Shahrokh Kazempour Osaloo
Department of Plant Biology, Faculty of Biological Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran 14155-154, Iran
[ 1 ] - Re-assessment of subspecific taxa in Astragalus section Anthylloidei (Fabaceae) based on molecular evidence
The taxonomic and phylogenetic status of several taxa previously recognized as subspecies inAstragalus sect. Anthylloidei is re-assessed based on DNA sequences and morphologicalfeatures. We focused on Astragalus ebenoides (subsp. ebenoides and subsp. naghadehensis),Astragalus murinus (subsp. murins and subsp. bornmuelleri), Astragalus remotiflorus (subsp.remotiflorus and subsp. melanogramma), A...
[ 2 ] - گونه جدیدی از جنس Atraphaxis (تیره علف هفت بند) از شمال شرق ایران
گونه Atraphaxis binaludensis به عنوان گونهای جدید از استان خراسان در شمال شرق ایران نامگذاری و معرفی می گردد. گونه جدید از لحاظ ریخت شناسی به گونه A. intricata نزدیک می باشد، اما در داشتن سرشاخه های سفید خارمانند، برگهای واژ تخممرغی و دمبرگدار و اندازه گل بزرگتر از آن متمایز می گردد. صفات تاکسونومیکی، تصویر گونه جدید و کلید شناسایی برای گونههای Atraphaxis در شمال شرق ایران ارائه می گردد.
[ 3 ] - گزارش یک گونه جالب و جدید از (Hedysarum L. (Hedysareae- Fabaceae از شمال غرب ایران
گونه Hedge & Hub.-Mor. Hedysarum vanense از اطراف ارومیه واقع در شمال غرب ایران گزارش میشود. این گونه متعلق به بخشه Hedysarum (=Obscura). است و از نظر تاکسونومی با همه گونههای Hedysarum شناخته شده در ایران تفاوت دارد. این گونه با داشتن نیام پایکدار 1تا 3 بندی، بندهای بیضوی پهن با رگههای مشبک عرضی و کرکهای کوتاه از دیگر گونهها به خوبی متمایز میشود. شرح گونه به همراه تصویر آن در این مقاله ...
[ 4 ] - مطالعه فیلوژنتیکی گونههای ایرانی بخش Onobrychoidei از جنس گون (تیره بقولات) بر اساس دادههای ریخت شناسی و توالیهای ITS هستهای
با استفاده از دادههای حاصل از توالیهای ITS ژنوم هستهای و دادههای ریختشناسی، مطالعه فیلوژنتیکی گونههای بخش Onobrychoidei به همراه گونههایی از بخشهای نزدیک مرتبط با آن انجام پذیرفت. نتایج آنالیزهای Bayesian و بیشینه صرفهجویی نشان داد که صفات ریختشناسی برای تمایزات سطح بخش مناسب هستند و در سطوح پائینتر کاربردی ندارند. در این مطالعه نشان داده شد که بخش Onobrychoidei یک بخش تکتبار نمیب...
[ 5 ] - معرفی گونه جدید Astragalus ghamishluensis از بخشه Ammodendron از ایران
گونه Astragalus gamishluensis از ایران به عنوان گونه جدید شرح داده میشود. این گونه با توجه به کرکهای دو شاخهای، شکل رویشی درختچهای و تعداد جفت برگچهها در بخشه Sect. Ammodendron قرار گرفته و شبیه گونههای A. podoloboides Maassoumi،A. erwinii-gaubae Širj. & Rech. f. و A. podolobus Boiss. & Hohen. است، اما با آنها در رنگ جام، کرکهای برگچه، طول پایک وکرکهای آن و همچنین کرکهای نیام تفاوت دارد.
