یک مدل تصمیم والدین برای شیوه سفر تحصیلی کودکان دبستانی

لزوم کاهش تراکم خودروها و آلودگی هوا بویژه در محدوده مدارس، ضرورت استقلال شخصیت و بلوغ فکری کودکان با پیاده روی به مدرسه و همچنین لزوم افزایش تحرک فیزیکی و مقابله با چاقی کودکان، از جمله عواملی هستند که توجه به انتخاب شیوه سفرهای تحصیلی کودکان را اجتناب ناپذیر می سازد. توجه کمتر پژوهشگران به سفرهای تحصیلی ازجمله رفتار سفر تحصیلی دانش آموزان دبستانی و تفاوت ها و پیچیدگی های مربوطه موجب شد تا در این مطالعه عوامل اثرگذار بر تصمیم و نظر والدین در انتخاب شیوه سفر به مدرسه برای کودکان دبستانی مورد بررسی قرار گیرد. تعداد 290 پرسشنامه بین دانش آموزان چهار مدرسه ابتدایی دخترانه و پسرانه دولتی و غیردولتی ناحیه یک آموزش و پرورش شهر رشت جهت گردآوری داده های اقتصادی- اجتماعی با انتخاب شیوه های سفر به مدرسه بر اساس نظر والدین توزیع گردید. بااستفاده از داده ناهمفزون و نرم افزار NLOGIT4 ، مدل لوجیت چندگانه انتخاب شیوه های سفر به مدرسه شامل استفاده از سرویس مدرسه، خودروی شخصی والدین و پیاده روی دانش آموز با داده های 162 پرسشنامه پالایش شده معتبر، حاکی از اثرگذاری متغیرهای تعداد خودروی شخصی خانوار، وضعیت شغلی پدر، درآمد خانوار، جنسیت، فاصله زمانی خانه تا مدرسه و میزان ورزش کردن والدین در هفته برای نمونه تحقیق است. لذا سیاست هایی همچون تشویق والدین به ورزش کردن و وجود مدارس با کیفیت آموزشی مناسب در کل ناحیه ازجمله سیاست های کاربردی از سوی آموزش و پرورش به منظور افزایش احتمال انتخاب شیوه های فعال (غیرموتوری) سفر مثل پیاده روی از سوی والدین نسبت به انتخاب شیوه های موتوری جهت رفع مشکلات تراکم خودروها، آلودگی هوا، کاهش استقلال کودکان و افزایش چاقی کودکان نمونه تحقیق است.