بهنام مولوی
کارشناس ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجفآباد
[ 1 ] - به کارگیری تکنیک‌های تاپسیس فازی وDEA فازی به منظور اولویت‌بندی و انتخاب قابلیتهای چابکی سازمان
روشهای متفاوتی جهت اولویت‌بندی و انتخاب قابلیتهای چابکی سازمان ارائه گردیده است که اغلب آنها جزء روشهای تصمیم‌گیری چند معیاره جبرانی میباشند. در این مقاله تلاش می‌شود با بهرهگیری از تکنیک‌های تحلیل پوششی دادهها ((DEA،و تاپسیس فازی، رویکردی جهت اولویت‌بندی قابلیتهای چابکی بر اساس نیازهای محیطی سازمان، ارائه گردد. پژوهش حاضر در دو مرحله متوالی انجام گرفته است. در مرحله اول محرکهای چابکی سا...
[ 2 ] - ارائه روشی جهت اولویت‌بندی استراتژی‌های چابکی سازمان با استفاده از تکنیک تاپسیس و سیستم استنتاج فازی
در این مقاله تلاش می‌شود با استفاده از تکنیک‌های تصمیم‌گیری چندمعیاره و سیستم‌های استنتاج فازی، رویکردی کمی برای اولویت‌بندی توانمندسازهای استرتژیک چابکی سازمان ارائه شود. پژوهش حاضر در سه مرحله متوالی انجام شده است. در ابتدا، عواملی به‌عنوان محرک‌ها، قابلیت‌ها و استراتژی‌های چابکی با استفاده از ادبیات پژوهش و نظر خبرگان سازمان و اساتید دانشگاه استخراج و انتخاب شده‌اند. سپس عوامل محرک چابکی صنع...
[ 3 ] - طراحی سیستم تصمیم گیری جهت اولویت بندی فناوری های مناسب مدیریت دانش در شرکت های بیمه
امروزه مدیریت دانش به عنوان یکی از عناصر کلیدی سازمان‌ها برای کسب مزیت رقابتی محسوب می‌شود و یکی از مهم‌ترین ابعاد آن فناوری اطلاعات می‌باشد. با توجه به رشد روز افزون فناوری اطلاعات و نیاز شرکت‌های بیمه به استفاده از فن...
[ 4 ] - تدوین راهبرد مدیریت دانش در یک آزمایشگاه تحقیقاتی- صنعتی با بهرهگیری از رویکرد پویا
برای اطمینان از پیادهسازی موفق سیستم مدیریت دانش، قبل از اجرا باید یک راهبرد مناسب جهت مدیریت دانش انتخاب گردد. با توجه به پویایی دانش در سازمان، راهبرد انتخابی نیز باید از پویایی برخوردار باشد. پژوهش حاضر در تلاش است با استفاده از رویکرد پویا در راهبردسازی مدیریت دانش، راهبرد مناسبی جهت مدیریت دانش در یک آزمایشگاه پژوهشی- صنعتی بصورت طیفی از کدگذاری تا شخصی‌سازی، تدوین نماید. در ابتدا با مرور...
[ 5 ] - ارایه رویکردی به منظور بهبود چابکی سازمان با به کارگیری تکنیک گسترش کارکرد کیفیت فازی مطالعه موردی یک صنعت قطعه ساز در بخش صنایع هوایی کشور
امروزه دنیای کسب و کار با تغییرات و آشفتگی های شدید و فزاینده ای مواجه است و این موضوع، سازمان های کنونی را با چالش های بسیاری روبرو ساخته است. به منظور غلبه بر این تغییرات و آشفتگی های محیطی، چابکی سازمانی به عنوان یک مزیت رقابتی مهم برای سازمان ها محسوب می شود. برای دست یابی به سطح چابکی مطلوب، سازمان ها نیازمند یکپارچه سازی توانمندی ها و توانمندسازهای داخلی خود با نیازها و مطالبات محیط خارج ...
Co-Authors