گسل طوس مهمترین عامل کنترل کننده رفتار هیدرولیکی بخش شمالی آبخوان دشت مشهد

 دشت مشهد در یک موقعیت ساختاری ویژه و تحت تاثیر عملکرد مجموعه ای از گسل های فعال حاشیه شمالی رشته کوه بینالود، حاشیه جنوبی رشته کوه کپه داغ و پهنه بخاردن- قوچان در غرب قرار گرفته است. فعالیت این گسل ها مورفولوژی پله کانی سنگ کف دشت را شکل داده اند. همچنین عملکرد گسلهای فعال در دوره کواترنری ضخامت و گسترش رسوبات آبرفتی دارای پتانسیل بالای آبدهی را تحت تاثیر قرار داده است. گسل طوس به عنوان یکی از شاخه های فرعی پهنه گسل کشف رود در بخش شمالی دشت مشهد، نقش مهمی در کنترل رفتار هیدرولیکی منابع آب زیرزمینی این دشت ایفا می کند. بر اساس تلفیق پروفیل های ژئوالکتریک و نتایج حفاریهای دستگاهی، گسل طوس به عنوان شاخه فرعی و پیشرو گسل کشف رود، با مکانیسم Fault-Propagation Folds  و بدون رخنمون سطحی، در زیر مجموعه ای از تاقدیس های شمال دشت مشهد در حال تکامل است.