تقی پورنامداریان
استاد گروه زبان و ادبیات فارسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
[ 1 ] - تقابلهای همجوار؛ عنصری بلاغی و معنیساز در مثنوی
«تقابلهای همجوار» (همنشینی دو رکن متقابل)، اصطلاحی است در پیوند با علم معانی نحو. این اصطلاح، هنرسازهای پنهان در مثنوی است که در این نوشتار براساس نظریة نظم (ساخت) و علم معانی نحو، ساختهای گوناگون و الگوهای متنوع آن تبیین و تحلیل شدهاست؛ ازجملة این الگوهای تقابلی عبارتاند از: تقابلهای همجوار در یک جمله با هویّت دستوری یکسان (تقابلهای معطوف، تقابلهای همجوار مضاف و مضافٌإلیهی و موصوف و ...
[ 2 ] - «تصدیر» و نقد آرای بدیعیان دربارۀ آن
تصدیر یکی از آرایههای بدیعی و تمهیدات هنری است و کاربرد آن در متون ادبی سابقهای کهن و طولانی دارد. تکرار الفاظ در شعر، صورتهای مختلفی دارد و طیّ تاریخ، تعبیرها و تعریفهای مختلفی از آن ارائه شده است؛ مانند جناس، تصدیر یا همان ردّالصدر الی العجز/ ردّالصدر علی العجز و تکریر. در این پژوهش با رویکردی جدید تلاش شده است پس از ذکر سیر تاریخی آرای برآمده از بلاغت کهن فارسی در این زمینه، نظر قدما درب...
Co-Authors