کیومرث ایراندوست
دانشیار دانشکده هنر و معماری، گروه شهرسازی، دانشگاه کردستان، سنندج
[ 1 ] - ارتقای فرصت حضور و مشارکت مردم با استفاده از معرفی گونه-های فضای عمومی شهر خلاق (نمونه موردی شهر یزد)
امروزه مشارکت شهروندان، نیاز اساسی برای دستیابی به شهر خوب و پایدار است. افزایش علاقهمندی برای حضور در فضای عمومی و افزایش برهمکنش اجتماعی و بروز خلاقیت شهروندان برای مشارکت گروههای اجتماعی می‌تواند بسیار مفید باشد. این مقاله، با روشی توصیفی و تحلیلی و با رویکردی کمی و کیفی، ضمن بررسی ابعاد مختلف فضای عمومی در شهر یزد، گونههای فضای عمومی باقابلیت و عملکرد جدید بر پایه شاخصههای شهر خلاق، ز...
[ 2 ] - فقر، سکونتگاههای غیررسمی و امنیت شهری
از آنجا که سکونتگاههای غیررسمی مسکن بخش عمده‌ای از فقرای شهری را تدارک می‌بیند و زمینۀ اشتغال آنان را فراهم می‌سازد، در مواردی به مثابه فرصتی در توسعه شهری نگریسته می‌شود، اما در عین حال در بر دارنده مشکلاتی هستند که پایداری شهرها را تهدید می‌کند؛ امنیت شهری از جهاتی با ویژگی‌ها و شرایط سکونتگاههای فقیرنشین شهری ارتباط تنگاتنگی دارد. در این نوشتار با روشی توصیفی و با بررسی متون و منابع مکتوب ...
[ 3 ] - بررسی سیر تحولات نخست شهری و نظام شهری منطقه زاگرس(1385-1355)
نظام شهری و شهرنشینی در ایران متاثر از صنعتی شدن غرب و رواج الگوی توسعه برون‌زا و همزمان با از میان رفتن نظام مبتنی بر زمین و کشاورزی دچار تحول و دگرگونی عمیقی شد. ویژگی بارز این تحول توسعه متمرکز بر شهرها، مهاجرت فزاینده سلسله مراتبی از روستاها و شهرها کوچک به شهرهای بزرگ بود که دگرگونی تدریجی الگوی سنتی سلسله مراتب سکونتگاه‌ها و به هم خوردن توزیع جمعیتی در کشور شد. منطقه زاگرس با پنج استان د...
[ 4 ] - مرور تجربه¬ی کوتاه توانمندسازی سکونتگاههای غیررسمی نمونه شهر کرمانشاه
سکونتگاههای غیررسمی به مثابه یکی از پیامدها و ویژگی‌های بارز شهرنشینی معاصر در کشورهای در حال توسعه و از جمله ایران بوده‌اند. طی سدهی گذشته رویکردهای متفاوتی از سوی نظام برنامه‌ریزی در کشورهای مختلف برای حل یا کاهش ابعاد این مسأله برگزیده و اجرا شده است. از نادیده انگاشتن تا توانمندسازی، طیفی از اقدامات و سیاستها را در بر میگیرد که به فراخور شرایط تاریخی و جغرافیایی مورد توجه قرار گرفته‌اند....
[ 5 ] - سنجش و ارزیابی سطح پایداری در سکونتگاههای غیررسمی با استفاده از مدل جای‌‌پای بوم‌‌شناختی (مورد شناسی: محلۀ عباس‌‌آباد بالاشهر سنندج)
یکی از زمینه‌‌‌‌های ناپایداری توسعۀ شهری به‌ویژه در کشورهای در‌حال‌توسعه، گونه‌‌‌‌ای از سکونت خارج از ضوابط و مقررات رایج موسوم‌به اسکان غیررسمی است که همواره به‌مثابۀ یک چالش مدیریت و برنامه‌ریزی شهری مطرح بوده‌است. با مطرح‌شدن توسعۀ پایدار شهری در دهۀ 1980 و لزوم توجه به همۀ ابعاد وجودی شهر (اعم‌از زیست‌محیطی، اقتصادی و اجتماعی) به‌عنوان پایه‌‌‌‌های توسعۀ پایدار شهری، مطالعات سکونتگاه...
Co-Authors