محمدجعفر یوسفیان کناری
دانشیار گروه ادبیات نمایشی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس
[ 1 ] - مطالعهی جایگاه مکان در نمایشنامهی ملودی شهر بارانی اثر اکبر رادی با رویکردی نشانهشناختی
پژوهش حاضر با روشی تحلیلی-توصیفی و با بهرهگیری از نشانهشناسی مکان، به تحلیل مکان و ارتباط آن با سایر عناصر نمایشی در نمایشنامهی ملودی شهر بارانی نوشتهی اکبر رادی میپردازد. هدف اصلی این پژوهش یافتن مهمترین مؤلفههای مکانی در نمایشنامهی منتخب و طبقهبندی و مطالعهی آنهاست، بررسی چگونگی تأثیر مکان در پیشبرد عناصر درام از دیگر اهداف این پژوهش است. همچنین پژوهش حاضر بر آن است با بررسی و تحل...
[ 2 ] - کارکردهای استفاده از نقاب و تمهید آندروژنی در پرداخت شخصیت در نمایشنامههای معاصر ایران
نقاب ابزاری است که شخصیتهای نمایش برای برقراری ارتباط در موقعیتهای بینافردی از آن استفاده میکنند. پژوهش حاضر بر نقابهای ویژهای متمرکز است که شخصیتهای نمایش از آنها به عنوان ابزار برقراری ارتباط استفاده میکنند و با این هدف که هویتی دروغین از خود به نمایش بگذارند، آنها را به چهره میزنند. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، به بررسی فرایند معنابخشی به شخصیتهای نمایش در نمایشنام...
[ 3 ] - سکوت یا اجتناب اجرایی دریدا؛ تأملی انتقادی بر فاصلة نظری تئاتر آرتو و بِکت
چکیده مقاله حاضر با تکیه بر پاره ای از مهم ترین گفتارهای دریدا، به قرائت تازه ای از اشارات تئاتری او در فاصلة نظری میان آرای آنتونن آرتو و ساموئل بکت پرداخته است. پیمایش دقیق گفتارهای دریدا دربارة تئاتر و یافتن پاسخی قانع کننده برای این پرسش که تا چه اندازه می توان از نقد او بر زیبای یشناسی تئاتر مدرن به عنوان رویکردی معتبر برای مواجهه با دیگرآثار نمایشی استفاده کرد، در اولویت پژوهشی این نو...
[ 4 ] - تحلیل مناسبات نافرجام بِینافرهنگی در سه گانة روایی فیلم “ بلیتها" (اُلمی ، کیارستمی ،لوچ)
چکیده این مقاله قصد دارد تا با قرائت فرهنگی روابط میان شخصیت های فیلم «بلیت ها 2005( » ( به شناسایی محدوده هایی از نافرجامی در تحقّق تجربه ای بِینافرهنگی بپردازد. این فیلم دارای ظرفیت های رسانه ای تأم لبرانگیزی است که می تواند زمینة نظری لازم را برای طرح چالش های پیش روی تولیدات بینافرهنگی مهیا کند. پژوهش حاضر با تعریف شاخص های تاز های برای پیمایش حدود صد قپذیری امر بینافرهنگی، میکوشد تا به...
[ 5 ] - مطالعۀ تطبیقی راهکارهای پایانبندی نمایشی در درامهای دهۀ اخیر ایران
در این مقاله سعی شده است تا با تمرکز بر جلوههای ساختاری برخی از مهمترین نمایشنامههای دهۀ هشتاد ایران، الگوهای رایج پایانبندی آنها مورد بررسی تطبیقی قرار گیرد. با انتخاب یک چارچوب مفهومی برگرفته از آرای منتقدان ادبیات نمایشی معاصر نظیر مارتین اسلین و مانفرد فیستر، تلاش میشود تا ضمن شناخت هر چه بهتر نحوة سازماندهی اطلاعات در پردههای پایانی آثار نمایشی مورد اشاره، دریافت تازهای از قابلیته...
[ 6 ] - بازگویی در برابر بازنمایی؛ تحلیل جلوههای روایتگری در منتخبی از نمایشنامههای بهرام بیضایی
«تئاتر دایجتیک »، اصطلاحی که مارتین پوخنر وضع کرده است، ریشه در طبقهبندی افلاطون از شیوههای ارائۀ داستان و تعریف او از دو واژۀ دایجسیس و میمسیس دارد. این اصطلاح به تکنیکهای کلامی و روایی در نمایش اشاره دارد که تمرکز را از وجه تقلیدی و اجرایی تئاتر به شیوههای روایتگری و قدرت واژگانی منتقل میکند. تئاتر دایجتیک برای انتقال دایجسیس روایت به میمسیس تئاتر و حذف کنش، از نقلکردن، متون شعری، انواع...
[ 7 ] - بررسی داغ ننگ ایروینگ گافمن و داغ شرافت در نمایشنامههای منتخب درام معاصر ایران
«داغزنی» نگاه متفاوت جامعه به هویتهای خدشهدار است. هویتهایی که بین آنچه خود را با آن تعریف میکنند(هویت بالقوه) و آنچه در تعامل با دیگر افراد شناخته میشوند(هویت بالفعل) تفاوت هست. در برابر این نگاه اجتماعی متفاوت ، افراد داغخورده سعی میکنند با اغماض موقعیت خویش و از طریق نمایشدادن هویت و ویژگیهای رفتاری جدید مقاومت کنند. از میان انواع داغزنی میتوان به نگاه فرودستانۀ جنسیتی اشاره...
Co-Authors