سیده آل محمد
کارشناسی ارشد برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست
[ 1 ] - ارزیابی زیرساختهای سبز شهری به منظور اصلاح تدریجی آنها در سیمای سرزمین تهران
یکی از چالشهایی که بسیاری از شهرها در نتیجۀ افزایش جمعیت و مصرف زمین، با آن مواجهاند، از بین رفتن سیستم پشتیبان حیات یا شبکۀ زیرساختهای سبز است. از آنجا که این زیرساختها ارائهدهندۀ خدمات اکولوژیک متعددی برای مناطق شهریاند، امروزه توجه بسیاری از برنامهریزان شهری را به خود جلب کردهاند. تهران نیز در دهههای اخیر رشد سریعی داشته و اختلالهای جدی ساختاری در آن ایجاد ش...
[ 2 ] - به کارگیری ارزیابی راهبردی محیطزیست به منظور تدوین سیاستهای برنامۀ توسعۀ پایدار دریاچۀ ارومیه
تخریب تالابها هشداری جدی بر ناپایداری توسعه است. بهرغم ارزشهای حفاظتی دریاچۀ ارومیه، عرصههای حیات محیطزیستی، اقتصادی و اجتماعی آن سرزمین روندی قهقرایی دارد. توقف روند فزایندۀ مسائل در مقیاسهای کلان مانند آبریز ارومیه، نیازمند سندی است که حاوی سیاستها و راهبردهای بالادست باشد. بنابراین، اتخاذ رویکرد ارزیابی راهبردی محیطزیست در حوضۀ آبریز ارومیه ضروری به نظر میرسد. هدف این ...
[ 3 ] - انطباقپذیری راهبرد توسعه شهری در نظام برنامهریزی شهری ایران (نمونه مورد مطالعه: شهر شاهرود)
برنامهریزی و مدیریت بخشی و عدم هماهنگی طرحهای شهری با برنامههای عمرانی، ایجاد طرحها در فضای آرمانی و دور از واقعیت، بیتوجهی به شرایط خاص و عملکرد غالب هر شهر و نبود پایش مدون از مسائل نظام برنامهریزی شهری کنونی ایران میباشند. این مسائل نتیجهی نگاه بالا به پایین است که به عنوان رویکرد غالب در نظام برنامهریزی شهری ایران منجر به تهیه طرحها برای شهروندان و نه با شهروندان میشود. تجربه ر...
[ 4 ] - انطباقپذیری راهبرد توسعه شهری در نظام برنامهریزی شهری ایران (نمونه مورد مطالعه: شهر شاهرود)
برنامهریزی و مدیریت بخشی و عدم هماهنگی طرحهای شهری با برنامههای عمرانی، ایجاد طرحها در فضای آرمانی و دور از واقعیت، بیتوجهی به شرایط خاص و عملکرد غالب هر شهر و نبود پایش مدون از مسائل نظام برنامهریزی شهری کنونی ایران میباشند. این مسائل نتیجهی نگاه بالا به پایین است که به عنوان رویکرد غالب در نظام برنامهریزی شهری ایران منجر به تهیه طرحها برای شهروندان و نه با شهروندان میشود. تجربه ر...
[ 5 ] - درآمدی بر ارزیابی راهبردی محیطزیستی و کاربرد آن در نظام برنامهریزی کشور
نظام برنامهریزی توسعه کشور ایران با مسایل و موانع بسیار زیادی رو به رو میباشد. برنامههای پنجساله توسعه و آمایش سرزمین، یکپارچگی و سلسله مراتب لازم را ندارد. در این شرایط، قبل از تعیین پروژهها و در طول پیکربندی سلسله مراتب تصمیمگیری (سیاستها، طرحها و برنامهها)، به حفاظت محیطزیست توجهی نمیشود. در حالی که برنامهریزی بخش محیطزیست باید در عین داشتن وحدت با کل نظام برنامهریزی توس...
Co-Authors