثر باشند. بنابراین به دلیل اثرات مخرب حشره کش های شیمیایی روی سلامتی بشر و محیط زیست، استفاده از ترکیبات گیاهی نیازمند مطالعات بیشتری خواهد بود.

چکیده شته سبز هلو(myzus persicae) یکی از مهمترین آفات درختان میوه هسته دار مانند هلو و آلو است. همچنین این آفت به محصولات زراعی یکساله از قبیل باقلا, گوجه فرنگی, سیب زمینی, کلم و علف -های هرز نیز حمله می کند. تا کنون, برای کنترل این آفت از مواد شیمیایی استفاده می شد. این مواد برای محیط زیست بی ضرر نیستند. در این تحقیق از مواد گیاهی برای کنترل این آفت استفاده شده است و البته اثر چند ماده شیمیایی بر روی رشد و تکثیر این آفت بررسی شده است. برای کنترل بهتر این آفت, گیاهان باقلا توسط این شته آلوده شدند و بعد با مواد زیر تیمار شدند : sa نیم میلی مولار, ویتامین b6, ویتامین c, چای سبز, sa یک میلی مولار, عصاره پوست انار, baba, ویتامین b1, آب مقطر (به عنوان شاهد) آزمایشات گلخانه ای نشان داد که تیمارهای baba, چای سبز, sa یک میلی مولار, عصاره پوست انار از رشد و نمو شته ها ممانعت کردند. تحقیقات نشان داد که اثرات ممانعتی این مواد نتیجه تقویت کردن ظرفیت دفاعی گیاه بود. برای پشتوانه این ادعا, ژن کیتیناز گیاه باقلا به عنوان سیگنال دفاعی مورد مطالعه قرار گرفت. آنالیز بیان ژن کیتیناز (pr3) افزایش سطح mrna بعد از تیمار با این مواد را نشان داد.

افزایش بی رویه جمعیت و رشد سریع نسل بشر، انفجار جمعیتی را برای کره زمین رقم زده است و نتیجه آن نیاز به تولیدات بیش از پیش مواد غذایی در جهان می شود و این در حالی است که هر ساله مقادیر زیادی از گیاهان و حاصل دسترنج کشاورزان در مزرعه مورد هجوم حشرات زیان آور، عوامل بیماری زا و خسارات علف های هرز قرار می گیرد. این عامل باعث شده کشاورزان هر ساله با استفاده از مهم ترین روش، یعنی مبارزه شیمیایی، با این مشکل مبارزه نمایند. ادامه این روند موجب تهدید روزافزون سلامت مصرف کنندگان، محصولات ومحیط زیست می شود. در این تحقیق سعی شده ضمن بررسی ویژگی انواع سمپاش ها و تقسیم بندی روش های مختلف باردار کردن قطرات، اقدم به ساخت نوعی مکانیزم باردار کننده در مسیر لانس خروجی سم در سمپاش های هیدرولیکی شود و به ارزیابی عملکرد اثر این مکانیزم بر عوامل موثر در سمپاشی در قالب آزمون فاکتوریل و طرح آماری در پایه کاملا تصادفی پرداخته شود. بدین منظور آزمایشاتی با 4 فاکتور که شامل میزان فشار سمپاشی در دو سطح 13 و 29 بار، زاویه پاشش لانس سمپاش نسبت به هدف مورد نظردر دو سطح عمود و 15 درجه، نازل با دو جنس فلزی و سرامیکی بر سر راه مایع باردار شده و در دو حالت اعمال بار القایی و بدون اعمال بار، در 3 تکرار، بر روی کارت های حساس به آب انجام شدند. صفات اندازه گیری شده به کمک نرم افزار سنجش ذرات (siba) انجام و نیز برای هر یک از آزمایشات عبارتند از: قطر میانه عددی(vmd)، قطر میانه حجمی(nmd)، نسبت یکنواختی پاشش(vmd/nmd) و چگالی سطحی پاشش که بیانگر عملکرد وکیفیت پاشش می باشد. در مرحله بعد اقدام به تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزاز sas در طرح فاکتوریل در قالب بلوک کاملا تصادفی انجام شد. در بین فاکتورهای مورد مطاالعه، اثر اعمال بار الکتریکی برروی چگالی سطحی به میزان 33% افزایش، قطر میانه حجمی در حدود 28% افزایش و همچنین نسبت یکنواختی پاشش 35% کاهش داشته است. اعمال جریان با این لانس الکترواستاتیک علاوه بر بهبود پاشش قطرات پخش شده برروی هدف، می توان باعث کاهش آلودگی محیط زیست، مانع از بادبردگی و صرفه‎جویی اقتصادی را در پی خواهد داشت.

