فواد مولودی
استادیار پژوهشکدۀ تحقیق و توسعۀ علوم انسانی (سمت)
[ 1 ] - آسیبشناسی «روایت ذهنی» در نخستین نمونۀ «تکگویی درونی» داستان فارسی: داستان کوتاه «فردا» از صادق هدایت
روایت ذهنی یکی از شیوههای رایج روایت در داستان مدرنیستی است که نویسندۀ آن، شخصیّت را در کانون داستان قرار میدهد و تمام داستان را، به مثابۀ عرضهگاه مستقیم جریان ذهن و اندیشۀ شخصیّت - در مرحلۀ پیش از گفتار، یا در مرحلۀ گفتار - مینویسد. چنین رویکردی به روایت، طبیعتاً، نظام زیباییشناختی و معرفتشناختی نوینی را ایجاب میکند و نویسندۀ روایت ذهنی برای دستیابی به آن نظام، هم‌زمان، پنج مؤلّفة «زمان» «...
[ 2 ] - بررسی و تحلیل دو مؤلّفه «صدای راوی» و «کانونی‌شدگی» در شازده احتجاب گلشیری
شازده احتجاب هوشنگ گلشیری از نظر بهکارگیری صناعات و تکنیکهای روایی فراوان یکی از ارزشمندترین تجربههای ادبیات داستانی ایران است. گلشیری در شازده احتجاب از مؤلّفههای متعدّدِ روایی بهره گرفته است؛ اما میتوان گفت که پیچش صناعتِ روایی این اثر تا حدّ زیادی به سبب بهرهگیری هنرمندانه گلشیری از دو مؤلّفه «صدای راوی» و «کانونی‌شدگی» بوده است. انتخاب راوی سومشخصِ محدود به ذهنِ دو شخصیت اصلی اثر (شازد...
[ 3 ] - دیگری به‌مثابه خود ارتباط شمس و مولانا از دیدگاه ژاک لکان
مفهوم «دیگری»، از وجوه ممتاز و واسازانۀ دستگاه نظری ژاک لکان و یکی از مهم‌ترین فراروی‌های او از اندیشۀ فرویدی است. دستگاه فکری فروید بر مفهوم «خود» بنا شده بود. وی بخش اعظم مباحث مربوط به ناخودآگاهی روان را در رابطه با «خود»ی تعریف کرده بود که ذاتی روشن و قوام‌یافته داشت و حدفاصل «نهاد» و «فراخود» بود، اما لکان از همان آغاز در تعریف وجودی «خود» شک کرد و نشان داد در مراحل رشد روانی انسان، هیچ‌گا...
[ 4 ] - تحلیل تاریخ تطور جریان روایت ذهنی: الگویی عملی و پیشنهادی روش‌شناختی برای درس «جریانشناسی نثر معاصر فارسی»
چکیده یکی از آسیبهای اساسی منابع درسی برای دروس «ادبیات معاصر نثر» و «ادبیات داستانی» در دانشگاههای ایران، کلیگویی و ناروشمندی است. در این کتابها معمولاً به تاریخ توصیفی آثار داستانی و معرفی نویسندگان آن‌ها می‌پردازند و تقسیمبندیها بر اساس ادوار تاریخی است. کمتر پیش آمده است که مؤلفان این منابع درسی به جریانشناسی آثار داستانی پرداخته باشند و معمولاً بر اساس ژانرهای روایی یا طبق...
[ 5 ] - نقدی بر کتاب سیر ناتورالیسم در ایران
در مقالۀ حاضر، کتاب «سیر ناتورالیسم در ایران» اثر عبدالله حسنزادۀ میرعلی را معرّفی و نقد کردهایم. نخست، ویژگیهای زبانی و نگارشی و صوری کتاب را بررسی کرده و اشتباهات نگارشی و کمدقّتیهای ویرایشی و بیتوجّهی به ظرافتهای صوری را (از ضبط ناصحیح واژگان گرفته تا کاربرد اشتباه اصطلاحات تخصّصی و ناهمخوانی عناوین با مطالب) نشان دادهایم. در ادامه، شیوۀ ارجاعدهی و میزان اعتبار مآخذ آن را بررسی کردهایم...
Co-Authors