سیدحسین سیدی
أستاذ فی قسم اللغة العربیة وآدابها، جامعة فردوسی، مشهد
[ 3 ] - خوانشی هگلی از تنِ پسین عایشه در شعر عبدالوهاب بیاتی
جریان دیالکتیکی دستگاه اندیشگانی هگل، با حرکت وجودیِ هر موجود متناهی، اندیشهی سوق از متناهی به نامتناهیِ برتر است. این جریان، آشکارکنندهی حضور زندهی کل در جز و در ماوراء جز است. در برآیند مذکور، عنصر داده شده، به لحظهای از کل تبدّلپذیر است. تنِ پسین، نمایش گذار چنین حرکت هگلی است، یعنی حرکتِ گذار روح از خویش به خویش. "عایشه" در شعر بیاتی به آگاهی از خویش همچون موجودی جداباش از روح کلی میرسد ی...
[ 4 ] - خوانشی هگلی از تنِ پسین عایشه در شعر عبدالوهاب بیاتی
جریان دیالکتیکی دستگاه اندیشگانی هگل، با حرکت وجودیِ هر موجود متناهی، اندیشهی سوق از متناهی به نامتناهیِ برتر است. این جریان، آشکارکنندهی حضور زندهی کل در جز و در ماوراء جز است. در برآیند مذکور، عنصر داده شده، به لحظهای از کل تبدّلپذیر است. تنِ پسین، نمایش گذار چنین حرکت هگلی است، یعنی حرکتِ گذار روح از خویش به خویش. "عایشه" در شعر بیاتی به آگاهی از خویش همچون موجودی جداباش از روح کلی میرسد ی...
[ 5 ] - نشانهشناسی در شعر فلسطین با تکیه بر نظریه پیرس؛ مطالعه مورد پژوهانهی اشعار هارون هاشم رشید و معین بسیسو
نشانهشناسی به معنای امروزی، عمدتا تحت تاثیر نظریات پیرس، به رشتهای مستقل تبدیل شده است و به مثابهی وجهی بین رشتهای در تحلیل متون مورد استفاده قرار میگیرد. تحلیل نشانه شناسانهی آثار ادبی و به ویژه ادبیات فلسطین میتواند زمینه ساز خوانشی تازه از این متون و هویت بخش گفتمان پایداری و مناسبات بیرونی و درونی آن باشد. در این جستار با استمداد از رهیافتهای مختلف نشانهشناسی، لایههای فکری و نشانه...
[ 6 ] - کاوشی در صورت و محتوای نامۀ امام علی(ع) به عثمان بن حنیف (بر اساس رویکرد سبکشناسی ساختارگرا)
پژوهش حاضر با تکیه بر رویکرد سبکشناسی ساختگرا و با استفاده از روش سبکشناسی لایهای به تحلیل و توصیف نامۀ 45 نهجالبلاغه پرداخته است. هدف پژوهش کشف روابط و پیوندهای نهان میان عناصر زبانی و جنبههای معنایی متن و به دنبال آن، آشکار ساختن انگیزه و افکار مؤلف است. نتایج پژوهش به این شرح است: امام علی(ع) در راستای انتقال شیوا و مؤثر اندیشهها و احساسات خود، در ساختی همگون و منظم، از تمام امکانا...
[ 7 ] - بررسی تصاویر آپوکالپتیک در شعر خلیل حاوی در پرتو تصاویر آپوکالپتیک کتاب مقدس
ادبیات آپوکالیپتیک را میتوان قسمی ادبیات آرمانگرایانه به شمار آورد که در آن شاعر- نویسنده از وضع اکنونی جامعه خود و گردش امور ناخرسند و ناراضی است و با استمداد از قوه تخیل آفرینشگرانهاش در پی ایجاد جهانی آرمانی، جهانی غیر از جهان اکنونی است. در این نوع از ادبیات، هیمنه اضطراب و فروبستگیها و نابهنجاریهای سیاسی، اجتماعی و دینی و ناتوانی در غلبه برآن، نگاه شاعر- نویسنده را به آینده معطوف مید...
Co-Authors