گرایش به مصرف گونه‌های موسیقی مردم‌پسند و میزان پرخاشگری در میان دانشجویان

مقاله حاضر رابطه گرایش به مصرف گونه‌های موسیقی مردم‌پسند ایرانی و غربی و میزان پرخاشگری در بین دانشجویان را مورد مطالعه قرار می‌دهد. مشاهده برخی نشانه‌های پرخاشگری در میان دانشجویانی که تمایل بسیار زیادی به گونه‌های موسیقی مردم‌پسند ـ به‌خصوص گونه‌های غیربومی آن ـ دارند انگیزه اصلی انجام این پژوهش است. هدف اصلی تحقیق نشان دادن وجود رابطه معنادار میان مصرف موسیقی مردم‌پسند و میزان پرخاشگری است. برای نیل به این هدف، تعداد 410 نفر از دانشجویان دانشکده‌های دانشگاه اصفهان به کمک پرسشنامه محقق‌ساخته سنجش گرایش موسیقایی و پرسشنامه پرخاشگری، مورد آزمون قرار گرفتند. بر اساس یافته‌های حاصل از پیمایش مشخص شد میان گرایش به مصرف موسیقی مردم‌پسند و میزان پرخاشگری رابطه معناداری وجود دارد. در مورد گرایش به مصرف موسیقی مردم‌پسند ایرانی بعد از انقلاب، جهت رابطه منفی و در مورد گرایش به مصرف انواع دیگر موسیقی مردم‌پسند، جهت رابطه مثبت بود. کمترین و بیشترین گرایش به مصرف گونه‌های موسیقایی مورد بررسی، به ترتیب متعلق به موسیقی مردم‌پسند ایرانی بعد از انقلاب و موسیقی مردم‌پسند غربی (رپ، راک و هوی متال) بود که دوستداران موسیقی اخیر دارای بیشترین اختلال پرخاشگری بودند. در انتها به این نتیجه رسیده‌ایم که اگر بپذیریم موسیقی مردم‌پسند به علت ویژگی‌های خاص موسیقی‌شناسانه‌ای که دارد با ویژگی‌های روحی جوانان سازگارتر است و نمی‌توان آن را از سبک زندگی مصرفی این قشر حذف کرد، باید به فکر گونه‌ای از این موسیقی بود که حداقل پیامدهای رفتاری و اجتماعی را برای مصرف‌کنندگان آن به بار آورد. در میان این انواع، گونه ایرانی بعد از انقلاب بهترین به نظر می‌رسد.