حسنعلی پورمند
استادیار گروه پژوهش هنر دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده هنر و معماری، گروه پژوهش هنر.
[ 1 ] - تأثیر معماری برجهای مخابراتی در ایجاد حس تعلق به شهر(برج مخابراتی میلاد)
برجهای مخابراتی که به عنوان نشانههایی در مقیاس شهر مورد استفاده قرار میگیرند، برای تبدیل شدن به نماد باید در سطوح مختلفی با شهروندان پیوند و در آنها احساس تعلق ایجاد کنند. در حوزه بین رشتهای معماری و طراحی شهری که نگارندگان آن را طراحی کلان معماری مینامند، عملکرد کلان برج و مجموعهای که برج در آن قرار دارد و پیوند آن با فضاهای شهری مد نظر قرار میگیرد. در این تحقیق، برج میلاد و هشت نمونه ...
[ 2 ] - تمثیل در عرفان اسلامی(و تأثیر آن در نگارۀ سلامان و ابسال هفتاورنگ جامی)
این مقاله در نظر دارد چرایی و چگونگی تأثیرگذاری «تمثیل» در عرفان اسلامی از دیدگاه عبدالرحمان جامی بر نگارههای ترسیمشدة سلامان و ابسال هفتاورنگ ابراهیممیرزا را مورد بررسی قراردهد. هنر در اندیشة عرفانی وسیلهای است برای تبیین معنا و عارف برای بیان آنچه گفتنی نیست و جز بهواسطة شهود حاصل نمیشود، از زبان تمثیل بهره میبرد. جامی در هفتاورنگ اشعاری دارد که در عناوین آنها مستقیماً به واژة تمثیل ...
[ 3 ] - طرحمایه در معماری: یک ضرورت در فرایند طراحی و چالشهای آموزش آن در دانشکدههای معماری
واقعیت های روز افزونی که در سایر زمینههای مرتبط با معماری، معماران را به خود مشغول کرده است، باعث شده تا توجه طراح از تفکر نظری که در ابتدای مراحل طراحی مدنظر بود، منحرف شود. برخی ملاحظات جدید مثل نقش ساختمان در نگرش و جهتیابی انسان در محیط شهری، تأثیرات زیستمحیطی، ارتباطات رفتاری بین انسان و ساختمان، توجه به جامعهشناسی و روانشناسی در خلق فرم ساختمان و... در کنار ملاحظات سنتی چون کیفیت مثبت...
[ 4 ] - تحلیل کهنالگویی الهی نامه ی عطار (داستان زن صالحه) بر اساس نظریات یونگ
نقد کهنالگویی یکی از رهیافتهای اصلی نقد ادبی معاصر و مبتنی بر نقد روانشناختی است که به کشف ماهیت کهنالگوها و نقش آنها در ادبیات میپردازد. آثار عرفانی همچون بسیاری از آثار ادبی دیگر منعکس کننده نمادین کهنالگوهاست. بررسی موردی حاضر خوانشی یونگی از داستان زن صالحه در الهی نامه عطار است. در پژوهش حاضر سعی شده تا با رویکردی توصیفی-تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات کتابخانهای، مبانی نظری دیدگاه یو...
[ 5 ] - مطالعۀ ریشههای مشارکت متناقضنما در نمایشگریهای کاروانی نمونۀ موردی قالیشویان مشهد اردهال کاشان
قالیشویان به عنوان یکی از نمونههای شناخته شدۀ گونه نمایشگریهای کاروانی ایرانی، در بنیان خود بیانگر موقعیت ویژهای از نسبت مخاطب و اجراگر در فرایند کنش آیینی است که در بیشتر کاروانهای نمایشی عمومیت دارد. در این نمونۀ شاخص از کاروانهای نمایشی، نسبت متقابل اجراگر و مخاطب بر مبنای حالت مشارکتی، بهعنوان یکی از سه حالت اصلی هرگونه فعالیت نمایشی، شکل گرفته است. وضعیت کلی اجرا در این گونۀ نمایشی ب...
Co-Authors