[ 6 ] - فیلوژنی ملکولی جنس بید (Salicaceae) با تاکید بر گونههای ایران
این مطالعه آنالیز فیلوژنتیکی دادههای توالیهای nrDNA ITS برای 62 تاکسون شامل 55 گونه Salix و دو گونه ی Populus به عنوان برون گروه و توالیهای trnL-F کلروپلاستی برای 14 گونه Salix استفاده شد. آنالیز فیلوژنتیکی با استفاده از روشهای بیشینهی صرفه جوئی (Maximum Parsimony) و Bayesianانجام گرفت. فیلوژنی حاصل از توالیهای nrDNA ITS نشان داد که همهی پنج زیرجنس رایج Salix به استثنای زیرجنس مونوتیپیکL...
[ 7 ] - میکرومورفولوژی خامه در قبیله Fabeae (Fabaceae)با تاکید بر جنس Lathyrus
خصوصیات خامه 35 گونه شامل 26 گونه از Lathyrus ، 3 گونه از Pisum، 4 گونه از Vicia و 2 گونه از Lens با استفاده از میکروسکوپ الکترونی (SEM) بررسی شدند. نتیجه بررسی میکرومورفولوژی نشان داد که چهار جنس Lathyrus, Lens, Vicia و Pisum در ویژگیهای خامهای، متفاوت هستند. حداقل هشت نوع خامه در قبیله Fabeae حضور دارد. چهار نوع از این خامهها (1) خامه صاف، خطی و کرکها یکنواخت (Sle-type) (2) خامه صاف، قاشقی...
[ 8 ] - فیلوژنی جنس سریش (Asphodelaceae) بر اساس صفات ریختشناسی در منطقه فلورا ایرانیکا
آنالیز فیلوژنی جنس سریش (Eremurus) بر اساس داده های حاصل از صفات ریختشناسی منطقه فلوراایرانیکا ارائه میشود. در مجموع 25 صفت ریختشناسی برای بازسازی روابط فیلوژنی 24 تاکسون از جنس سریش (Eremurus) در ناحیه فلورا ایرانیکا و گونه Trachyandra malosana به اضافه Asphodelus tenuifolius و دو گونه از جنس Asphodeline به عنوان برون گروه، مورد آنالیز قرار گرفت. آنالیز فیلوژنی به روش Maximum parsimony ت...
[ 9 ] - سه گونه جدید گون (Astragalus sect. Incani) از ایران
نمونههای جمعآوری شده هرباریوم مرکزی ایران و پژوهشکده علوم گیاهی مشهد و مرکز تحقیقات منابع طبیعی مشهد نامگذاری شدند. از میان گونهها سه گونه: A. culminatus, A. elezgensis , A. kalatehensis بعنوان گونه های جدید برای اولین بار شرح داده شدهاند. گونههای جدید به همراه دیاگنور، شرح و تصاویر کامل گیاه ارائه میشوند. گونههای جدید با نزدیکترین خویشاوندان خود مقایسه گردیدهاند. همه نمونههای تیپ د...
[ 10 ] - تبارزایی جنس گل فراموشم مکن (Myosotis, Boraginaceae) بر اساس توالیهستهای nrDNA ITS
جنس گل فراموشم مکن (Myosotis) یکی از جنسهای زیرتیره Boragioideae از تیره Boraginaceae است. این جنس دارای 100 گونه است که در نواحی معتدله نیمکره شمالی و جنوبی پراکندهاند. این جنس دارای دو مرکز تنوع در جهان است: غرب اوراسیا و زلاندنو. تاکنون در ایران 15 گونه از این جنس شناسایی شده است. گیاهانی علفی یکساله یا چندساله و کُرکدار هستند که ویژگی اصلی آنها داشتن فندقههای تخممرغی صاف و براق و ...
