علیرضا صیادمنصور
دانشجوی دکتری فلسفه دانشگاه تهران
[ 1 ] - حیوان در اندیشه نیچه؛ تمهیدی بر طبیعیسازی ارزشهای بشری
فردریش نیچه را میتوان در زمره اندک فیلسوفانی به شمار آورد که در سنت غربی، برای بیان مقاصد و غایات فلسفی خود از تمثیل و تشبیه حیوانی سود جسته است. باید توجه کرد که هدف وی از به کارگیری این سبک نگارشی، صرفاً فخرفروشی یا تزئین اثر با صنایع ادبی نبود بلکه در بطن اندیشه خود، نظری دقیق و استادانه به حیوانیت یا حیوانبودن آدمی داشت. اما او حیوانبودن انسان را بهگونهای متفاوت از حیوان ناطق ارسطویی می...
[ 2 ] - واکاوی مفهوم پسامدرن حاکمیت از دیدگاه حقوق عمومی با تأکید بر اندیشه های فوکو
امروزه با ظهور تفکر جهانی شدن و دولت های فراتنظیمی که موجب گسترش روابط اجتماعی و ارتباطات در سطح ملی و فراملی شده است، قدرتهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعیِ متعددی ظهور یافته اند که موجبات پدیداری نوعی حاکمیت متکثر را پدید آوردهاند. مبانی فکری و فلسفی این مهم، به خوبی در دستگاه فکری فوکو مشهود است. لذا با بررسی مفهوم حاکمیت در عرصه حاکمیت جهانی و دولتهای فراتنظیمی و تبیین ریشۀ فلسفی مفهوم پس...
[ 3 ] - سیر تحول نحوه مداخله دولت در اقتصاد از منظر حقوق عمومی، از دولت رفاه تا دولت فراتنظیمی
چگونگی مداخله دولت در اقتصاد همواره از مباحث چالش برانگیز در مکاتب مختلف اقتصادی و حقوقی بوده است. دولت رفاه با دخالت مستقیم در اقتصاد و در دست گرفتن بسیاری از امور جامعه، موجب پدید آمدن بحران اقتصادی در کشورهای غربی شد و در راستای حل این معضل، دولتهای تنظیمی روی کار آمدند که برای رونق اقتصادی و سرعت بخشی به گردش چرخۀ اقتصادی جامعه، امور را به بخش خصوصی واگذار نمودند و خود با مقررات گذاری متعدد...
[ 4 ] - مسئولیت اخلاقی در اندیشه امانوئل لویناس؛ انفعال من در برابر دیگری
امانوئل لویناس با رویکرد پدیدارشناسانه خود، مسئولیت من در قبال دیگری را به مثابه بنیان اخلاقی بودن قلمداد میکند و بشریت را فرامیخواند تا به مسئولیت نامتناهی و بیواسطه خود اهتمام ورزد. مسئولیت اخلاقی، گشودگی و پروای هر من نسبت به دیگری یا دیگرانی است که شرط استعلای من میباشند. مسئولیتپذیری یا پاسخگویی، دلالت بر انفعال من از خطاب و فرمان دیگری دارد. سوژه اخلاقی لویناس همانند فاعلشناسای تاری...
[ 5 ] - واکاوی پدیدارشناسانۀ خشونت خانگی؛ یک دورنمای اخلاقی
خشونت در رابطههای درونخانوادگی یا «خشونت خانگی» (بهمثابه نوعی از خشونتِ خاموش که با اغماض نگریسته شده و کمتر به مرحلهٔ گزارش و شکایت رسمی میرسد)، پدیدهای منفی در ساخت اخلاقی و فرهنگی جامعه است که البته، بنیانهای فلسفی و متافیزیکی دارد. خانواده، نخستین شبکهٔ نسبتهای میانفردی را برمیسازد و در ذات خودْ حامل سلسلهمراتبی از رابطهها و ارزشهای رابطهای است که سامانمندی خانوا...
Co-Authors