با توجه به کم خطر بودن حشره کش های گیاهی برای انسان و محیط زیست و همچنین توانمندی این ترکیبات در کنترل حشرات بایستی در قالب برنامه های کنترل تلفیقی مورد توجه قرار گیرند. در این تحقیق اثرات دورکنندگی عصاره های اتانولی پنج گیاه و اسانس روغنی پنج گیاه بر روی مراحل مختلف زیستی شته سیاه باقلا و شته سبز پنبه در شرایط آزمایشگاهی، گلخانه ای و روی سطوح رنگی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که این عصاره ها و اسانس ها قدرت دورکنندگی مناسبی داشته و قابلیت بالایی در کنترل حشرات دارند. لازم به ذکر است که اثرات دورکنندگی عصاره ها و اسانس های استخراج شده از گیاهان مذکور با یکدیگر متفاوت می باشد. همچنین فعالیت دورکنندگی این عصاره ها با توجه به غلظت عصاره، مرحله زیستی حشره و گونه حشره با هم متفاوت است. نتایج این پژوهش بیانگر آن است که در شرایط آزمایشگاهی بر روی پوره های 1-2 روزه و 3-4 روزه، تیمار گیاه شوید و روی سطوح رنگی بر روی شته های بالدار، عصاره گیاه گشنیز دارای بیشترین تاثیر دورکنندگی هستند. این نتایج بیانگر آن است که این عصاره های گیاهی دارای تاثیر دورکنندگی خوبی روی شته ها می باشند. همچنین تاثیر دور کنندگی این عصاره های گیاهی بر روی مراحل زیستی مختلف حشره با هم متفاوت است. نتایج این تحقیق نشان داد که در شرایط آزمایشگاهی و روی سطوح رنگی ، تیمار اسانس گیاه زیره سبز دارای بیشترین تاثیر دورکنندگی می باشد؛ این درحالیست که در شرایط گلخانه ای اختلاف معنی-داری بین میزان دورکنندگی عصاره های گیاهی مذکور مشاهده نشد. نتایج این پژوهش نشان می-دهد که تاثیر دورکنندگی این اسانس های گیاهی باتوجه به شرایط محیطی و گونه حشره متفاوت است. یافته های حاصل از این پژوهش می تواند گامی جهت استفاده کاربردی از عصاره ها و اسانس-های گیاهی به عنوان ترکیبات ایمن و طبیعی جهت کنترل شته ها در قالب برنامه تلفیقی کنترل آفات باشند. لذا با انجام آزمایش تکمیلی احتمالا در آینده می توان از این ترکیبات گیاهی به عنوان گزینه ای برای جایگزینی ترکیبات مصنوعی جهت استفاده در گلخانه ها جهت کنترل شته ها امیدوار بود. کلمات کلیدی: شته سیاه باقلا، شته سبز پنبه، اثر دورکنندگی، عصاره گیاهی، اسانس گیاهی، برنامه تلفیقی کنترل آفات

محدوده مورد مطالعه آبخوان ساحلی دشت ساری- نکا می باشد که اکثر مردم آن به فعالیت های کشاورزی مشغول می باشند.از آنجایی که این آبخوان در مجاورت دریای خزر قرار گرفته است ضرورت این وجود دارد که این آبخوان از لحاظ نفوذ آب شور دریا مورد برسی قرار گیرد.در این تحقیق با استفاده از روش های هیدروشیمی و مدلسازی عددی به بررسی پدیده نفوذ آب شور در این آبخوان ساحلی پرداخته شده است. در روش هیدروشیمی از اطلاعات مربوط به دو دوره نمونه برداری، مهر 1388 واردبیهشت 1389 که از منابع آب زیر زمینی (چاه های نیمه عمیق) برداشت شده است، استفاده شده است. این اطلاعات شامل غلظت عناصر اصلی و دیگر پارامتر های هیدروشیمی آب است.در راستای انجام تحقیق با استفاده از آنالیز های آماری، نقشه ها و نمودار های هیدروشیمی که از نرم افزار gis تهیه شده است، به بررسی تغیرات غلظت عناصر و دیگر پارامتر های هیدروشیمی و در نتیجه تغییرات نفوذ آب شور پرداخته شده است. در روش مدلسازی از نرم افزار visual modflow 4,2 و موتور های modflow 2000 و mt3d برای شبیه سازی جریان و انتقال آلودگی استفاده شده است. در ابتدا مدل مفهومی دشت براساس داده های زمین شناسی، جغرافیایی و هیدرولوژیکی ساخته شده، سپس با استفاده از موتور modflow 2000 مدل عددی جریان آب زیر زمینی آن تهیه شده است. در حالت پایدار از نقشه ایزوپتانسیل مهر 1388 و سپس نقشه توزیع هدایت هیدرولیکی تهیه گشت.در حالت ناپایدار مدل برای سال آبی 89-1388 کالیبره شده است. شبیه سازی بخش کیفی آبخوان بر پایه غلظت کلراید موجود در آب زیر زمینی به عنوان مهمترین نمایانگر تداخل آب شور و شیرین انجام گردیده است. با مدلسازی فرآیند ها فرارفت (advection)، پراکنش (dispersion) و انتشار (difiusion) به کمک موتور mt3d گسترش نفوذ آب شور مشخص شد.در نهایت واکنش آبخوان، با اعمال سناریوی افزایش پمپاژ چاههای بهره برداری به اندازه 30% مقدار اصلی آن در پنج سال آینده مورد بررسی قرار گرفته است. براساس نتایج مطالعات هیدروشیمی، شبیه سازی جریان وانتقال آلودگی، نفوذ آب شور دریا به آبخوان ساحلی به اثبات رسید. بطوری که آب زیرزمینی در قسمت نوار مرکزی ساحلی شور و در قسمت های غربی و شرقی آن لب شور می باشد. با اعمال سناریو سطح آب زیرزمینی در پنج سال آینده پنج متر افت کرده و به تبع آن شوری در مناطق ساحلی بشدت افزایش خواهد یافت.

