کاربست مدل تصمیم‌گیری شهودی چندوجهی در سیاست هسته‌ای تا حصول برجام

مدل تصمیم‌گیریشهودی چندوجهی، صفحۀ تصمیم را ماتریسی می‌داند از راه حل‌ها و ابعاد تصمیم که سیاستگذاران و تصمیم‌گیران در عرصۀ سیاست خارجی از راهبردهای متعدد تصمیم‌گیری از جمله راهبردهای بهینه (و نه همیشه بیشینه) در زمان تصمیم‌گیری استفاده می‌کنند. یک راهبرد تصمیم، مجموعه‌ای از شیوه‌ها و رویه‌هاست که تصمیم‌گیرنده را درگیر انتخاب میان راه حل‌های متعدد کرده و همچنین قاعدۀ تصمیم که حکم می‌کند چگونه نتایج انتخاب یادشده را در ایجاد تصمیم واقعی به‌کار برد، به‌طوری که سیاستگذاران فرایندی دومرحله‌ای را به‌کار می‌برند: بررسی مقدماتی میان راه حل‌های در دسترس و انتخاب بهترین راه حل از میان فهرست نتایج مرحلۀ اول با هدف کمینه کردن ریسک و بیشینه کردن سود. به همین دلیل این مدل تصمیم‌گیری در عرصۀ سیاست خارجی بهتر از دیگر مدل‌های رایج، تصمیم‌سازی در زمینۀ سیاست هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران تا حصول برجام را تبیین می‌کند.