فاطمه شهبازی
عضو هیات علمی و مدیر گروه زیست شناسی دانشگاه پیام نور استان البرز واحد کرج
[ 1 ] - اثر تزریق داروهای سولپیراید و بروموکریپتین به داخل هسته شکمی میانی هیپوتالاموس بر ترشح بزاق در موش صحرایی
چکیده اساس این مطالعه بر این مبنا بود که آیا داروهای آنتی سایکوز که افراد تحت مراقبتهای بالینی مصرف می کنند همانند سولپیراید بلوک کننده گیرنده D2 دوپامینی و بروموکریپتین تحریک کننده گیرنده D1 دوپامینی قادرند روی ترشح غدد برون‌ریز دستگاه گوارش به‌ویژه غده بزاقی تأثیر داشته باشند. آیا تغییرات ترشح بزاق حاصل اثرات اولیه داروهای مصرف شده است یا اینکه به دنبال گرسنگی، تشنگی و گوارش مواد غذایی در ده...
[ 2 ] - اثرعوامل آگونیست و آنتاگونیست گیرنده‌های دوپامین بر ترشح بزاق در موش صحرایی
چکیده ارتباط دوجانبه بین هسته شکمی میانی هیپوتالاموس و سیستم دوپامینی، ممکن است نقش مهمی در ترشح غدد برون ریز دستگاه گوارشی، رفتارها و عادات تغذیه‌ای ایجاد نماید. هدف از این مطالعه بررسی نقش گیرنده‌های دوپامینی در تنظیم غدد برون‌ریز و آیا ترشح بزاق تحت سیستم عصبی مرکزی است یا فقط در اثر تغییرات سطح گرسنگی، تشنگی و هضم مواد غذایی در دهان صورت می‌پذیرد؟ 90 سر موش صحرایی تحت بیهوشی عمومی زیر دستگا...
[ 3 ] - اثر تزریق داروهای سولپیراید و بروموکریپتین به داخل هیپوتالاموس بر ترشح حجم شیره و اسیدیته معده در موش صحرایی
چکیده هدف این مطالعه یافتن این مسئله بود که آیا تغییرات ترشح حجم شیره معده و میزان اسیدیته (pH) آن حاصل اثرات اولیه عوامل داروهای مصرف شده است یا اینکه در اثر تغییرات سطح گرسنگی، هضم و گوارش می‌باشد. در این مطالعه 80 سر موش صحرایی تحت بیهوشی عمومی زیر دستگاه استرئوتاکس قرار گرفتند. حیوانات به 8 گروه تقسیم شدند: دو گروه کنترل a و b، دو گروه شم که حلال داروها را دریافت می‌کردند، دو گروه سولپیراید...
[ 4 ] - بررسی اثرات سمی نانوذرات اکسید مس بر ساختار بافتی گناد در جنس نر موش صحرایی نژاد ویستار
چکیده ازآنجاییکه نانوذرات مس یکی از اولین نانوذرات برنامه‌ریزی‌شده در صنایع هستند، تحقیقات اخیر، سمیت پاتولوژیکی این نانوذرات را در بافت‌ها و اندام‌های مختلف نشان داده است. بنابراین هدف از این تحقیق بررسی تأثیر سمیت نانوذرات اکسید مس بر بافت گناد در جنس نر موش صحرایی می‌باشد. در این تحقیق مجموعا از 40 سر موش نر استفاده گردید که در 4 گروه، یک گروه کنترل سالم و گروه‌های تیمار (که به‌ترتیب 10، 2...
Co-Authors