گونه‌شناسی قدرت نرم ایالات متحده با تأکید بر مؤلفه استثناگرایی امریکایی

بررسی تاریخی کاربرد قدرت نرم در دستگاه دیپلماسی امریکا به‌عنوان یکی از ابزارهای پیشبرد سیاست خارجی نشان می‌دهد، این کشور از الگوهای متفاوتی برای بهینه‌سازی دستاوردهای خود در این رابطه بهره می‌گیرد. مقالۀ پیش رو می‌کوشد با بررسی «استثناگرایی امریکایی» به‌عنوان مهم‌ترین مؤلفه شکل‌دهنده به هویت سیاسی امریکا، به گونه‌شناسی قدرت نرم در این کشور بپردازد. در این پژوهش از الگوی تحلیلی والتر راسل مید در تبیین سنت‌های سیاسی امریکا، نظریه قدرت نرم جوزف نای و چهارچوب نظری سازه‌انگاری به‌ویژه نظریه‌های الکساندر ونت در زمینۀ هویت استفاده شده است.