کشت تلفیقی صنوبر گونۀ Populus alba و یونجه در آذربایجان غربی

برای تولید چوب بیشتر، انتخاب فاصلۀ کاشت مناسب و استفاده از فضای بین درختان با هدف زراعت محصولات مختلف به‌ویژه در سال‌های اولیه موجب افزایش بهره‌وری و توسعۀ زراعت چوب می‌شود. در این مطالعه نهال‌های صنوبر Populus alba در قالب طرح آزمایشی بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار و چهار تیمار با فواصل کاشت 3×4، 3×66/6، 3×8، و 3×10 متر صنوبر با یونجه به‌همراه دو تیمار صنوبر خالص و یونجۀ خالص به‌عنوان شاهد در اراضی زراعی میاندوآب کاشته شده و در فاصلۀ سال‌های 1388 تا 1392 بررسی شدند. مؤلفه‌های رویشی مربوط به درختان شامل قطر در ارتفاع برابرسینه و ارتفاع و وزن خشک یونجه در هوای آزاد در تیمارهای مختلف از سال‌های تحقیق اندازه‌گیری شدند. داده‌ها با استفاده ازروش تجزیۀ واریانس مرکب تحلیل شدند. نتایج نشان داد از نظر رویش حجمی تیمار 3×4 متر با یونجه بهترین عملکرد را داشت و در سال چهارم بهترین عملکرد رویش حجمی نیز به‌دست آمد.  همچنین از نظر تولید ماده خشک یونجه، اثر تیمارها در سطح 5 درصد معنی‌دار بود و بیشترین مقادیر به‌ترتیب در تیمارهای یونجه خالص،10×3 متر، 3×8 متر، 6×3  متر و 3×4 متر حاصل شد. کلیه مقادیر هر صفت که  تفاوت‌های معنی‌داری را نشان داده بودند، در سطح 5 درصد معنی‌دار بودند. برای برخی از صفات، اثر زمان و اثر متقابل تیمار در زمان معنی‌دار بود. به‌عنوان نتیجه‌گیری نهایی، مناسب‌ترین تیمار برای اجرای کشت تلفیقی دالانی در شرایط محل اجرای طرح، تیمار آمیختۀ  3×8 متر صنوبر و یونجه معرفی شد.