گونه‌شناسی کارکردهای مراکز علمی و نهادهای مشاوره‌ای در عرصه خط ‏مشی ‏گذاری عمومی: الگویی جامع و تلفیقی

حساسیت‌ها و ملاحظات خاص در حوزه عمومی، تکیه بر ‏پشتوانه دانشی تصمیمات در این حوزه را دو چندان می‌سازد. اما تفاوت‌های بنیادین دو عرصه علمی با عرصه سیاسی و خط‌مشی‌گذاری، ‏انجام پژوهش‌های مرتبط و متناسب را از یک سو و انتقال دانش به فرآیندهای سیاسی و خط‌مشی‌گذاری را از سوی دیگر، همواره با ‏مشکلاتی روبرو می‌سازد که نیازمند شناخت و معماری دقیق فضای ارتباطی میان این دو عرصه و طراحی کارکردهای واسطه‌ای و مشاوره‌ای مفید میان ‏آنهاست. در نوشتار حاضر، ضمن بررسی مفاهیم و نهادهای واسطه‌ای مطرح در حوزه خط‌مشی‌گذاری و توجه به رابطه عرضه و ‏تقاضای دانش در فرآیندهای حاکمیتی، مفاهیم و کارکردهای متنوع و ممکنی که از نهادهای واسطه‌ای و مشاوره‌ای در این خصوص وجود دارد، مورد بحث قرار می‌گیرد. در نهایت، از ترکیب نوآورانه این طبقه‌بندی‌ها، یک گونه‌شناسی جامع و تلفیقی از کارکردهای مذکور بدست می‌آید که در پنج محور «تسهیل دسترسی به پژوهش»، «سازمان‌دهی و مناسب‌سازی پژوهش»، «ترویج گفتگو»، «شبکه‌سازی و دفاع از موضوع» ‏‏و «افزایش ظرفیت خط‌مشی»‏ خلاصه می‌شود.‏