کنکاشی در تجربیات زیسته سالمندان از پدیده سوءرفتار توسط اعضای خانواده

مقدمه: سوءرفتار نسبت به سالمند در محیط خانواده، یعنی جایی که اعضای خانواده مسؤولیت مراقبت از او را به عهده دارند، در سال‌های اخیر به عنوان مشکلی جدی در اکثر جوامع مطرح شده است. با عنایت به گستردگی و اهمیت این پدیده، ضرورت رجوع به تجارب شخصی سالمندان به منظور رسیدن به درک بهتر و تبیین روشن‌تری از پدیده سوء رفتار اعضای خانواده با سالمند آشکار می‌شود. پژوهش حاضر با هدف تبیین تجربیات و ادراکات سالمندان از پدیده سوءرفتار نسبت به آنان توسط اعضای خانواده انجام گرفته است. روش: این مطالعه با استفاده از روش پدیدارشناسی هرمنیوتیک انجام شد. به این منظور مصاحبه‌های بدون ساختار با 14 سالمند ساکن شهر تهران صورت گرفت که در طی آن سالمندان تجربیات خود را در خصوص این پدیده بیان نمودند. مصاحبه‌ها روی نوار کاست ضبط شده و بلافاصله متن مصاحبه‌ها پیاده و سپس با استفاده از رویکرد ون مانن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: 4 مضمون از یافته‌ها استخراج شدند که می‌توانند تجربیات سالمندان از پدیده سوءرفتار اعضای خانواده را منعکس کنند. این مضامین عبارتند از: محروم شدن از حقوق و شئونات انسانی، شکست تمامیت وجودی، رنج خاموش، و سرانجام دردناک. نتیجه‌گیری: تجربیات مشارکت‌کنندگان نشان داد سوءرفتار یکی از مصادیق محرومیت از حقوق و شئونات انسانی است که به زیان‌های جسمی، روانی، اقتصادی و اجتماعی، و کاهش کیفیت زندگی سالمند منجر شده و سرانجام دردناکی را برای او رقم می‌زند، سر انجامی که او آن را در سکوت و خاموشی تحمل می‌کند. این یافته‌ها مفاهیم مهمی را در عرصه ارایه مراقبت به سالمندان آشکار ساخته و می‌توانند توانایی ارایه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی - درمانی خصوصاً پرستاران، را برای ارزیابی، پیشگیری و مداخلات لازم در این پدیده افزایش دهند.