اصطلاح تجربه دینی به طور علمی در قرن هجدهم توسط شلایر ماخر در غرب بنیان گذاری شد و دارای زیر مجموعه های مختلفی است که تجربه ی تفسیری نیز یکی از آنهاست. تجربه تفسیری، تجربه ای است که دینی بودن آن به واسطه تفسیری دینی از یک رویداد است که شخص صاحب تجربه در اثر اعتقادات دینی خود، به آن می رسد و شخص صاحب این نوع تجربه، پس از روبه رو شدن با رویداد، آن را با ذهنیت دینی که مخصوص خودش است؛ تفسیر و تبیین می کند. تجربه ی تفسیری نزد مسلمانان بیشتر شامل: دعاهای شخصی، استخاره، رویای صادقه، پیامدهای لقمه ی حلال و چشم زخم می باشد. که در این تحقیق تلاش شده است در بین مردم کاشان بررسی شود. جامعه آماری در رساله حاضر، اقشار مختلف مردم کاشان بوده و گروه نمونه 384نفر از مردم به صورت اتفاقی گزینش شده است. در این پژوهش از روش تجزیه و تحلیل و مبتنی بر بر محاسبه کمی استفاده شده که علاوه بر تحقیق کتابخانه ای و پرسش نامه ، پژوهشگر تلاش کرده، خود به طور مستقیم با مردم مصاحبه کرده و تجربه هایی شخصی آنها را گزارش دهد. نتایجی که از این پژوهش به دست آمده این است که: تجربه دینی و تفسیری در قرآن آمده است و تجربه تفسیری در بین زنان و مردان با هم متفاوت است و زنان بیشتر از مردان از این نوع تجربه برخوردار هستند. دیگر اینکه رابطه معکوسی بین مدرک تحصیلی و مولفه های تجربه تفسیری وجود دارد و هر چه مدرک تحصیلی بالاتر رود اعتقاد به این تجارب کمتر می-شود.