[ 11 ] - مطالعه تبارشناسی دادههای ریختشناختی و ارزیابی روند تکاملی این صفات در جنس کمای (Ferula L.) ایران
جنس کما (Ferula L.) متعلق به تیره چتریان (Apiaceae)، قبیله Scandiceae شامل حدود 170- 187 گونه است. در این مطالعه، وضعیت فیلوژنی این جنس در ایران و در مفهوم وسیع با استفاده از تحلیل کلادیستیک (تبارشناسی) دادههای ریختشناختی کدبندی شده و به روش تحلیل امساکی (Maximum Parsimony) و با استفاده از نرمافزار Win-PAUP* نسخه 4.0b10 بررسی شد. بهعلاوه، روند تکاملی 33 صفت ریختشناختی این جنس با استفاده ا...
[ 12 ] - فیلوژنی بخش Hololeuce Bunge از جنس گون (Astragalus L.) و گونههای مرتبط با آن بر اساس صفات ریختشناسی در ایران
جنس گون (Astragalus L.) بزرگترین جنس گیاهان گلدار در کشور است که دارای پیچیدگیهای تاکسونومیک بسیاری است. بخش Hololeuce Bunge متعلق به گروه گونهای کُرک دوشاخهای ایران است که قرابت زیادی را با بخش مجاور آن Onobrychoidei DC. نشان میدهد. مجموعه گونههای این دو بخش یک گروه پیچیده تاکسونومیک را تشکیل دادهاند. به طوریکه تعیین حدود اعضای مختلف این دو بخش چالش برانگیز بوده و جایگاه دقیق تاکسونومی...
[ 13 ] - تحلیل تبارزایی جنس Ebenus (Fabaceae-Hedysareae) بر اساس دادههای ریختشناسی
در این مطالعه، تحلیل تبارزایی (کلادیستیک) صفات ریختشناسی با استفاده از 21 صفت و 26 تاکسون شامل 19 گونه از Ebenus، دو گونه از Taverniera، دو گونه از جنس Onobrychis و دو گونه از جنس Hedysarum به عنوان درونگروه و Alhagi persarum به عنوان برونگروه در بازسازی فیلوژنی انتخاب شدند. روش بیشینه صرفهجویی (maximum parsimony) تعبیه شده در نرمافزار PAUP* با استفاده از جستجوی ابتکاری برای این تحلیل استف...
[ 14 ] - مطالعه فیلوژنتیکی بخشهایی از گونهای کُرک دو شاخهای با تأکید بر موقعیت Astragalus L. sect. Ornithopodium با استفاده دادههای ریختشناختی و مولکولی در ایران
در مطالعه حاضر، فیلوژنی 15 گونه علفی و چندساله مربوط به بخش Ornithopodium Bunge و دو بخش نزدیک به آن یعنی بخشهای Onobrychoidei DC. و Dissitiflori DC. با استفاده از دادههای حاصل از ریختشناسی، توالی ناحیه ITS ژنوم هستهای و توالی ژن matK کلروپلاستی، ارزیابی و تحلیل شد. بر اساس نتایج به دست آمده از دادههای ریختشناختی، اعضای دو بخش Onobrychoidei و Ornithopodium تاکسونهای نزدیک به هم بوده، به ...
[ 15 ] - Divergence times and morphological evolution of the subtribe Eritrichiinae (Boraginaceae-Rochelieae) with special reference to Lappula
The subtribe Eritrichiinae belongs to tribe Rochelieae (Borginaceae; Cynoglossoideae) which is composed of about 200 species in five genera including Eritrichium, Lappula, Hackelia, Lepechiniella, and Rochelia. The majority of the species are annual and grow in xeric habitats. The genus Lappula as an arid adapted and the second biggest genus...
[ 16 ] - Phylogeny and morphological traits evolution of Astragalus sects. Acanthophace and Aegacantha in Iran on the basis of nrDNA ITS and rpl32-trnLUAG sequences
In this study, phylogenetic relationships and evolutionary trends of morphological characters of Astragalus sects. Acanthophace and Aegacantha were studied using nrDNA ITS and rpl32-trnLUAG datasets while Astragalus stocksii was selected as the outgroup. The phylogenetic results indicated the non-monophyly of A. sect. Acanthophace in its current circumscription due to the distant exclusion of A...
Co-Authors