کارکرد تلمیح در طنزسروده‌های معاصر پس از انقلاب اسلامی

کارکرد تلمیح در طنزسروده‌های معاصر پس از انقلاب اسلامی چکیده تلمیح که اشاره به داستان، مثل، آیه، حدیث و شعر است، نوعی پیوند میان مطالب اصلی و داستان و واقعه‌ای را بیان می‌کند. این شگرد ادبی، جنبۀ تشبیه یا استشهاد دارد و زیبایی کلام را می‌افزاید. با توجّه به این‌که تلمیح دربردارندۀ فرهنگ عامه و عقاید و رسوم گذشته است از دیرباز مورد توجّه شعرای ادب فارسی یوده است. تلمیح در بازآفرینی صحنه‌ها ضمن برانگیختن مخاطب، در ارتقاء سطح اندیشگی او مؤثّر است و میدان دیدش را وسعت می‌بخشد. همین موضوع، اهمیّت و ضرورت بازخوانی این شگرد ادبی را نشان می‌دهد. با این توضیح، هدف پژوهش حاضر، بیان کارکرد تلمیح در بلاغت‌افزایی شعر معاصر، تشریح جنبه‌های معنا آفرینی و تآثیر آن در ایجاد موقعیّت‌های طنزگونه است. حاصل پژوهش نشان می‌دهد که این آرایۀ ادبی با نقشی که در آفرینش طنز دارد، در تبیین انتقادهای اجتماعی و سیاسی که از مهم‌ترین و پربسامدترین رویکردهای شعر طنز است، تأثیری بسزا گذاشته‌است. همچنین تصرّف‌ شعرای طنزپرداز در تلمیحات به نوآوری و خلق تصاویر جدید در شعر منجر شده و این تصویرها نیز در ایجاد فضای طنزآمیز بسیار مؤثّر بوده‌اند.