تریپس frankliniella occidentalis pergandae(thys.: thripidae) به تعداد زیادی از محصولات کشاورزی خسارت می زند. کاربرد سموم رایج سبب بروز مقاومت در حشرات و طغیان این آفت شده است. در بسیاری موارد روش های جایگزین مدیریت آفات، ترکیبات طبیعی، کنترل مناسب آفت را دارند و خطرات کمتری در بر خواهند داشت. در پژوهش حاضر اثرات حشره کشی عصاره اتانولی گیاهان ارغوان، همیشه بهار، اسفند و زیتون تلخ در تلفیق با سن های شکارگر جنس orius sp. برای کنترل تریپس f. occidentalis مورد ارزیابی قرار گرفته است. از مهم ترین برنامه های کنترل تلفیقی آفات، استفاده از دشمنان طبیعی است. سن های شکارگر جنس orius نقش مهمی در کنترل بیولوژیک این آفت دارند. در پژوهش حاضر هدف ما معرفی یک عصاره گیاهی با تاثیر مناسب بر روی تریپس و حداقل عوارض جانبی بر روی دشمن طبیعی است. علاوه بر آن، اثر عصاره های گیاهی ذکر شده بر روی طول مدت زمان تفریخ تخم سن های شکارگر بررسی شده است. نتایج نشان داد که عصاره اسفند، دارای اثر حشره کشی بر روی تریپس است. وقتی که دشمن طبیعی 3 روز بعد از محلول پاشی گیاهان با عصاره اسفند رهاسازی شد، به نتایج بهتری رسیدیم. از آن جا که عصاره های گیاهی نقش مهمی در کنترل تریپس دارند، بنابراین باید یک فاصله زمانی مناسب بین محلول پاشی و رهاسازی دشمن طبیعی در نظر گرفته شود. در آزمایش با عصاره اتانولی زیتون تلخ یک تعادل بین جمعیت آفت و دشمن طبیعی برقرار بود. این نتیجه در برنامه کنترل تلفیقی آفات بسیار مهم است. چهار عصاره گیاهی، تاثیری بر روی تفریخ تخم دشمن طبیعی نداشتند. بنابراین تلفیق دشمن طبیعی و عصاره های گیاهی می تواند باعث کنترل موثر تریپس شود. نتایج بدست آمده در این تحقیق گامی برای بررسی های بیشتر در زمینه اثرات حشره کشی ترکیبات طبیعی خواهد بود.

