سکینه صارمی گروی

دانشجوی دکترای زبان و ادبیات عرب دانشگاه فردوسی مشهد

[ 1 ] - واکاوی مساله "زن" در اندیشه ی جبران خلیل جبران و نیما یوشیج

جبران خلیل جبران و نیما یوشیج به عنوان مهمترین نماینده شعری معاصرایران توجه خاصی به زن دارند. پرداختن هر دو شاعر به مساله زن و مضامینشعری آن مهمترین هدف این پژوهش است. فرضیه های این پژوهش بر ایناست ک هجبران و نیما از شاعران معاصری هستند که محور اصلی اشعار آنهازن)معشوقه، همسر،مادر( است؛جبران نسبت به نیما جایگاه والا و رفیعی را برایزن قائل است. محیطی که نیما یوشیج در آن بزرگ شد و پرورش یافت؛ محیط...

[ 2 ] - تحلیل صنعت متناقض‌‌نما در تائیۀ کبرای ابن فارض

کارکرد اصلی و هنری ادبیات, آشنازدایی است که در زبان ادبی، جلوۀ ویژه‌‌ای دارد و پدیده‌‌ای را برخلاف عادت به نمایش می‌‌گذارد. ناسازوارگی یا متناقض‌‌نما، یکی از شگردهای آشنازدایی است. متناقض‌‌نما به دو نوعِ دستوری (نحوی) ـ به شکل مضاف و مضاف‌الیه, موصوف و صفت, مسند و مسندالیه, جمله ـ و معنایی ـ به شکل حس‌آمیزی, شطحیات, خلاف‌آمد گفتمان و رویداد ـ انجام می‌‌شود. ابن فارض، عارف صوفی‌مسلک، علاوه بر است...

[ 5 ] - بررسی تطبیقی مؤلّفه های معنایی «سرزمین مادری» در شعر صلاح عبدالصّبور، عبدالوهّاب البیاتی و نیما یوشیج

عشق به وطن، از مهم‌ترین مؤلّفة شعری صلاح عبدالصبور و عبدالوهاب البیاتی است، آن‌ها به‌خوبی شور و اشتیاق خود را نسبت به وطن بیان کرده­ اند. از شاعران وطن­ گرای ادب فارسی می­توان به نیما یوشیج اشاره کرد که با تمام عشق و علاقه، وطن خود را به تصویر می­کشد. پژوهش حاضر، مبتنی بر روش تحلیلی - تطبیقی است. نتیجة پژوهش این است که وطن، موضوع اصلی شعر صلاح عبدالصّبور، البیاتی و نیما یوشیج است. زادگاه برای آنا...

[ 8 ] - تحلیل سبک‌شناختی «الرسالة الذهبیة» امام رضا(ع) در لایۀ ادبی و زبانی

امروزه سبک­شناسی به عنوان یکی از شیوه ­های ارزیابی متون، جایگاه خاصی در نقد ادبی دارد که از رهگذر آن به توانایی صاحب اثر در کاربست شگردهای هنری در بیان درونیات و اندیشه ­هایش رهنمون می ­شویم.نامه­ های امام رضا(ع) از جمله متون نثری است که شایستۀ بررسی دقیق سبک­شناسانه است؛ زیرا با وجود داشتن معانی والا، به زیورهای لفظی آراسته و سرشار از بدایع صنعت و بلاغت است. از این رو پژوهش پیش رو به بررسی 10 ...

[ 9 ] - ستایش پیامبر(ص) در آیینه بررسی و تطبیق اشعار صفی الدین حلی و خاقانی

مدح و ستایش حضرت محمد(ص) در شعر عربی و فارسی شاعران بزرگی دیده می‌شود، صفی الدین حلی(677-744ق) و شاعر شروان، خاقانی(520-595ق)، اشعار زیبایی را در مدح و ثنای رسول اکرم(ص) سروده­اند. صفی الدین حلی بیش‌تر به کرامات پیامبر و بیان مفاهیم کلی پرداخته است و از ذکر ویژگی‌های اجتماعی مثل روح عدالت طلب پیامبر باز مانده است و مدائح صفی الدین حلی متأثر از اندیشه...