کاوش عوامل نهادی و سازمانی اثرگذار در توسعه ظرفیت دانشگاه‌های دولتی کشور

اندیشمندان بر این باورند که هر نوع توسعه­ای شامل نوعی از توسعه ظرفیت است. توسعه ظرفیت رویکردی هدفمند و گنجینه­ای حرفه­ای به منظور تحریک، راهنمایی، تقویت، آزادسازی، شکل­دهی و رشد ظرفیت­ها، آن سوی ظرفیت­های موجود است. با توجه به اینکه این رویکرد ازجمله اهداف اصلی دانشگاه­ها در طول برنامه ششم توسعه اجتماعی و اقتصادی کشور است، هدف اصلی پژوهش حاضر کاوش عوامل نهادی و سازمانی اثرگذار در توسعه ظرفیت دانشگاه­های دولتی با استفاده از یک مطالعه کیفی است. بدین منظور از روش تحقیق کیفی تحلیل تم استفاده شد. به منظور گردآوری داده­ها از مصاحبه نیمه­ساختاریافته استفاده شد. جامعه­آماری پژوهش حاضر شامل استادان، رؤسای دانشگاه، اساتید صاحب­تالیف و مدیران حوزه­های ستادی صاحب­نظر در زمینه توسعه ظرفیت دانشگاهی دانشگاه­های دولتی وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فن­آوری و نیز وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی شهر تهران می­باشد که با توجه به سطح اشباع داده 13نفر از آن­ها به صورت هدفمند انتخاب شدند. روایی یافته­های پژوهش با استفاده از روش­های بررسی توسط اعضاء تضمین گردید. پس از مرور و سازمان­دهی متون مصاحبه­ها، محقق، کدهای اولیه را شناسایی و در ادامه کدهای مشابه را در طبقه­هایی خاص قرار گرفتند. سپس، برای هریک از این طبقات عناوینی که نمایانگر کل کدهای آن طبقه باشد، انتخاب گردید. نتایج حاصل نشان­دهنده دوازده تم اصلی است که چگونگی توسعه ظرفیت دانشگاهی را ارائه می­نمایند که شامل آمایش سرزمین، نظام تصمیم­گیری، قوانین و مقررات، ملاحظات دولت، تعامل با ذینفعان، زیرساختی و زمینه­ای، مدیریت و رهبری دانشگاهی، توسعه ارتباطات، فرایند جذب، توانمندسازی حرفه­ای، استقلال و آزادی علمی، اعتبارات و بودجه می­باشد.