چکیده: سفید بالک گلخانه trialeurodes vaporariorum westwood (homoptera: aleyrodidae) یکی از آفات بسیار مهم است. به طور کلی کنترل شیمیایی موثرترین و در دسترس ترین روش برای کنترل این آفت است. اما استفاده ی بیش از حد از حشره کش های مصنوعی سبب ایجاد مشکلات زیادی از جمله آلودگی محیط زیست، گسترش مقاومت آفات به آفت کش ها، تأثیر روی موجودات غیر هدف و دشمنان طبیعی می شود. از این رو ترکیبات مشتق شده از گیاهان به عنوان یک عامل قوی و موثر از مواد زیستی و طبیعی جهت دفاع گیاهان علیه آفات و بیماری های مهم به کار می روند. این ترکیبات گیاهی برای موجودات غیر هدف بدون خطر بوده و اثرات سوء زیست محیطی اندکی به همراه دارند. یکی دیگر از روش های کنترل این آفت استفاده از عوامل کنترل کننده بیولوژیک است که از بین این عوامل،(gahan) (hymenoptera: aphelinidae) encarsia formosa یکی از مهم ترین گزینه هاست. در این تحقیق اثرات جانبی دو عصاره ی گیاهی و سه ترکیب تجاری با هدف مبارزه ی تلفیقی آفات بر روی دشمن طبیعی سفید بالک در شرایط آزمایشگاه و گلخانه بررسی شد. اثرات تنفسی، تماسی، همچنین تأثیرات این ترکیبات روی درصد خروج زنبور، طول عمر، درصد پارازیتیسم و میزان تخم ریزی ارزیابی شد. نتایج پژوهش حاضر، حساسیت بالای این دشمن طبیعی را در برابر اثرات تنفسی و تماسی هر دو ترکیب گیاهی نشان داد. لیکن با توجه به نقش موثر این ترکیبات در کنترل سفید بالک لازم است که یک فاصله مشخص بین زمان مصرف عصاره های گیاهی و رها سازی این دشمن طبیعی در نظر گرفته شود. در مجموع، نتایج این آزمایشات نشان داد که عصاره ی اتانولی زیتون تلخ و آبامکتین حداقل اثرات را روی ویژگی های بیولوژیکی این دشمن طبیعی دارند. به طور کلی با استفاده از این گزارشات و انجام آزمایشات تکمیلی در زمینه آفت کش های طبیعی، این عصاره های گیاهی می توانند در مدیریت تلفیقی آفت سفید بالک مفید و موثر واقع شوند. کلمات کلیدی: سفید بالک گلخانه، دشمن طبیعی، عصاره های گیاهی، ترکیبات شیمیایی، اثرات جانبی، مرگ و میر

شته سیاه باقلا یکی از مهمترین آفات محصولات زراعی در سرتاسر جهان است. سن شکارگر deraeocoris lutescens (schilling) (hemiptera: miridae)، جایگاه ممتازی در کنترل بیولوژیکی شته هایی از قبیل شته سیاه باقلا aphis fabae scopoli دارد. در دهه های اخیر در جوامع رو به رشد، گرایش به مصرف هر چه کمتر سموم شیمیایی و استفاده از مشتقات گیاهی به عنوان جایگزین سموم مصنوعی بوده است. در تحقیق حاضر، اثر تلفیق دشمن طبیعی با آفت کش های تجاری (پیریمیکارب و آبامکتین) و عصاره های گیاهی زیتون تلخ و اسفند، جهت کنترل شته سیاه باقلا مورد بررسی قرار گرفت. همچنین اثر این آفت کش های تجاری و عصاره های گیاهی بر روی میزان تغذیه دشمن طبیعی اسپری شده مورد ارزیابی قرار گرفت. نهایتاً عصاره ی اتانولی زیتون تلخ و پیریمیکارب کمترین تأثیر را بر روی مرگ و میر دشمن طبیعی داشتند و عصاره ی اتانولی زیتون تلخ کمترین تأثیر را بر روی تغذیه دشمن طبیعی داشت.

در بخش اول این پژوهش پارامترهای بیولوژی کنه شرقی مرکباتeutetranychus orientalis در شرایط آزمایشگاه در سه دمای 1± 25، 1±30 و 1± 35 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی2 ±60 درصد و دوره نوری16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی روی میزبان زیتون تلخ مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصل از جدول زندگی دو جنسی نشان داد که نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm) بر روی دماهای ذکر شده در بالا از0/006 ± 0/088بر روز در دمای 25 درجه سلسیوس تا0/012± 0/231 بر روز در دمای 35 درجه سلسیوس متغیر بود. مقادیر نرخ خالص تولید مثل (r0) از 1/618 ±9/080 فرد/ فرد/ نسل در دمای30 درجه سلسیوس تا2/560 ±17/660 فرد/ فرد/ نسل در دمای 35 درجه سلسیوس متغیر بود. علاوه بر این مدت زمان طول یک نسل در دماهای ذکر شده در بالا به ترتیب0/0410± 27/207، 0/325± 15/749 و 0/226± 12/450 روز اندازه گیری شد. همچنین نرخ متناهی افزایش جمعیت (λ) به ترتیب در دمای ذکر شده در بالا 0/006± 1/092 ، 0/012± 1/151 و0/015 ± 1/260 بر روز بود. طولانی ترین دوره قبل از بلوغ در کنه های پرورش یافته در دمای 25 درجه سلسیوس با0/19± 22/15 روز و کوتاهترین طول این دوره مربوط به دمای 35 درجه سلسیوس با0/14± 8/43 روز مشاهده شد. همچنین بیشترین مقدار باروری مربوط به دمای 35 با2/64± 28/48 تخم به ازای هر فرد ماده و کمترین آن مربوط به دمای 30 درجه سلسیوس با 2/05 ±16/21 تخم به ازای هر فرد ماده اندازه گیری شد. بیشترین طول دوره تخم ریزی مربوط به دمای 35 درجه سلسیوس با0/40± 5/46 روزو کمترین آن مربوط به دمای 30 درجه سلسیوس با0/49± 4/05 روز می-باشد. نتایج نشان داد دمای 35 درجه سلسیوس نسبت به دو دمای دیگر برای این کنه مناسب تر است. در بخش دوم این پژوهش دینامیسم فصلی جمعیت این کنه روی زیتون تلخ در کرمان در سال های 91-92 مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه برداری به صورت هفتگی بوده و تعداد تخم و مراحل حرکتی کنه ثبت شد. طبق نتایج زمان ظهور این کنه روی زیتون تلخ در اواسط مرداد می باشد. همچنین جمعیت کنه دارای دو پیک در شهریورماه و آبان ماه به ترتیب با میانگین 12/71±177/93 و 10/91± 158/20 فرد (تخم و مراحل حرکتی) در هر برگ بود.

