نگار رحیم پور
[ 1 ] - ارزیابی تناسب اراضی به منظور توسعهی شهری با رویکرد آمایش سرزمین مطالعه موردی: شهرستان اهواز
توسعهی پایدار شهری، گونهای از توسعهی شهری است که میتواند استمرار داشته باشد بدون این که موجب تخریب منابع و نظامهایی شود که به آنها وابسته است. افزایش روزافزون جمعیّت شهرنشین و در پی آن رشد شهرها، توجه به چگونگی کنترل توسعهی شهرها با برنامه و حرکت در راستای اصول توسعهی پایدار را الزامی میکند. در واقع توسعهی مناسب شهری هنگامی محقق میشود که سرزمین به تناسب قابلیتهای آن به کار گرفته شود....
Co-Authors