چکیده : هدف از این تحقیق، بررسی رابطه جو سازمانی و سلامت روان کارشناسان شاغل در سازمان تربیت بدنی ایران بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارشناسان زن و مرد سازمان تربیت بدنی (298 = n)، که تعداد 169 نفر بر اساس جدول نمونه گیری مورگان و به صورت روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. ابزار اندازه گیری در این تحقیق شامل پرسشنامه ی محقق ساخته ویژگی های دموگرافیک، پرسشنامه استاندارد جو سازمانی(ocq) سوسمان و دیپ(1989) و سلامت روان( scl-90-r) دراگوتیس و همکاران(1976) بود. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 91/0 و 97/0 به دست آمد. جهت اطمینان از نرمال بودن داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف استفاده شد. به منظور توصیف ویژگیهای فردی آزمودنی ها و همچنین متغیرهای تحقیق از روش های آمار توصیفی و برای آزمون فرضیه ها از روش های آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون، ضریب رتبه ای اسپیرمن، رگرسیون چندگانه و تحلیل واریانس چند متغیره (manova) استفاده شد. آزمون فرضیه های تحقیق در در سطح معنی داری05/0=? نشان داد که بین جو سازمانی و سلامت روان کارشناسان سازمان تربیت بدنی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. همچنین از بین ابعاد هشتگانه سلامت روان، پنج بعدآن شامل افسردگی(029/0p<)، اضطراب(037/0p<)، شکایات جسمانی(04/0p<)، روان پریشی(048/0p<) و افکار پارانئوییدی(042/0p<) با جو سازمانی رابطه منفی و معنی داری را نشان داد. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد بین مولفه های جو سازمانی و سلامت روان رابطه چندگانه وجود دارد و رضایت از پاداش و وضوح و توافق بر روی هدف، به ترتیب بهترین پیش بینی کننده های سلامت روان کارشناسان سازمان تربیت بدنی به شمار می روند. در میان ویژگی های فردی، بین میزان تحصیلات و وضعیت استخدامی با جو سازمانی کارشناسان رابطه مثبت معنی دار مشاهده گردید، ولی بین سلامت روان و ویژگی های فردی مثل وضعیت استخدامی، میزان تحصیلات، وضعیت تأهل و سابقه کار رابطه معنی دار مشاهده نگردید. همچنین بین جو سازمانی و سلامت روان کارشناسان زن و مرد تفاوت معنی دار مشاهده نگردید.