در این تحقیق پارامترهای جدول زندگی و واکنش تابعی زنبور پارازیتوئید aphidius matricariae haliday (hym.: aphidiidae) روی پوره های سن سوم شته معمولی گندم schizaphis graminum rondani (hem.: aphididae) روی رقم الوند در سه دمای 20، 25 و 30 درجه سلسیوس در شرایط آزمایشگاهی رطوبت نسبی 10±70% و دوره نوری 16:8 (روشنایی:تاریکی) مورد بررسی قرار گرفت. برای محاسبه پارامترهای جدول زندگی از نرم افزار sas و روش جک نایف استفاده شد. نتایج حاصل از انجام این آزمایش نشان داد که بیشترین میانگین طول دوره نابالغ زنبور پارازیتوئید مربوط به جنس نر دمای 30 درجه سلسیوس و کمترین مقدار آن مربوط به جنس ماده دمای 25 درجه سلسیوس بود و بین مقادیر در دمای 20 و 25 درجه سلسیوس اختلاف معنی دار وجود نداشت. بیشترین میانگین طول عمر مربوط به جنس ماده دمای 25 درجه سلسیوس و کمترین آن مربوط به جنس نر دمای 30 درجه سلسیوس بدست آمد. بیشترین تعداد مومی های تولید شده در دمای 20 درجه سلسیوس بود و میانگین تعداد مومی های تولید شده در دمای 30 درجه سلسیوس با دو دمای دیگر اختلاف معنی دار نشان داد. حداکثر مقدار نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm) و نرخ متناهی افزایش جمعیت (?) در دمای 20 و 25 درجه سلسیوس بدست آمد اما مقادیر این پارامترها در دمای 30 درجه سلسیوس با دو دمای مذکور اختلاف معنی دار داشت. بیشترین میزان نرخ خالص تولید مثل (r0) در دمای 20 درجه سلسیوس و کمترین آن در دمای 30 درجه سلسیوس محاسبه شد. طول دوره یک نسل (t) و مدت زمان لازم برای دو برابر شدن جمعیت (dt) در دمای 20 و 25 درجه سلسیوس اختلاف معنی دار نشان نداد اما با دمای 30 درجه سلسیوس اختلاف معنی دار داشت. نتایج رگرسیون لجستیک نشان داد که واکنش زنبور a. matricariae به تراکم های مختلف شته sch. graminum در هر سه دما از نوع ii است. برای تخمین پارامترهای قدرت جستجو و زمان دستیابی از معادله راجرز استفاده شد. بیشترین مقدار قدرت جستجو و کمترین زمان دستیابی در دمای 20 درجه سلسیوس بدست آمد که نشان دهنده کارایی بیشتر زنبور a. matricariae در این دما می باشد. واکنش های رفتاری پارازیتوئیدها به عوامل غیرزنده ی محیطی مانند دما، رطوبت و نور مرتبط میباشد. دما یکی از مهمترین فاکتورهای محیطی است که رشد و نمو پارازیتوئید a. matricariae را تحت تاثیر قرار می دهد. اطلاع از تاثیر دما بر نرخ رشد و واکنش تابعی این زنبور می تواند کمک موثری در استفاده از آن در برنامه های کنترل بیولوژیک داشته باشد.

