فاطمه موقر
گروه حوادث و بازسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی
[ 1 ] - چارچوب نظری برای تاب آوری مکانی در مواجهه با سانحه نمونه ی موردی: سیل 1366 تجریش
سوانح همواره موجب تحولات جدی در سکونتگاه های انسانی می شوند. این تغییرات که عمدتاً به شکل خسارات محسوس و نامحسوس بروز می کند طیف وسیعی از شرایط استقرار انسان ها را مورد آسیب قرار می دهد. سکونتگاه های تاب آور در این میان این توانایی را دارا هستند که ظرفیت جذب و بازگشت به شرایط تعادل و چه بسا شرایطی بهتر نسبت به پیش از سانحه داشته باشند. چنانچه این قابلیت و ظرفیت در جوامع و سکونتگاه ها وجود نداشته...
Co-Authors