محمد علی بصیری

[ 1 ] - زمینه‌های واگرایی در روابط ترکیه و ارمنستان

ارمنستان در سال 1991 و با فروپاشی اتحاد شوروی استقلال خود را به‌دست آورد. از سال 1993 تاکنون مرزهایش با ترکیه بسته بوده و جو بی‌اعتمادی میان دو کشور همچنان قوی است. به استثنای سال 2009 و در جریان امضای پیمان‌ها، تاکنون تلاشی از سوی آن‌ها در بازگشایی مرزها و عادی‌سازی روابط صورت نگرفته است. هرچند نارضایتی‌هایی از سوی ارامنه در سازمان‌ها و مجامع غربی به‌دلیل بسته‌شدن مرزها از سوی ترکیه وجود داشته...

[ 2 ] - مقایسه ی عملکرد شورای امنیت سازمان ملل متحد در قبال پرونده هسته ای جمهوری اسلامی ایران و کره شمالی

شورای امنیت، هرگاه احساس کند که مسئلهای به عنوان بحران، امنیت و صلح بینالمللی را به خطر میاندازد وارد میشود. بحرانهای بینالمللی از جمله بحران هستهای ایران و کره شمالی، از جمله بحرانهایی هستند که توجه نهادهای بینالمللی از جمله شورای امنیت سازمان ملل متحد را به خود معطوف ساخته است. سوال اصلی این مقاله این است که عملکرد شورای امنیت در قبال پرونده هستهای ج.ا.ایران وکره شمالی چگونه بوده اس...

[ 3 ] - تبیین بازتولید منازعه جمهوری اسلامی ایران وآمریکا در جنوب غرب آسیا؛در عصر پسا برجام؛ بازگشت به نوواقع گرائی

پس از بازگشت دو طرف منازعه هسته ای ایران و کشورهای 1+5 به مذاکرات هسته ای و انعقاد توافق بین‌المللی برجام،انتظار می‌رفت این مدل بتواند به عنوان یک الگو جهت حل و فصل مسالمت آمیز موضوعات اختلافی دیگر مورداستفاده قرارگیرد.ولیکن تحولات پسابرجام،امیدها جهت تسری این مدل به پرونده‌های مناقشه‌آمیز دیگر را کاهش داد.برخلاف تصور برخی از تحلیل‌گران،ایران نه تنها در صدر تهدیدات امنیتی مورد شناسائی آمریکا وم...

[ 4 ] - رویکردهای موجود پیرامون آینده تعامل جمهوری اسلامی ایران با اخوان المسلمین و راهبرد آینده

بعد از تحولات عربی 2011 و به قدرت رسیدن اخوان المسلمین در مصر، این جنبش مواضع متضادی در قبال ج.ا.ایران و سیاستهای منطقه‌ای آن اتخاذ نمود. این مساله باعث شد تا بین برخی از مجامع سیاسی وآکادمیک ایران، رویکردهای متفاوتی در خصوص استمرار و یا تجدید نظر در تعاملات آینده با اخوان المسلمین شکل بگیرد. پژوهش حاضر با روش توصیفی ـ تحلیلی ، در پی پاسخ به این سوال است که چه رویکردهایی در خصوص آینده تعاملات ...

[ 5 ] - تحلیل مبانی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران در پرتو هویت فرهنگی

نقش عوامل معنوی و نرمافزاریِ قدرت در پیروزی انقلاب اسلامی ایران بسیار برجسته است. چنانچه این انقلاب با حداقل عنصر خشونت و بدون نقش حمایتگرایانه دو ابرقدرت عصر و با تکیه بر منابع هویتی- فرهنگی خویش به پیروزی دست یافت و مدل مردمسالاری دینی به عنوان هویت فرهنگی این نظام مطرح شد. مدلی که دو گفتمان مسلطِ لیبرالیسم غربی و سوسیالیسم شرقی را به چالش اساسی کشاند. پرسش اصلی این مقاله این ...

[ 6 ] - تبیین بازتولید منازعه جمهوری اسلامی ایران وآمریکا در جنوب غرب آسیا؛در عصر پسا برجام؛ بازگشت به نوواقع گرائی

پس از بازگشت دو طرف منازعه هسته ای ایران و کشورهای 1+5 به مذاکرات هسته ای و انعقاد توافق بین‌المللی برجام،انتظار می‌رفت این مدل بتواند به عنوان یک الگو جهت حل و فصل مسالمت آمیز موضوعات اختلافی دیگر مورداستفاده قرارگیرد.ولیکن تحولات پسابرجام،امیدها جهت تسری این مدل به پرونده‌های مناقشه‌آمیز دیگر را کاهش داد.برخلاف تصور برخی از تحلیل‌گران،ایران نه تنها در صدر تهدیدات امنیتی مورد شناسائی آمریکا وم...

[ 7 ] - فرآیند سیاست خارجی سه‏ وجهی مبتنی بر خص م‏بودگی دونالد ترامپ در قبال جمهوری اسلامی ایران

منطق حاکم بر رویکرد آمریکا نسبت به ایران از زمان پس از پیروزی انقلاب اسلامی کم‏ و بیش قابل پیش ‏بینی بوده، اما با به قدرت رسیدن دونالد ترامپ این منطق رفتاری از سوی آمریکا به شدت غیرقابل پیش‏ بینی شده است. فهم درست این رویکرد جدید که می‏توان آن را به نوعی گرایش به جنگ سرد علیه ایران از سوی ترامپ تلقی کرد نیازمند نگرش به آن از لنز تعامل بین هویت و سیاست است. به این معنا که غیریت‏ سازی از ایران به...

[ 8 ] - روابط جمهوری اسلامی با اخوان المسلمین؛ از همسویی استراتژیک تا رقابت ایدئولوژیک

جمهوری اسلامی ایران و اخوان‌المسلمین سه سطح از روابط در قالب جنبش- جنبش، دولت- جنبش و دولت- دولت را پشت سر گذاشته‌اند. با اینکه تصور می‌شد اخوان‌المسلمین بعد از به قدرت رسیدن، روابط خوبی با جمهوری اسلامی برقرار کند، اما در پرونده‌های منطقه‌ای در مقابل سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت. بسیاری از مجامع سیاسی و آکادمیک ایران با تاکید بر این مرحله و با استناد به تحولات ...

[ 9 ] - تحلیل دلیل‌ها و عامل‌های مادی و غیرمادی پیوسته‌سازی شبه‌جزیرۀ کریمه به فدراسیون روسیه

بعد از فروپاشی اتحاد شوروی در سال 1991 و پایان منازعات شرق و غرب، به‌نظر می‌رسید دوران صلح و امنیت فرا رسیده باشد؛ اما تنها بیش از دو دهه از سقوط دیوار برلین نگذشته بود که شرایط به‌گونه‌ای تغییر کرد که دوباره، غرب و روسیه در اوکراین به حمایت از بخشی از جامعۀ اوکراین روبه‌روی یکدیگر قرار گرفتند. روسیه پس از گسترش بحران، تصمیم به پیوسته‌سازی شبه‌جزیرۀ کریمه به فدراسیون روسیه گرفت و پس از اشغال و ...