کاربرد بی رویه آفتکشهای شیمیایی برای مهار آفات نه تنها روند توسعه آفات در طی زمان را محدود نکرده است بلکه در مواردی سبب طغیان آنها نیز شده است. البته چنین عواقبی همواره با اثرات جانبی که مواد حشره کش بر روی محیط زیست و فعالیت حشرات مفید دارند نیز همراه می باشد. استفاده از آفتکشهای گیاهی می تواند در حل این مشکل راه گشا باشد. امروزه استفاده از مشتقات گیاه چریش برای کنترل آفات در دنیا رواج یافته است. زیتون تلخ درختی هم خانواده با چریش است که مطالعات بسیاری، خواص ارزشمند آنرا در کنترل آفات تأیید می کنند. زیتون تلخ در سالهای اخیر در سطح استان کرمان مورد کاشت قرارگرفته وسازگاری خوبی با اقلیم این منطقه نشان داده است. این گیاه قابلیت استفاده در سطح تجاری را نیز دارد. در پژوهش حاضر، تأثیر عصاره اتانولی میوه زیتون تلخ بر روی پسیل معمولی پسته،آفت کلیدی پسته، با برخی فرمولاسیونهای تجاری حاوی عصاره گیاه چریش (نیمارین و نیم اویل) مقایسه شد. تأثیر هر یک از مواد بر روی درصد تلفات پوره های سنین اولیه، پوره های سنین آخر و تخم آفت بررسی و با یکدیگر مقایسه شد. نتایج نشان داد که عصاره اتانولی میوه زیتون تلخ در مقایسه با دیگر مواد درصد تلفات بیشتری را بر هر دوی جمعیتهای پوره های سنین اولیه و سنین آخر پسیل معمولی پسته وارد کرد. هیچ یک از عصاره ها و آفتکشهای تجاری بکار رفته در آزمایش تأثیر مطلوبی بر تخمهای آفت نداشتند. نتایج آزمایشها نشان داد که عصاره زیتون تلخ قابلیت لازم را برای کنترل پسیل معمولی پسته در مرحله پورگی دارا می باشد و می تواند جایگزین مناسبی برای عصاره چریش باشد.

شب پره پشت الماسی یا بید کلم، plutella xylostella (linnaeus) (lepidoptera: plutellidae)، یک آفت الیگوفاژ است که امروزه از شرق تا غرب کره زمین را آلوده کرده و مهم ترین آفت گیاهان خانواده چلیپائیان می باشد. این آفت که بیش از 50 سال است که سموم متعددی از گروه های مختلف علیه آن استفاده شده است، امروزه یکی از مقاوم ترین آفات به آفتکش ها در سطح جهان می باشد. بنابراین استفاده از ترکیبات حاصل از گیاهان، به علت خطرات کمتر آن ها برای انسان و محیط زیست، راه حلی نوین و مهم برای کنترل شب پره پشت الماسی می باشد. در این پژوهش اثر عصاره های متانولی ده گیاه دارویی از هفت خانواده مختلف روی مرگ و میر و فاکتورهای بیولوژیکی آفت مذکور بررسی شد. به همین منظور، شب پره پشت الماسی پس از تهیه و شناسایی، برای شش نسل پرورش داده شد تا جمعیت آن به طور کامل خالص سازی شود. سپس از هر عصاره گیاهی غلظت mg.ml-1 15 تهیه شد و آزمایشات متعددی شامل ارزیابی مرگ و میر روزانه لاروها، مجموع مرگ و میر لاروها پس از گذشت 10 روز، بررسی طول دوره تبدیل لارو سن سوم به شفیره، طول دوره تبدیل لارو سن سوم به حشره کامل، درصد خروج حشرات کاملی که لاروهای آن ها با عصاره گیاهی تیمار شده بود و برررسی خاصیت ضد تغذیه ای عصاره های گیاهی اجرا شد. تیمار تمام عصاره های گیاهی روی لارو سن سوم انجام شد و لاروهای این حشره طی تمامی آزمایشات صرفاً با برگ کلزا، brassica napus، تغذیه شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که برخی عصاره های گیاهی بالاخص آویشن شیرازی، زیره سبز، گلپر و بومادران دارای اثرات حاد و مزمن روی سیکل زندگی شب پره پشت الماسی هستند. عصاره های حاصل از این گیاهان علاوه بر اینکه موجب مرگ و میر قابل توجه در لاروها (بعضاً بیش از 70%) شدند، در سیکل زندگی شب پره پشت الماسی اختلال ایجاد کردند و زمان ایجاد شفیره یا شب پره را تغییر دادند. همچنین این گیاهان درصد ظهور حشرات کامل را به نحو مؤثری کاهش دادند و علاوه بر این، achillea millefolium، cuminum cyminum و zataria multiflora سبب کاهش تغذیه در لاروها شدند و اثرات ضد تغذیه ای به بار آوردند. اما در بخش دیگری از این پژوهش، اثر آویشن شیرازی به عنوان یکی از گیاهان برتر روی مرگ و میر سلول های کبدی، hepg2، و ریوی، a549، انسان مورد بررسی قرارگرفت تا سلامت یا خطر این گیاه برای انسان ارزیابی شود که نتایج آن نشان داد که z. multiflora برای انسان خطرناک نمی باشد زیرا در هیچ کدام از دو رده سلولی مذکور میزان بقای سلول ها را به نحو معنی داری کاهش ندادند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که عصاره های گیاهی دارای قابلیت مناسبی برای کنترل بید کلم، به عنوان یکی از مهم ترین آفات حال حاضر در کل دنیا، به خصوص در جریان سامانه های مدیریت تلفیقی آفات می باشند. بنابراین توصیه می شود که در ادامه با تحقیقات تکمیلی فرمولاسیون های مناسب از عصاره های گیاهی تهیه شود و بررسی های اصولی در زمینه های اقتصادی و تجاری این مقوله اجرایی شود.

