یکپارچگی اقتصادی- منطقه ای و تاثیر آن بر سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی متقابل (برآورد مدل جاذبه برای کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی)

امروزه یکپارچگی اقتصادی و منطقه‌ای یکی از واکنش‌های انفعالی کشورها برای مقابله با پدیده جهانی‌شدن محسوب می شود و همزمان با بحث توسعه اقتصاد دانایی‌محور و پدیده جهانی‌شدن اقتصاد و متعاقب آن گسترش مبادلات تجاری و سرمایه‌گذاری‌های دوجانبه، بحث یکپارچگی اقتصادی و منطقه‌ای نیز در مناطق مختلف جهان رونق گرفته است. از این‌رو، کشورهای اسلامی با تکیه بر مزایای نسبی و ظرفیت‌های بالقوه اقتصادی می‌توانند با کسب تجارب متفاوت از همگرایی‌های مختلف اقتصادی- منطقه‌ای، توان خود را برای حرکت در روند جهانی‌شدن افزایش داده و با شناخت مزیت‌های نسبی و تکیه بر الزامات اقتصاد دانایی‌محور، موجبات افزایش جریان‌های سرمایه‌گذاری خارجی و در پی آن رشد اقتصادی را فراهم کنند. در مقاله حاضر، با هدف بررسی تأثیر یکپارچگی‌های اقتصادی ـ منطقه‌ای بر جذب سرمایه‌های خارجی (دوطرفه)، الگوی تعمیم‌یافته جاذبه[1] برای کشورهای اسلامی (کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی[2]) در دوره زمانی 2013-2005 برآورد شد. نتایج برآورد مدل در کل نشان می‌دهد یکپارچگی‌های منطقه‌ای کشورهای اسلامی و گسترش و تقویت بازار مشترک اسلامی بر حجم سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی[3] متقابل بین کشورهای مذکور خواهد افزود. [1]. Gravity Model.   [2]. Organization of Islamic Conference (O.I.C).   [3]. Foreign Direct Investment (FDI).