سالانه مقدار زیادی از گیاهان در مزرعه مورد هجوم حشرات زیان آور و عوامل بیماری زا قرار می گیرند. این عامل باعث شده کشاورزان هر ساله با استفاده از مواد شیمیایی با این مشکل مبارزه نمایند. آسیب های ناشی از پخش محلول های شیمیایی یکی از جدی ترین خطرات برای بشر و محیط زیست می باشد. زنجره خرما از آفات مهم درخت خرما می باشد که هر ساله باعث از بین رفتن محصولات زیادی از کشاورزان می شود. با در نظر گرفتن روش های معمول مبارزه با این آفت که به صورت سمپاشی زمینی و هوایی می باشد، در این پژوهش سعی شده است نازل مناسب جهت پوشش کل تاج درخت جهت مبارزه انتخاب و مورد بررسی قرار گیرد تا بتوان با نصب آن در محل مناسب در تاج درخت کل درخت را سمپاشی نمود. در این تحقیق نازل های مخروطی توخالی گردابی(نازل مورد استفاده در بیشتر سمپاش های باغی) و اسپریر، میکروجت و مه پاش (نازل های آبیاری بارانی) از نقطه نظر الگوی پاشش، شعاع پاشش و مقدار دبی خروجی مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا الگوی پاشش هر چهار نازل با پاشش در ظروف قرار داده شده در شعاع پاشش مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که نازل های میکروجت و مه پاش دارای الگوی پاشش یکنواخت تر و شعاع پاشش مناسب می باشند. در پایان ارزیابی عملکرد نازل های میکروجت و مه پاش بر عوامل موثر در سم پاشی انجام شد. بدین منظور آزمایش ها با دو نوع نازل میکروجت و مه پاش در دو سطح فشار 2 و 3 بار، ارتفاع از سطح هدف در دو سطح 25 و 50 سانتی متر، در سه فاصله 100 و 200 و 300 سانتی متری از مرکز در سه تکرار با پاشش برروی کاغذهای حساس به آب انجام شد. صفات اندازه گیری شده به کمک نرم افزار سنجش ذرات (siba) شامل قطر میانه عددی(nmd)، قطر میانه حجمی(vmd)، نسبت یکنواختی پاشش (vmd/nmd) و چگالی سطحی پاشش که بیانگر عملکرد و کیفیت پاشش می باشد، اندازه گیری شد. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار sas در قالب طرح فاکتوریل کاملا تصادفی انجام شد. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشا ن داد، اثر نوع نازل بر روی پارامترهای قطر میانه حجمی، نسبت یکنواختی پاشش و چگالی سطحی پاشش در سطح احتمال 5 درصد معنی دار شده است. همچنین اثر فشار نیز بر روی کلیه پارامترهای اندازه گیری شده معنی دار شده است. اثر تغییر نوع نازل و همچنین اثرات متقابل فشار و نوع نازل بر روی قطر میانه عددی معنی دار نشده است. نتیجه نهایی این پژوهش بکارگیری نازل میکروجت در ارتفاع 25 سانتی متری از تاج درخت تحت فشار 2 بار به دلیل یکنواختی در توزیع قطرات و همچنین تولید قطرات مناسب (قطر میانه جرمی و حجمی 35/0 میلی متر)و تقریبا یکنواخت(نسبت یکنواختی پاشش نزدیک به یک ) برای مبارزه با حشرات در فواصل مختلف از مرکز تاج مناسب می باشد. بررسی های انجام شده نشان دادکه دسترسی به ایده سم پاشی درخت از یک نقطه مرکزی روی تاج درخت که هدف اصلی این تحقیق می باشد امکان پذیر بوده و در بین نازل های تست شده، مناسب ترین نازل برای انجام این کار، نازل میکروجت است که تاکنون صرفا در آبیاری بارانی مورد استفاده قرار می گرفته است.

فناوری نانو به معنی دستکاری در سطح اتمی، مولکولی و ماکرومولکولی می باشد. با توجه به کاربردهای زیست پزشکی گسترده و پژوهش در زمینه ی فناوری نانو، بیوسنتز نانوذرات تحت مطالعه و بررسی می باشد. در پژوهش حاضرعصاره ی گیاهی اسپتد با نیترات نقره تیمار شد و پس از انکوباسیون و مشاهده تغییر رنگ عصاره به قهوه ای حضور نانوذرات سنتز شده با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر تایید گردید سپس به وسیله tem xrd, ftir,شناسایی و تاییدگردید. دستگاه میکروسکوپ الکترونی نشان داد که 80 درصد نانوذرات سنتز شده در گیاه اسپند کروی و اندازه شان کمتر از 10 نانومتر است. سنتز نانوذرات نقره در عصاره زیتون تلخ در گذشته توسط محققین مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته شده است. عصاره ی اسپندو زیتون تلخ حاوی نانوذرات سنتز شده جهت بررسی اثرات کشندگی آن بر پوره های یک تا دوروزه و سه تا چهار روزه شته سیاه باقلا اسپری شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بین عصاره های اسپند و زیتون تلخ با عصاره های اسپند و زیتون تلخ حاوی نانوذرات نقره اختلاف معنی داری وجود دارد. به طور کلی در بین همه ی تیمارها اختلاف معنی داری وجود دارد و بیشترین درصد مرگ و میر به عصاره اسپند حاوی نانو ذرات نقره (100) وکمترین به عصاره زیتون تلخ )27/3±50/27 ) اختصاص دارد.

تریپس پیاز میزبان های متعددی را مورد حمله قرار می دهد. استفاده از حشره کش های مصنوعی سبب ایجاد مقاومت و طغیان آفت شده است. به همین منظور استفاده از شیوه های جایگزین در مدیریت آفات مانند استفاده از ترکیبات طبیعی در کنترل آفات و کاهش خطرات ناشی از آنها موثر می باشد. در این تحقیق اثرات حشره کشی شش عصاره اتانولی (آنغوزه، اسفند، ارغوان، زیتون تلخ، عشقه، همیشه بهار) و شش اسانس روغنی (آویشن، بومادران، درمنه، رزماری، زیره سبز، گلپر) بر روی مراحل مختلف تریپس پیاز بررسی شد. سپس شاخص سمیت دو عصاره گیاهی که منجر به تلفات بالا روی آفت شدند محاسبه گردید. همچنین اثرات بیولوژیکی و دور کنندگی برخی از عصاره ها و اسانس های گیاهی بر روی مراحل مختلف زیستی تریپس پیاز مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد این ترکیبات گیاهی قدرت حشره کشی مناسبی داشته و قابلیت بالایی در کنترل تریپس پیاز دارند. البته لازم به ذکر است اثرات کشندگی و زیر کشندگی ترکیبات گیاهی مورد استفاده با یکدیگر متفاوت می باشند

کنه دونقطه ای یکی از آفات بسیار مخرب کشاورزی است و به روش های متفاوت کنترل می شود. در این تحقیق اثر شش عصاره گیاهی بر روی کنه دو نقطه ای بررسی شده است.

شب پره مینوز برگ گوجه فرنگی با نام علمی tuta absoluta (meyrick) (lep.:gelechiidae) ، یکی از آفات نسبتاً جدید است که به گیاهان خانواده سولاناسه خصوصا گوجه فرنگی و سیب زمینی خسارت بالایی بین 50 تا100 درصد وارد می سازد و از نظر اقتصادی دارای اهمیت بالایی است. در این ارتباط، متغیر های موثر در افزایش کارایی محصولات با منشا bacillus thuringiensis برای کنترل این آفت بررسی شد. به همین منظور تاثیر غلظت های مختلف چهار آفت کش بی تورین، بایولپ، آبامکتین و ایندوکساکارب بر میزان درصد تلفات لارو سن یک ولارو سن آخر این شب پره با هدف دستیابی به کنترل موثر با استفاده از کمترین میزان آفت کش بررسی شد. در همین راستا آزمایشاتی با غلظت توصیه شده هر ترکیب، نصف غلظت توصیه شده، دوبرابر غلظت توصیه شده و کاربرد دو و سه آفت کش با یکدیگر انجام شد. ترکیبات bt باقی مانده ندارند و سبب بروز مقاومت هم نمی شوند و می توانند در جایی که مقاومت بر اثر استفاده از مواد شیمیایی بروز کرده است مورد استفاده قرار گیرند.